Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Pachnąca roślina z rodziny Yasnotkovye (lub Gubokotsvetnykh), zwana miętą, jest znana i szeroko stosowana przez ludzkość przez długi czas (pierwsze wzmianki znajdują się nawet w księgach Starego Testamentu!) W różnych obszarach ich życia.
Krzewy miętowe występują w różnych odmianach i odmianach, które mogą się znacznie różnić od siebie pod różnymi parametrami:
- pachnąca mięta;
- pole mięta (łąka) - lecznicze dzikie rośliny, używane także jako przyprawa;
- Mięta leśna lub Oregano to wspaniała roślina do każdej apteczki pierwszej pomocy;
- mięta o smaku jabłkowym;
- mięta o smaku mentolu;
- mięta nazywana kędzierzawą na oryginalnych skręconych liściach;
- dekoracyjna mięta;
- mięta pieprzowa - o lekko rozpoznawalnym smaku, najbardziej powszechnym typie tej rośliny;
- dom (kryty) mięta lub pleckranthus ze spadającymi gałęziami, używany tylko jako dekoracyjny kwiat.
Bagienna mięta
Czasami roślina melisy nazywana jest również miętą, byliną, znaną również jako pantofelek lub medovka. Melissa jest uprawiana komercyjnie w regionie śródziemnomorskim i jest wykorzystywana jako źródło witamin, karotenu i olejków eterycznych, a także jako niezrównana roślina miodu. Różnica między roślinami mięty i melisy jest dość znacząca:
- pojedyncza łodyga mięty i rozgałęzienia - w Melissa;
- mentol miętowy i aromat cytrynowy z melisy;
- Niezbędne związki w Melisie są znacznie mniejsze niż w mięcie;
- kwitnie miętą z kłoskami i melisą - z fałszywymi pierścieniami.
Są synonimami odniesienia do mięty i mentolu, jednak istnieje różnica między pojęciami mentolu i mięty: druga to trawa, a pierwsza to oddzielna substancja chemiczna zawarta w dużych ilościach mięty (a także w eukaliptusie).
Opis
Ze wszystkich odmian mięty wyróżnia się miętę torfowiskową (używa się również nazwy „runo” lub gruzińskie ombalo). Zgodnie z zewnętrznymi cechami tego typu mięty mogą być bardzo różne od tej samej mięty łąkowej lub ogrodu.
Miętowy polar
Ta wieloletnia roślina osiąga maksymalnie pół metra wysokości (chociaż są też „mistrzowie” o wysokości 1 metra), łodygi mają gładkie, zaokrąglone kształty przy cięciu, rozgałęziające się pędy znajdują się poziomo. Jajkowate matowe liście są zabarwione na zielono z szarawym odcieniem, lekko zwężające się na końcach, postrzępione na krawędziach i pokryte najcieńszymi włosami, mają charakterystyczny delikatny i lekki aromat mentolu.
Każdy liść, siedzący na krótkiej łodydze, znajduje się naprzeciwko drugiego, jego długość wynosi około 2, 5 centymetra, a szerokość półtora. Kwiatostany miętowe są liczne i bujne, każdy kwiat wchodzi w kwiatostanowy kolec, przypominający wielopoziomowy kłosek, są małe, purpurowe, bliżej bladofioletowego. Korona miętowego kwiatu ma dwa liście i cztery płatki, podczas gdy dolne są mniejsze niż u góry. Blossom mint rozpoczyna się w czerwcu i trwa do połowy jesieni (najczęściej do września).
Korzeń rośliny jest zwyczajny, nitkowaty, minky, dość rozgałęziony, co jest typowe dla wszystkich odmian dzikiej i domowej roboty mięty.
Jak wygląda owoc mięty, rzadko można dostrzec, ponieważ owocowanie jest raczej rzadkim zjawiskiem dla tej byliny. Owoce (nazywane są orzechami) są umieszczane w miseczkach, są szorstkie w dotyku i pokryte włóknami. Zwykle są cztery orzechy na jednym pniu.
Liczne kwiatostany
Charakterystyka
Bagno z mięty pieprzowej jest powszechne na prawie wszystkich kontynentach, zwłaszcza na Kaukazie i na obszarach Morza Śródziemnego.
Roślina zawiera dużą ilość składnika eterowego, którego składnikami są:
- Pulegon (ponad 90%);
- azulen;
- limonen;
- menton;
- dipenten.
Skład określa miejsce wzrostu. Olej występuje głównie w liściach i pędach, ekstrakcję prowadzi się ze świeżych lub półsuchych roślin z kwiatami przez destylację z parą wodną.
Także mięta zawiera garbniki, flawonoidy, witaminę „c” i pigment karotenowy.
Przydatne właściwości, metody użycia
Mięta miętowa wzięła swoją nazwę od łacińskiego oznaczenia pcheł, ponieważ tradycyjnie ta roślina była używana do pozbywania się tych szkodliwych owadów (dym z płonących liści i łodyg). Obecnie ćma bagienna jest używana jako środek odstraszający komary, muchy, ćmy, a nawet grzechotniki.
Dla informacji! W naszych czasach, dzięki unikalnej kompozycji, mięta jest rośliną uprawianą do celów kulinarnych i medycznych.
Mięta, lub ombalo, ma łagodny smak i nie „dużo chłodzi”, ta właściwość pozwala na szerokie zastosowanie zioła jako przyprawy (zarówno niezależnie, jak i jako część najbardziej znanej kaukaskiej przyprawy „chmielu-suneli”) na dania mięsne gotowane na ogniu. : kebab, kebab, jagnięcina.
Mięta bagienna jest jednym z głównych składników sosu tkemali, stosuje się młode pędy: ulotki i pędy. Oprócz specjalnego smaku, nie pozwala również na fermentację sosu w procesie gotowania. W postaci wysuszonej i zmiażdżonej mięta bagienna może być stosowana jako przyprawa do zup mięsnych i zbożowych, pieczeni i marynat. Orzeźwiający smak Ombalo jest doskonały na kwas chlebowy, soki i napoje owocowe, aromatyzują również napoje alkoholowe i bezalkoholowe, herbaty, ciastka, słodycze, desery słodkie i owocowe (zwłaszcza z suszonych śliwek i moreli).
Dodatkowe informacje. Niektórzy uważają, że fleabag pachnie mniej atrakcyjnie niż ta sama miętowa mięta domowa.
Najczęściej mięta bagienna jest stosowana w medycynie. Tradycyjnie stosuje się go jako lek terapeutyczny przeciwko upałom, migrenom, skurczom różnych etiologii, astmie i zapaleniu oskrzeli, kamieniom żółciowym, zwiększonemu wytwarzaniu gazu i chorobom żołądka i jelita grubego. Ze względu na właściwości znieczulające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne roślina również:
- pomaga radzić sobie z bólem różnego pochodzenia;
- uspokaja nerwy;
- poprawia sen i koncentrację;
- poprawia metabolizm i funkcję cewki moczowej (działanie moczopędne);
- normalizuje aktywność serca;
- łagodzi migrenowy ból głowy;
- leczy choroby skóry;
- pomaga pozbyć się zapalenia oskrzeli i astmy (z powodu działania wykrztuśnego);
- odkaża jamę ustną i wzmacnia dziąsła.
Olejek miętowy ma działanie antyseptyczne.
Zwróć uwagę! Olejek miętowy w dużych dawkach jest dość toksyczny - może powodować zaburzenia czynności nerek, mózgu, a nawet martwicy wątroby. Niebezpieczne stosowanie przez kobiety w ciąży olejku eterycznego z mięty bagiennej jest bezpośrednim przeciwwskazaniem, ponieważ wysoka zawartość pulgonu wywołuje nieudany efekt (niektóre z tych roślin używają tej rośliny), a także może szkodzić dzieciom.
Marsh mint to przydatny produkt ziołowy do stosowania w leczeniu homeopatycznym. Jego lecznicze właściwości oczyszczające przenikają do wody, z której pobierane są liście lub łodygi rośliny. W medycynie ludowej ludzie wolą parzyć suszone liście mięty w postaci kolekcji herbaty i herbaty.
Uprawa i opieka
Zarówno gatunki dzikiej, jak i domowej roboty mięty preferują obszary bogate w światło słoneczne. Roślina ta rośnie najlepiej na glebach umiarkowanie lub bardzo wilgotnych, których skład zależy od poszczególnych gatunków, jednakże pożądane jest zwiększenie zawartości soli mineralnych. Ziemia powinna być żyzna i dobrze odwadniana.
To ważne! Należy unikać nadmiernej wilgotności gleby, w przeciwnym razie na liście tej wieloletniej rośliny w okresie zimnym będą oddziaływać gnilne bakterie i pleśń. Ponadto suszona ziemia nieznacznie chroni system korzeniowy roślin przed zamarznięciem (ale będzie wymagać dodatkowej wilgoci w lecie).
Stosuje się dwa rodzaje uprawy mięty bagiennej: nasiona i wegetatywne. Jego nasiona różnią się niezwykle małymi rozmiarami, mają dobre kiełkowanie przy wystarczającym nasłonecznieniu. Prace nad uprawą nowych roślin rozpoczną się wczesną wiosną, w marcu. Podczas siewu nasion bezpośrednio do gleby dla wygody można je mieszać z drobnym piaskiem lub zmieloną kawą - tak aby młody wzrost miał dodatkowe karmienie. Nasiona ułożone na ziemi powinny być posypane warstwą gleby, lekko zwilżone i pokryte polietylenem na wierzchu. Jeśli planujesz początkowo kiełkować miętę, płytki z wyłożonymi nasionami umieszcza się w ciepłym, oświetlonym (ale bez bezpośrednich promieni) miejscu (najlepiej parapecie nad akumulatorem) i odczekaj 2-3 tygodnie na kiełkowanie.
Po kiełkowaniu młode rośliny nurkują i przenoszą się do innych pojemników w celu stopniowego treningu w celu ostygnięcia.
Dodatkowe informacje. W przypadku sadzonek mięty bagiennej temperatura jest poniżej plus osiem stopni. Przed upływem ostatnich mrozów sadzonki należy nawozić co najmniej kilka razy nawozem i podlewać umiarkowanie.
Pod koniec kwietnia mięta jest gotowa do lądowania na łóżkach (temperatura około +20 stopni). Otwory w glebie powinny być takiej wielkości, aby pomieścić bryłę ziemi, w której wylęgnie się sadzonka. Wskazane jest, aby zrobić krok między otworami co najmniej 0, 3 m. Po umieszczeniu młodej sadzonki w nowym miejscu, każda roślina musi być posypana ziemią, lekko ubita w celu zapewnienia stabilności i wody.
Innowacja w uprawie mięty - zastosowanie nasion umieszczonych w specjalnych żelowych mini-pojemnikach, które chronią jądra przed nadmierną i niewystarczającą wilgocią, a także mrozem na glebie.
Jeśli mięta bagienna nie jest nową rośliną do łóżka, można ją rozmnażać wegetatywnie za pomocą szczepienia. Opis metody jest bardzo prosty. Małe 15-centymetrowe pędy są wyrywane z głównej łodygi i umieszczane w pojemniku z wodą. Po pojawieniu się pierwszych procesów korzeniowych, nowe rośliny mięty są sadzone w ziemi we właściwym miejscu, zgodnie z technologią stosowaną do nasion.
Ta zwykła metoda cięcia nie jest całkiem odpowiednia, jeśli trzeba zwiększyć wydajność mięty, ponieważ w tym przypadku stare krzewy szybko więdną, a nowe pędy przeszkadzają sobie nawzajem, aby w pełni się rozwinąć. Aby temu zapobiec, roślina wykopana z ziemi jest podzielona na kilka części, tak aby każdy korzeń miał korzeń z 9-10 procesami nerkowymi. Po tym wszystkie części są umieszczane w swoich otworach, przykryte warstwą ziemi, lekko ubite i podlewane. Eksperci zalecają ten podział raz na 4-5 lat.
Praca opiekuńcza nie jest wcale uciążliwa: okresowe spulchnianie, pielenie, pielenie, drenaż w razie potrzeby. Pożądane jest przygotowanie gleby przed sadzeniem nasion lub sadzonek przez dodanie kilku kilogramów nawozu dziewanny. Dla lepszych rozgałęziających się roślin mięty można okresowo ściskać górne części łodyg.
W przyszłości powinieneś zadbać o to, aby przesadzona roślina nie rozprzestrzeniała się zbyt mocno przez samosiew, dla którego tworzą małą barierę z cegieł lub plastiku.
Do notatki! W zimnych szerokościach geograficznych na zimę, mięta powinna być rozgrzana świerkowymi gałęziami lub liśćmi.Pachnące liście i łodygi mogą być zbierane podczas kwitnienia.
Skorzysta na tym również roślina, ponieważ w przypadku braku łóżka zasadzonego w doniczce na zwykłym balkonie miejskim, w tym celu lepiej jest użyć hodowli cherenko.
Sadzenie mięty powinno być chronione przed licznymi szkodnikami, podczas gdy pożądane jest unikanie chemicznych środków ochrony, ponieważ roślina jest prawie w całości wykorzystywana do spożycia.
Rodzaj mięty składa się z ponad pięćdziesięciu gatunków, jednym z najbardziej interesujących i użytecznych jest mięta bagienna, która może być stosowana jako przyprawa, jako lek i jako środek odstraszający. Ta roślina o charakterystycznym delikatnym aromacie i smaku cytrusowo-mentolowym może być łatwo rozcieńczona w swoim obszarze.