- Historia stworzenia
- Charakterystyka i opis
- Agrotechnologia
- Zalety i wady odmiany w porównaniu z innymi
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Jabłoń jest chyba najpopularniejszym drzewem owocowym uprawianym na działce ogrodowej. Możesz spotkać się w ogrodzie jednocześnie latem, jesienią i zimą.
Jedną z najlepszych i najsmaczniejszych późno dojrzewających odmian zimowych jest szafran Pepin, na podstawie którego stworzono już około 20 podgatunków, przystosowanych do uprawy praktycznie w całej Rosji.
Główne cechy szafranu Pipin, niuanse uprawy, zalety i wady odmiany jabłek Saffron - w skrócie, pełny opis szafranu jabłkowego Pepin zostanie podany poniżej.
Historia stworzenia
Szafran odmiany Pepin został wyhodowany na początku ubiegłego wieku przez rosyjskiego hodowcę I. V. Michurina. Do przeprawy zabrano Rennet z Orleanu i hybrydową odmianę chińską i litewską Pepinka. Nowa odmiana okazała się tak niezwykła, że w ciągu ostatnich dziesięcioleci jej popularność wśród ogrodników wzrosła.
Zgodnie z opisem autora tej odmiany szafran jabłkowy można uprawiać do celów przemysłowych, jak również te sadzonki jabłek można sadzić w prywatnych gospodarstwach rolnych.
Szafranowy Pepin
Charakterystyka i opis
Szafran jabłkowy jest średniej grubości (nie więcej niż 3 m wysokości), kształt korony jest kulisty, gałęzie lekko opadające. Grubość pędów - średnia, kolor - bogaty szmaragdowo zielony kolor z szarym odcieniem. Gałęzie są mocno owłosione.
Liście - jasny szmaragdowo zielony z szarym odcieniem. Jego kształt jest eliptyczny, ze szpiczastymi końcówkami. Płytki liściowe są dobrze owłosione, pomarszczone.
Małe kwiaty - gotowane białe, kwitnące w tym samym czasie w pierwszej dekadzie czerwca, pokrywające całkowicie wszystkie pędy.
Jabłka dojrzewające Szafran - małe i średnie, ich waga waha się od 95 do 125 g. Kształt owocu jest okrągły, lekko spłaszczony w środku. Skórka jest gęsta, jej grubość jest mniejsza niż średnia. Kolor gładkiej skóry jest zielony z żółtym odcieniem, owoce cechuje obecność karmazynowego rumieńca na całym jabłku. Łodyga jest długa i cienka.
Miąższ w kolorze kremowym, zagęszczony, smakowo - słodki z przyjemną kwaskowością, zapach dojrzałych jabłek - przyjemny lekko pikantny.
Dodatkowe informacje! W dojrzałych owocach szafranu zawartość witaminy C i cukrów jest dość wysoka.
Odmiana jest samozarodna, dlatego nie wymaga sadzenia wielu drzew zapylających owoce. Jednak wielu ogrodników zauważa, że przy wysiadaniu w pobliżu Antonovki, Slavyanki i niektórych innych jabłoni o tym samym okresie kwitnienia jak szafran Pepin i ich zapylaniu krzyżowym, wydajność drzew dramatycznie wzrasta.
To drzewo owocowe jest bardzo odporne na mróz, więc może być uprawiane w regionie moskiewskim, centralnej Rosji, na Uralu, w kilku regionach Syberii.
Odmiana ma słabą odporność na parcha, dlatego eksperci zalecają leczenie profilaktyczne przeciwko tej chorobie.
Jabłoń
Agrotechnologia
Sadzenie sadzonek tej odmiany odbywa się w taki sam sposób jak w przypadku innych drzew owocowych. Dbanie o uprawę jabłoni obejmuje regularne podlewanie, rozluźnienie łodygi, nawożenie i regularne przycinanie (formujące i sanitarne).
To ważne! Przycinanie tego jabłka odbywa się wiosną i jesienią, latem tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Zalety i wady odmiany w porównaniu z innymi
Ta odmiana powinna mieć następujące zalety:
- dobra roczna wydajność;
- wysoka odporność na mróz;
- doskonały smak;
- zebrany plon doskonale transportuje transport na duże odległości;
- dojrzałe jabłka można przechowywać w piwnicy prawie do wiosny.
Jednak szafran Pepin ma wady, w szczególności niską odporność na strup.
Ale pomimo tego, że ta odmiana jabłek jest dość stara, jej popularność jest wciąż wysoka. Główną zaletą tej odmiany jest możliwość uprawy tego drzewa owocowego w regionach o ciężkich zimach.