Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Żywokost jest jedną z niewielu roślin w naturze, która potrafi leczyć siniaki, przywracać pacjentowi zwichnięcia, złamania i podobne obrażenia. Lecznicze właściwości kultury nie są ograniczone do tego. Aby mogli się manifestować, ogrodnik musi wiedzieć, że żywokost leczy trawę i jak można ją wykorzystać.
Krótki opis
Żywokost to rodzaj leśnych bylin należących do rodziny Buracznikow. Roślina jest wszechobecna w Europie od Wielkiej Brytanii po zachodnią Azję. W literaturze często występują inne nazwy kultury:
- wizy na trawę;
- zhivokost;
- kość trawiasta;
- kości i stawy trawiaste;
- tłusty korzeń.
Łodygi rośliny są wyprostowane i pogrubione, z rozprzestrzeniającymi się gałęziami pokrytymi małymi włoskami. System korzeniowy jest objętościowy, korzenie są rozgałęzione i grube, istnieje na nich wiele procesów. Na wierzchu korzenie są czarne, a wewnątrz mają biały kolor, oleisty i soczysty w dotyku. Liście są duże, jajowate. Wierzchołek liści jest spiczasty. Dolne liście są przymocowane do łodygi ogonkami, podczas gdy górne są siedzące. Z góry liście pokryte są szorstkimi, gęstymi włoskami.
Żywokost trawa
Kwiaty są w kształcie dzwonu, ułożone w racemes na szczycie łodyg. W pierwszych etapach kwiaty są malowane w kolorze fioletowym, czerwonym lub liliowym, stopniowo zmieniając kolor na kremowy lub niebieski. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i zwykle trwa do lipca.
Uwaga! Owoce - cztery gładkie i błyszczące orzechy z jednym nasionem, dojrzewają od lipca do września.
Roślina nie ma żadnych preferencji co do gleby i może rosnąć na różnych typach gleby. Kultura w warunkach naturalnych jest rozmnażana przez nasiona (w tym samosiew), a w podłożu hodowlanym reprodukcja jest zwykle stosowana przez segmenty ryzomatyczne.
Rodzaje i odmiany
Trawa żywokostu jest podzielona na następujące odmiany:
- żywokost twardy;
- żywokost zagraniczny;
- żywokost kaukaski;
- żywokost lekarski;
- żywokost wielkokwiatowy (duży);
- żywokost wschodni;
- hybryd żywokostu.
Żywokost twardy
W hodowli najczęściej używa się żywokostu kaukaskiego. Po ukierunkowanej uprawie i hodowli pojawiły się następujące odmiany:
- Eminens;
- Goldsmith;
- Heidcot Blue;
- Lanthorns Pink.
Właściwości lecznicze
Żywokost charakteryzuje się nasyconym składem chemicznym. Jednocześnie jednym z najważniejszych składników rośliny jest alantoina, naturalny antybiotyk o silnym działaniu przeciwzapalnym i bakteriobójczym. Związek ten łagodzi stany zapalne i sprzyja powstawaniu nowych komórek, co pozwala na szybkie i skuteczne leczenie.
Dzięki temu żywokost ma następujące korzyści zdrowotne:
- przeciwzapalny;
- uzdrowienie;
- przeciwreumatyczny.
Właściwości lecznicze
Stosowanie żywokostu jest powszechne w walce z ciężkimi urazami, złamaniami, zwichnięciami, chorobami stawów, łagodzi obrzęk i stan zapalny. Oddzielnie konieczne jest zapewnienie pomocy w gojeniu uszkodzonej chrząstki podczas używania rośliny. Ponadto środki ludowe oparte na kulturze powinny być stosowane do następujących chorób i problemów z ciałem:
- gruźlica kości, zapalenie szpiku;
- choroba przyzębia, zapalenie jamy ustnej;
- grypa, zapalenie płuc, przeziębienie, zapalenie oskrzeli, choroby gardła;
- choroby skóry, oparzenia;
- wrzody przewodu pokarmowego;
- nerwoból;
- hemoroidy;
- złamania, skręcenia;
- zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, dna;
- krwawienie zewnętrzne i wewnętrzne, zakrzepowe zapalenie żył;
- siniaki tkanki miękkiej, rany ropą;
- mastopatia;
- rak płuc, gruczoły sutkowe, prostata itp.
To ważne! Przed użyciem preparatów z żywokostu należy skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą.
Roślina ma pewne przeciwwskazania. Tak więc użycie trawy kamosleomka i jej traktowanie jest ograniczone lub zabronione w następujących przypadkach:
- okres ciąży i karmienia piersią;
- wiek pacjenta do 18 lat;
- alergia, idiosynkrazja;
- choroba wątroby.
Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać półtora miesiąca w roku przy stosowaniu nalewki alkoholowej, maści lub żelu. Oprócz tych form dawkowania, napary i wywary są przygotowywane z żywokostu do użytku wewnętrznego zgodnie ze specjalnymi recepturami.
Choroby i szkodniki
Roślina jest odporna na większość szkodników i chorób. W niektórych przypadkach na nasadzenia może wpływać brązowa plamka. Przy liściach narażonych na bezpośrednie działanie promieni słonecznych istnieje ryzyko poważnych oparzeń.
Choroby i szkodniki
W celu ochrony żywokostu przed chorobami i szkodnikami należy stosować odpowiednie środki grzybobójcze i insektycydy. Przed użyciem zaleca się wypróbowanie pewnych środków ludowych.
Zbiór i przechowywanie
Konieczne jest zbieranie korzeni żywokostu wczesną wiosną, kiedy kwiaty i łodygi jeszcze się nie zaczęły formować. Należy to zrobić w krótkim czasie, ponieważ stopniowo zmniejszają się właściwości lecznicze materiałów roślinnych. Następny okres zbierania korzeni zaczyna się jesienią, kiedy nasiona odpadają.
Roślina jest wykopywana z ziemi, a boczne młode korzenie oddzielają się od niej, które łatwo się oddzielają. Reszta krzewu jest sadzona z powrotem w ziemi, gdzie wkrótce zakorzeni się. Korzenie są dokładnie myte i cięte na dwie części. Są one umieszczane na słońcu, pod wiatrem, do suszenia, a następnie przenoszone do suchego zaciemnionego pomieszczenia w celu ostatecznego wysuszenia.
Dodatkowe informacje : podczas suszenia temperatura nie powinna przekraczać + 60 ° C, aby nie zakłócać leczniczych właściwości korzeni.
Korzenie przeznaczone do przechowywania w kartonowych pudełkach, workach z materiałem lub szczelnie zakrytych pojemnikach. Pojemnik powinien być umieszczony w pomieszczeniach o niskiej wilgotności powietrza. Jeśli zostaną zapewnione wszystkie niezbędne warunki przechowywania, suszone surowce zachowają swoje właściwości użytkowe przez trzy lata.
Jeśli wszystkie wymagania dotyczące uprawy zostaną spełnione, można uzyskać wysokiej jakości nasadzenia żywokostu. Mogą być później wykorzystane do przygotowania zdrowych środków ludowych.