Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Istnieje kilka hybryd gruszy hodowanych ponad 200 lat temu. Pomimo ich wieku nadal się rozmnażają ze względu na ich przyjemny smak i estetyczny wygląd. Odmiany te są wykorzystywane przez hodowców do produkcji nowych hybryd.
Pochodzenie gruszki
Gruszka Williams wyhodowana w południowej części Anglii przez naukowca Wheelera, który używał do hybrydyzacji nowego drzewa tej odmiany, utraconego dzisiaj. Stało się to pod koniec XVIII wieku. Nazwa gatunku była na cześć R. Williamsa. Przedstawił nową gruszkę na spotkaniu ogrodników w 1816 roku. Następnie zakład zaczął uprawiać we Francji i innych krajach europejskich.
Przybył do Imperium Rosyjskiego w 1861 roku, gdzie został rozprowadzony przez ogrodnika N. P. Makukhina w południowych prowincjach kraju. Istnieje kilka odmian gruszki hybrydowej. Ale najsłynniejszy z nich, uzyskany przez wiele lat hodowli odmian: Williams Winter (Cure), Bon-Chretien, Barlet, summer red Dushes.
Wszystkie te grusze przeszły testy w latach 1946–47 i zostały włączone do państwowego rejestru upraw owocowych północnego Kaukazu, regionu Rostowa, Gruzji, Kirgistanu itp. Odmiana Primorsky, która jest obecnie rozpowszechniona na całym wybrzeżu Morza Czarnego w Rosji i na Ukrainie, została opracowana dla Krymu.
Gruszka williams
Niektóre informacje i dane techniczne
Opis odmiany gruszy Williamsa jest następujący:
- Wysokość drzewa waha się od 2, 6 do 3, 4 m. Crohn ma podobny kształt do zaokrąglonej, często nieregularnej piramidy.
- Niezależnie od odmiany, sadzonki gruszy rosną wystarczająco szybko, ale w wieku 9-11 lat proces ten zwalnia.
- Roślina jest pokryta korą, pomalowana na różne odcienie żółtego. Szkieletowe gałęzie gruszy są grube i mają szarawy odcień.
- Liście (są duże) na krawędziach gładkich, błyszczących płytek są wyposażone w drobne zęby. Zielone żyły są widoczne nad ich powierzchnią.
- Kwiaty na drzewie są rozmieszczone w grupach po 6-7 jednostek. Pojawiają się przed powstaniem liści.
Opis gruszki Williams kontynuuje charakterystykę owoców:
- owoce są wiązane raz na 2-3 kawałki;
- są mocno umocowane na gałęziach łodyg;
- średnia waga gruszki waha się między 150-170 gramów, ale na młodych drzewach, czasami ważących do 180 gramów;
- powierzchnia owocu pokryta jest kopcami i cienką skórką, która jest pomalowana na zielono;
- kiedy gruszka jest dojrzała, jej kolor staje się żółty;
- szare plamy pojawiają się na powierzchni dojrzałych owoców gruszy;
- wewnątrz miazgi są małe nasiona.
Wydajność gruszkowatego Williamsa wynosi 50-150 kg na drzewo. To zależy od miejsca uprawy odmiany. Sadzonka zaczyna przynosić owoce w wieku 5 lub 6 lat.
Uwaga! Do normalnego rozwoju tej odmiany potrzebne są zapylacze, na przykład gruszki, takie jak Bere Bok, Aleksandrovka, Olivier de Serres, Kappa Favorite.
Owoce gruszki dojrzewają w sierpniu. Można je przechowywać przez 15 dni. Jeśli włożysz owoce do lodówki, będą one działać przez około 45 dni.
To ważne! Williams ma niską mrozoodporność i odporność na choroby. Owady powodują wielką szkodę dla odmiany, dlatego konieczne jest przeprowadzenie środków zapobiegawczych na czas przed ich zniszczeniem.
Owoce są świeże, używane do kompotów, marynat i dżemów. Gruszki można nawet suszyć. Są korzystne w leczeniu różnych chorób u osób ze zmianami układu sercowo-naczyniowego. Są one często używane do żywienia diabetyków (odmiana Williams ma niskokaloryczną zawartość 42 kcal).
Agrotechnologia
Gruszka Williams jest bardzo owocna
Jeśli ogrodnik chce hodować różne gruszki Williamsa, musisz podnieść sadzonki o długości 130-150 cm, które skończyły 1-2 lata. Na wybranej gruszy powinno rosnąć 3-5 gałęzi. Mają one odległość od pędów bocznych do nasady szyi od 0, 5 do 0, 6 m. Na korze drzewa nie powinny znajdować się wióry, pęknięcia i inne uszkodzenia. Sadzonki kupuje się bez liści, a długość ich korzeni wybiera się w zakresie 0, 2-0, 3 m.
Uwaga: W przypadku Williamsa wybierany jest obszar z luźną, dobrze nawilżoną ziemią. Aby posadzić gruszkę, zaleca się wybranie miejsc na ostrogi wzgórz, które są dobrze oświetlone przez słońce.
Wody gruntowe powinny znajdować się w odległości co najmniej 2 m od korzeni hybrydy gruszy.
Rolnik może sadzić grusze jesienią lub wiosną (aż pąki rozkwitną). Zabronione jest instalowanie w sadzonkach ogrodowych na zimno.
Aby zasadzić drzewo, wykop dziurę o wymiarach 0, 6 X 0, 6 X 0, 8 m. Wewnątrz jest pokryta mieszanina 1 części próchnicy i tej samej ilości ziemi. Dodaje się siarczan potasu i superfosfat (po 0, 35 kg). Korzenie gruszki są moczone w stymulatorze. Procedura trwa od 3 do 12 godzin.
Stwórz sadzonkę w otworze, pokrytym ziemią, ubij ziemię. Obok gruszki znajduje się kołek, do którego przywiązane jest drzewo.
Podlewanie
Dbałość o hybrydę gruszy Williams zaczyna się od organizacji prawidłowego nawadniania.
Przez 2-3 lata młode sadzonki powinny być regularnie podlewane ciepłą, osiadłą wodą przez cały sezon wegetacyjny. Dorosłe hybrydy zaleca się zwilżyć co najmniej 3, ale nie więcej niż 7 razy w sezonie. Intensywność nawadniania zależy od pogody i klimatu w miejscu sadzenia drzew.
Podlewanie gruszki
Nawadnianie musi być koniecznie przeprowadzane:
- przed kwitnieniem pąków;
- po upadku kwiatów;
- pod koniec sezonu, jesienią.
W czasie upałów lub suszy intensywność podlewania gruszki Williamsa wzrasta 3-4 razy.
Uwaga: aby zmniejszyć parowanie wilgoci, gleba wokół pni sadzonek gruszy jest mulczowana torfem, łupinami z orzeszków piniowych, trocinami. Grubość warstwy powlekającej może zmieniać się od 50 do 80 mm. Ta procedura chroni również przed pojawieniem się ubitych skorup na glebie w rowie leśnym.
Nawozy
Sadzonki Williamsa są karmione co roku. To trwa, dopóki nie przyniosą owoców. Obornik, preparat azofosca lub preparat Kemira wprowadza się do ziemi (0, 1-0, 15 g na hybrydę).
Dorosłe grusze są karmione jesienią, podczas kopania. Jako nawóz stosuje się dziewanny i superfosfatu. Rozrzucam je po całym okręgu drzewa i po cieniu korony. Następnie cała ziemia wokół gruszki jest wykopywana na głębokość od 0, 25 do 0, 35 m.
Uwaga: przy małej wydajności zaleca się przeprowadzenie kolejnego karmienia. Procedura jest wykonywana przed upuszczeniem jajnika.
Przycinanie
Przycinanie jest obowiązkowym składnikiem pielęgnacji hybryd gruszy. Jeśli drzewo jest młode, wczesną wiosną pozostawia się na nim 3-5 gałęzi na wysokości 0, 5-0, 7 m nad ziemią, a pozostałe pędy są cięte. Pień powinien wznieść się ponad procesy boczne (ich długość nie powinna przekraczać 0, 3 m) o 0, 2-0, 3 m.
Przycinanie gruszek. Schemat
Dorosłe grusze Williams są przycinane 2 razy w ciągu 12 miesięcy. Podczas dezynfekcji usuń wszystkie stare, chore lub połamane gałęzie. Odmłodz tę gruszkę, skracając pędy wieloletnie do długości w wieku 3-5 lat. Podczas przerzedzania korony wycina się część starych gałęzi owocujących. Jeśli drzewa nie rosną dobrze, zaleca się przycinanie.
Możliwe problemy
Odmiana podlega różnym chorobom, które mogą zniszczyć nie tylko całą uprawę, ale także samo drzewo. Aby wyeliminować te zmiany, sadzonki traktuje się 4% płynem Bordeaux lub 2% koloidalną mieszaniną siarki. Opryskiwanie chemikaliów wytwarza się 2 razy: przed pojawieniem się kwiatów, a następnie 15 dni po upadku.
Walczą ze strupem niszcząc uszkodzone owoce, regularnie zbierając opadłe liście i przetwarzając. Jeśli rolnik znalazł objawy tej choroby na drzewie, musi potraktować gałęzie gruszek Williamsa 3 razy. Pierwsza procedura jest wykonywana przed rozwojem pąków, druga - po kwitnieniu. Po raz ostatni drzewa są podlewane cieczą Bordeaux lub siarką koloidalną po kolejnych 14 dniach.
Parch na gruszy
Uprawa może umrzeć z powodu ataku szkodników. Możesz niszczyć pasożyty ogrodowe, jeśli używasz nowoczesnych środków do zwalczania owadów.
Do eksterminacji mszyc używaj narkotyków „Corsair”, „Olekuprit” i „Isofren”. 3-krotne spryskiwanie drzew (pęcznienie pąków, w środku lata i jesienią) za pomocą środków „Dowódca”, „Iskra”, „Aktara”, „Inta-Vir” służy do pozbycia się przyssawki. Inne szkodniki są eliminowane przez traktowanie hybryd gruszy wodnym roztworem popiołu drzewnego.
Różnorodność Williams źle toleruje zimno. Dlatego w zimie sadzonki gruszy powinny być owinięte ciepłym materiałem, a gdy jest zimno, zaleca się palić je dymem. Aby chronić przed małymi gryzoniami wokół pni drzewa, ustaw siatkę drucianą.
Zalety i wady odmiany
Zalety gruszki Williamsa to:
- wczesne dojrzewanie owoców;
- wysoka regularność plonów;
- formacja na gałęziach dużych, pięknych gruszek;
- zdolność adaptacji do wzrostu na każdej glebie.
Wady gruszy hybrydowej to:
- niska mrozoodporność;
- słaba adaptacja do ciepła i suszy;
- niemożność zapłodnienia gruszki bez zapylania drzew;
- częste uszkodzenia parcha;
- niezdolność Williamsa do przeciwstawienia się takim szkodnikom jak mszyca czy frajer.
Ta stara odmiana gruszy może być uprawiana przez każdego rolnika. Aby jednak uzyskać plon, należy przestrzegać i stosować się do wszystkich zaleceń specjalistów.