Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Bor uważany jest za jeden z najważniejszych i najważniejszych pierwiastków śladowych dla wszystkich upraw ogrodowych i ogrodowych, w tym pomidorów. Nawozy z jego zawartością pomogą roślinom dostarczyć tę substancję, kwas borowy jest uważany za najbardziej skuteczny i wydajny. Kiedy trzeba wziąć pod uwagę szereg specyficznych cech tego nawozu.

Krótki opis kultury

Pomidory należą do roślin zielnych roślinnych z rodziny Solanaceae. Istnieją zarówno rośliny jednoroczne, jak i wieloletnie.

Pień wyprostowany lub wylegujący, gałęzie. Wysokość sięga od 30 cm do 2 metrów i więcej. Liście rozcięte na duże płaty, pierzaste. Kwiaty są żółte, małe, skupione w grona - pędzel. Owocowo - jagodowa o wadze od 50 do 500 gramów lub więcej, soczysta, pomalowana w różnych odcieniach czerwieni lub żółci. System korzeniowy jest potężny, prętowy, szybko się formuje i rozszerza. Leży na głębokości jednego metra, rozciągając się w różnych kierunkach o 1, 5-2, 5 metra.

Wartość boru dla pomidorów

Pomidory mają silny niedobór boru w pierwszych tygodniach uprawy, gdy powstają korzenie, szczotki kwiatowe, pąki, kwitnienie i powstaje jajnik. Wprowadzenie boru w tym okresie stymuluje wzrost młodych korzeni, dzięki czemu młode rośliny szybciej się zakorzeniają i zakorzeniają.

Po co nawozić pomidory borem

W przypadku bardziej dojrzałych roślin substancja ma następujące skutki:

  • stymuluje wzrost kwiatowych pędzli i zwiększa liczbę pąków w nich;
  • zapobiega upadkowi jajnika;
  • zwiększa poziom odporności pomidorów na główne choroby grzybowe (mączniak prawdziwy, plamistość liści, zaraza późna);
  • aktywuje przepływ węglowodanów w owocach, zwiększając w ten sposób ich zawartość cukru;
  • promuje przyjazne i obfite kwitnienie;
  • zwiększa zdolność pomidorów do syntezy i przyswajania niezbędnych dla nich substancji;
  • zmniejsza ryzyko rozwoju zgnilizny podczas deszczowej pogody;
  • stymuluje szybkie dojrzewanie rośliny.

Bor jest potrzebny w pomidorach w stosunkowo niewielkiej ilości, ale brak tego pierwiastka śladowego natychmiast wpływa na stan rośliny. Przy braku substancji z kulturą zachodzą następujące negatywne zmiany:

  • rozwija się chloroza, która początkowo pojawia się na starych liściach, a następnie wpływa na nową;
  • aktywowany jest silny wzrost pędów bocznych, który bardzo szybko wysycha;
  • stają się brązowe i czarne, a później punkty wzrostu wymierają;
  • głąbiki i łodygi stają się kruche i puste;
  • liście na sadzonkach i młodych pomidorach nabierają fioletowego koloru;
  • zmniejszono liczbę pąków;
  • tempo kwitnienia maleje;
  • strzela jajnika;
  • zbiory są ograniczone, owoce są małe, często zdeformowane.

Niedobór boru

Niedobór boru jest najmniej zauważalny na glebach gliniastych i gliniastych. Niedobór boru jest zwykle najbardziej widoczny na następujących typach gleby:

  • piaszczysta ziemia;
  • węglanowa gleba alkaliczna;
  • kwaśne gleby po wapnowaniu;
  • biedna piaszczysta glina;
  • bagienna ziemia.

Nadmiar boru jest nie mniej niebezpieczny dla pomidorów niż jego brak. W tej sytuacji martwica zaczyna się na dolnych liściach, nabiera żółtego koloru i odpada. Następnie porażka trafia do liści środkowego poziomu. Roślina stopniowo zanika, wydajność jest znacznie zmniejszona.

Nadmiar boru

Ten pierwiastek śladowy występuje w składzie różnych nawozów, ale kwas borowy jest najczęściej spotykany wśród ogrodników i mieszkańców letnich. Dostępne w postaci boraksu lub proszku, w których zawartość boru wynosi odpowiednio 11, 3 i 17, 5%. Substancja jest najbardziej rozpowszechniona w ogrodnictwie i ogrodnictwie, ponieważ uprawy owoców i warzyw zużywają więcej boru niż zboża.

Krótki opis leku

Kwas borowy występuje w czystej postaci w naturze. Jego źródłem są minerały, gorące gejzery, minerał sasolinowy.

Chemicznie jest syntetyzowany przez zmieszanie boraksu (tetrabonian sodu) i kwasu solnego. Gotowy produkt w postaci białego granulowanego proszku bez zapachu. Po bliższym zbadaniu, warstwowe małe skale można znaleźć na powierzchni granulek kwasu borowego.

Dodatkowe informacje : kwas borowy jest słabo rozpuszczalny w porównaniu z innymi kwasami, jednak w podgrzanej wodzie można uzyskać jego zawiesinę.

Stosowanie kwasu borowego

Nawóz jest stosowany w prawie wszystkich fazach wegetatywnych wzrostu i rozwoju pomidora. W przedwczesnej obróbce materiału siewnego stosuje się środek antyseptyczny i stymulujący wzrost. Aby to zrobić, nasiona są moczone przez dzień w wodnym roztworze kwasu borowego, po czym są sadzone w ziemi. Aby nasiona nie unosiły się na powierzchni roztworu w trakcie moczenia, należy je umieścić w specjalnym worku z gazy.

Nasiona w worku z gazy

Suchy lub rozcieńczony nawóz jest dodawany do gleby przed sadzeniem sadzonek po strzeleniu.

W kolejnych fazach rozwoju pomidora wodny roztwór kwasu borowego wprowadza się metodą korzeniową lub dolistną. W pierwszym przypadku rozcieńczony nawóz jest wlewany bezpośrednio pod korzeń, aw drugim rozpyla się liście. Druga metoda jest uważana za bardziej korzystną, ponieważ mikroelement jest w pełni przyswajalny i natychmiast staje się dostępny dla rośliny.

Przy nadmiernym stosowaniu nawozów potasowych ich negatywny wpływ można zmniejszyć przez nieplanowane rozpylanie roślin kwasem borowym. Roztwór nawozu ma działanie stymulujące i dezynfekujące, dzięki czemu jest również szeroko stosowany w zapobieganiu fitofthorze i innym chorobom. Kwas borowy jest również wprowadzany w przypadkach, gdy roślina ma wyraźny niedobór pierwiastków śladowych.

Warunki nawozowe

Nasiona pomidorów są moczone w kwasie borowym jeden dzień przed sadzeniem w glebie. Nawożenie przedsiewne w szklarniach i złożach przeprowadza się na kilka dni przed przesadzaniem pomidorów lub bezpośrednio w procesie sadzenia roślin w ziemi, starannie mieszając nawóz z ziemią. W tym przypadku konieczne jest zamknięcie boru w niższych warstwach gleby, w przeciwnym razie może on spalić system korzeniowy i spowodować śmierć rośliny.

Nawóz pomidorowy borowy

Karmienie kwasem borowym odbywa się zwykle 2-3 razy w sezonie, w razie potrzeby zwiększa się ich liczba. Pierwsza procedura ma na celu lepsze formowanie jajników w okresie pojawiania się pąków na pierwszym skupisku owoców. Następnie karmienie odbywa się podczas masowego kwitnienia i owocowania pomidorów. Jednocześnie dozwolone jest wykonywanie sprayów korzeniowych.

Ważne: w okresie zapylania pomidory nie są traktowane kwasem borowym. Zamiast tego dozwolone jest składowanie popiołu w obszarze korzenia.

Opryskiwanie kwasem borowym przeciwko phytophtora zwykle przeprowadza się na przełomie maja i czerwca, przed pojawieniem się pierwszych objawów choroby. W tym samym czasie pomidory opryskuje się nie wcześniej niż 2 tygodnie po posadzeniu na otwartym terenie. Tydzień przed przetwarzaniem pomidory traktuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu, a 7 dni po dodaniu kwasu borowego przeprowadza się rozpylanie jodu.

Nawożenie niedoborem boru przeprowadza się przy pierwszym pojawieniu się głównego objawu głodu boru - chlorozy. Między dwoma karmieniami powinno trwać co najmniej półtora tygodnia. Jeśli po kolejnym zabiegu stan uli znacznie się pogorszy, dalsze stosowanie kwasu borowego powinno zostać odroczone lub całkowicie porzucone.

Przygotowanie kwasu borowego

Metody przygotowania roztworu nawozu różnią się w zależności od aktualnej fazy wegetacji i celu zabiegu. Aby przygotować roztwór, konieczne jest wstępne przygotowanie wody podgrzanej do temperatury gleby, ponieważ kryształy kwasu borowego praktycznie nie rozpuszczają się w zimnej cieczy. Należy ściśle przestrzegać wszystkich proporcji, ponieważ nawet niewielkie ich naruszenie może zaszkodzić roślinie zamiast dobremu:

  • podczas moczenia materiału siewnego przed wysiewem do ziemi rozcieńcza się pół grama nawozu w litrze wody;
  • do zastosowania na glebę przed przesadzeniem sadzonek lub zrobieniem nasion konieczne jest rozcieńczenie 2 gramów substancji na 10 litrów wody;
  • w celu ochrony roślin przed zarazą, jedną łyżeczkę nawozu należy rozpuścić w 10 litrach wody;
  • przed przeprowadzeniem obróbki pomidorów pod korzeniem w 10 litrach wody rozcieńczonej 10 gramami suchego nawozu;
  • W przypadku zabiegów dolistnych konieczne jest rozpuszczenie 5 gramów kwasu borowego w 10 litrach wody, przy czym zużycie roztworu wynosi 1 litr na 10 metrów kwadratowych.

Przygotowanie kwasu borowego

Przeprowadzanie zabiegów

Niezależnie od fazy i zastosowania kwasu borowego dla pomidorów, opryskiwanie odbywa się rano lub wieczorem, kiedy praktycznie nie ma ryzyka oparzenia słonecznego na roślinie. Pomidory są traktowane w suchej, spokojnej pogodzie, gdy nie przewiduje się opadów wkrótce po zabiegu.

Dodatkowe informacje: jeśli padało przez kilka godzin po zakończeniu opryskiwania, zabieg należy powtórzyć przy dobrej pogodzie, ponieważ wilgoć zmywa nawóz z rośliny.

W niektórych przypadkach pomidory są korzeniami uzupełnionymi kwasem borowym. Metoda zakłada, że sama roślina nie jest przetwarzana, ale górne warstwy gleby między rzędami i w pobliżu krzewów. W tym celu użyj konewki ogrodowej ze specjalną dyszą. Efekt zabiegu nie jest od razu zauważalny, ale po pewnym czasie, podczas którego kultura otrzymuje bor z gleby i przyswaja ją. Ta metoda rozpylania pomidora jest odpowiednia, jeśli jest przeprowadzana na czas, a same rośliny są w akceptowalnym stanie.

Opryskiwanie pomidorów borem

Podczas karmienia korzeni istnieje ryzyko oparzenia korzeni. Aby zapobiec takim konsekwencjom, zaleca się wstępne podlewanie krzewów.

Kwas borowy jest bardziej skuteczny w przypadku pomidorów przy przetwarzaniu dolistnym w szklarni i ogrodzie w otwartej glebie. W tym przypadku bor, złapany bezpośrednio na powierzchni arkusza, jest absorbowany niemal natychmiast. Ta metoda oprysku jest uważana za optymalną w walce z chorobami i przyśpiesza osadzanie owoców w pomidorach.

Ważne: skuteczność oprysków dolistnych polega również na tym, że dzięki tej metodzie leczenia zmniejsza się zużycie kwasu borowego. Czyni to go bardziej opłacalnym z ekonomicznego punktu widzenia. Jedna roślina stanowi 50-100 ml przygotowanego roztworu.

Do tej procedury używany jest serwisowany opryskiwacz lub opryskiwacz, wyposażony w dyszę z trybem drobnego rozpylania cieczy. Nawóz należy stosować na rośliny w postaci mgły, a nie masywnych kropli. Pożądane jest również, aby płynny roztwór kwasu borowego nie przepływał z powierzchni arkusza na glebę, ale był na nim zatrzymywany.

Nawóz jest wchłaniany najbardziej wydajnie i szybko przez dolną stronę blaszki liściowej. Aby penetrować tę część rośliny, należy umieścić dyszę w kierunku rośliny od dołu do góry i pod lekkim nachyleniem.

Kwas borowy przeciwko mrówkom

Nawóz może również stać się środkiem owadobójczym, niszczyć wiele szkodników, w tym mrówek. Bor negatywnie wpływa na układ nerwowy owadów. Wnikając w ich ciało, narzędzie prowokuje paraliż, który wkrótce prowadzi do śmierci mrówki.

Kwas borowy przeciwko mrówkom

Szczyptę kwasu borowego należy zanurzyć w cukrze lub miodzie. Następnie powstała mieszanina rozkłada się w miejscach gromadzenia się owadów.

Ochrona osobista

Kwas borowy jest substancją trzeciej klasy zagrożenia, co czyni go umiarkowanie niebezpiecznym. Bor ma zdolność stopniowego gromadzenia się w ciele i jest trudny do usunięcia z niego. Podczas pracy z nawozem należy przestrzegać instrukcji stosowania i przestrzegać środków ostrożności. Z wyprzedzeniem przygotuj następujący sprzęt:

  • rękawice gumowe;
  • respirator;
  • fartuch;
  • specjalne okulary.

Indywidualna ochrona podczas opryskiwania pomidorów

W procesie przygotowania rozwiązania należy upewnić się, że w pobliżu nawozu nie ma zwierząt domowych i małych dzieci. Dla dziecka 4 gramy kwasu borowego doustnie są śmiertelną dawką dla osoby dorosłej - 15 gramów.

Inne środki do karmienia

Wśród nawozów mineralnych najbardziej odpowiednich do karmienia pomidorów są następujące:

  • superfosfat jest podwójny i prosty;
  • siarczan i chlorek potasu;
  • sól potasowa.
  • Z nawozów złożonych zalecanych do stosowania:
  • Uniwersalny;
  • Effecton;
  • Kemira;
  • Zaprawa;
  • Signor Tomato.

W przypadku pomidorów zaleca się przeprowadzanie zabiegów takimi nawozami organicznymi, jak:

  • jod;
  • drożdże;
  • humates;
  • popiół;
  • napar ziołowy.

Właściwa pielęgnacja roślin jest kluczem do bogatych zbiorów.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Jadalne zielenie