Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Uprawa arbuzów w domkach letniskowych w całym kraju (nawet w najzimniejszych regionach kraju) jest uważana za nawykową - wielu ogrodników przeznacza ziemię na ogród lub szklarnię dla tej uprawy melona. Zazwyczaj arbuz ma miąższ czerwonego cukru z czarnymi nasionami. Ale praca hodowców nie stoi w miejscu: przekraczają różne odmiany i kultury i otrzymują coraz więcej nowych hybryd arbuzów. Jednym z najbardziej egzotycznych gatunków jest jagoda z żółtym miąższem. Czym jest żółty arbuz, z czym się krzyżuje i jak go uprawiać?
Historia odmiany
Ponad 20 lat temu dziki arbuz, o żółtym miąższu, ale całkowicie nieodpowiedni do spożycia, został skrzyżowany ze zwykłym jadalnym, z czerwonym rdzeniem. Rezultatem była hybryda arbuza z żółtawą słodkawą miąższem. Okrągły żółty arbuz jest uprawiany we Włoszech, owalna jagoda jest w Tajlandii.
W 2015 roku nasi rodacy w Astrachaniu wyhodowali hybrydę arbuza Moon z żółtym miąższem, szybko zyskała ogromną popularność i jest uprawiana w wielu rosyjskich ogrodach warzywnych.
Żółty arbuz w kawałku
Ogólna charakterystyka żółtego arbuza
Arbuzy o żółtym miąższu charakteryzują się raczej niską odpornością na zimno, ich uprawa na otwartym terenie jest możliwa tylko w południowych regionach kraju. W pozostałych, chłodniejszych częściach Rosji, żółte szklarnie są sadzone w szklarniach i szklarniach.
Zwróć uwagę! Nowe hybrydy tej kultury mają dobrą odporność na ekstremalne temperatury.
Parametry krzewów takich arbuzów mają również charakterystyczne cechy: są bardzo delikatne i kruche w porównaniu ze zwykłymi odmianami arbuzów, dlatego należy się nimi ostrożnie i ostrożnie obchodzić.
Cechy owoców, oprócz koloru miąższu, różnią się również od czerwonych: arbuzy dojrzewają z małymi, skorupa jest cienka, najczęściej ciemnozielona, paski są ledwie zauważalne, praktycznie nie ma nasion. Smak jest znacznie gorszy od odmian czerwonych owoców i jest uważany za umiarkowanie słodki, ale wśród żółtych mieszańców są te, które mają ten wskaźnik uważany za doskonały.
Żółty arbuz nie można odróżnić od czerwonego
Zalety żółtego arbuza dzięki zestawowi składników tworzących miazgę. Jest bogaty w witaminy A, B9, C, E i mikroelementy (wapń, żelazo, magnez itp.). Szkoda, że takie arbuzy mogą powodować tylko te osoby, które mają indywidualną nietolerancję. Ograniczenie ich stosowania (ze względu na zawartość cukru) jest zalecane dla osób cierpiących na choroby nerek lub cukrzycę.
Pozostałe cechy najpopularniejszych hybryd arbuza z żółtej miazgi podano poniżej w formie tabeli dla jasności.
| Wskaźnik | Księżyc | Złota łaska | Książę Hamlet |
|---|---|---|---|
| Hodowla | Rosyjski | Holandia | Rosyjski |
| Warunki dojrzewania | 70-90 dni od wschodu, wczesne dojrzewanie | 70-75 dni od przesadzenia, w połowie sezonu | 70-80 dni od wschodu, przedwczesne |
| Waga i kształt owoców | 3-4 kg, owalne | 6-8 kg, zaokrąglone | 1-2 kg, zaokrąglone |
| Smak | Słodka soczysta miąższ o cytrynowym smaku | Chrupiąca soczysta miąższ o zawartości cukru 10-11% | Doskonałe, słodkie mięso o smaku miodowym |
| Wydajność | 1, 6 kg / m 2 | 6-8 kg z krzaka | 4-6 kg z krzaka |
To ważne! Dobrze znana hybryda arbuza Dar słońca można również przypisać żółci, ale jego cechą wyróżniającą jest żółtawy kolor skórki, a zwykłe ciało jest czerwone.
Agrotechnologia
Żółty arbuz jest uprawiany w taki sam sposób, jak inni przedstawiciele tej uprawy tykwy, więc nie ma szczególnych różnic w jego technologii rolniczej. Poniżej znajduje się tradycyjna technologia uprawy arbuza w szklarniach.
Przygotowanie materiału do sadzenia
W cieplejszych regionach nasiona arbuza są wysiewane bezpośrednio do podłoża szklarniowego, podczas gdy dla pozostałych regionów zaleca się sadzenie sadzonek (w tym przypadku krzewy zaczną się rozwijać i owocować szybciej). W każdym przypadku nasiona przed sadzeniem muszą być ogrzane i nasączone. Operacje te pomogą obudzić i pobudzić powstawanie kobiecych kwiatów. Przygotowanie nasion do siewu obejmuje:
- rozgrzewanie w temperaturze + 60 0 C przez 2-3 godziny;
- wytrawianie w słabym roztworze nadmanganianu potasu przez 0, 5 godziny;
- moczenie do kiełkowania pędów.
Głębokość osadzania nasion dla metody sadzenia wynosi 4-5 cm, zwykle 2 nasiona są umieszczane w jednym pojemniku do sadzenia, a po wzejściu są rozcieńczane, ale ze względu na wysoki koszt żółtych nasion arbuza, dla każdego materiału siewnego jest oddzielny garnek.
Żółty arbuz w ogródzie
Dbanie o sadzonki obejmuje podlewanie, rozluźnianie i karmienie. Optymalny wiek sadzonek do sadzenia na stałym miejscu wynosi 30-40 dni. Ponieważ sadzenie jest możliwe tylko wtedy, gdy gleba jest ogrzewana w szklarni do +16 0 С, w maju powstają odpowiednie warunki, co oznacza, że siew nasion do sadzonek odbywa się około kwietnia.
Ostatnim etapem przygotowania sadzonek arbuza do sadzenia jest twardnienie.
To ważne! Wstępnie utwardzona sadzonka arbuza nabiera odporności na ekstremalne temperatury.
Sadzenie żółtych arbuzów
Przed sadzeniem należy zwrócić szczególną uwagę na przygotowanie siedzenia. Pod arbuzami kieruj najbardziej słoneczną (południową) stronę szklarni. Możesz przeprowadzić sadzenie w dużych wiadrach, które są wygodnie przenoszone w szklarni lub na łóżkach. W każdym razie gleba powinna być luźna. W tym celu torf, trociny, próchnica, kompost, piasek itp. Są umieszczane w łóżku (wiadrze). i posypane warstwą ziemi w 2-3 cm.
Schemat sadzenia arbuzów w szklarni zapewnia wiązanie się krzewów i samych owoców z kratą, więc podczas wysiadania pozostawiają odległość między sadzonkami 70 cm, a między rzędami 70 cm. Po posadzeniu każda sadzonka jest lekko zdeformowana, tworząc wzgórze o wysokości 1, 5–2 cm.
Troska
Tryb nawadniania. W zależności od stadium rozwoju krzewów arbuza, sposób ich podlewania jest różny. Natychmiast po posadzeniu są podlewane co drugi dzień, a następnie 1-2 razy w tygodniu.
Podlewanie powinno być obfite - co najmniej 3-7 litrów na krzew. Częstsze podlewanie przyczynia się do pękania owoców. Podlewanie zatrzymuje się, gdy owoc osiągnie rozmiar odmianowy.
Karmienie. Pierwszy z nich przeprowadzany jest w ciągu 1, 5 tygodnia po wylądowaniu. W okresie aktywnego wzrostu roślin zaleca się wprowadzanie nawozów azotowych. Podczas kwitnienia nawożenie azotem należy zastąpić wprowadzeniem nawozów mineralnych zawierających potas i fosfor. Tylko jeśli ta zasada będzie przestrzegana, arbuzy będą słodkie.
To ważne! Aby arbuzy były duże, muszą być karmione co najmniej 3 razy po wysadzeniu do stałego miejsca.
Formacja. Żółty arbuz w warunkach szklarniowych uprawia się głównie w pojedynczej łodydze, która jest wiązana do kraty w ciągu 10 dni po posadzeniu. Uprawa arbuzów w palowaniu w warunkach szklarniowych jest praktykowana bardzo rzadko. Pozostałe konkurujące pędy potrzebują czasu na uszczypnięcie.
Podczas układania arbuzów, kiedy stają się wielkością jaja kurzego, konieczne jest ich racjonowanie: pozostawić tylko 2-3 owoce (w zależności od charakterystyki wagi) i usunąć resztę jajnika. Jak pokazuje długoterminowa praktyka, nie zaleca się pozostawiania większej liczby owoców - ich rozmiary będą znacznie mniejsze niż odmian.
To ważne! Główną łodygę ściska się dopiero po zapięciu odpowiedniej ilości owoców. Końcówka jest usuwana przez zliczenie 3 arkuszy z skrajnego jajnika.
Kiedy owoce arbuza dorastają do rozmiarów jabłka, muszą być umieszczone w sieciach i zawieszone na kratownicy. W tym przypadku arbuzy przynoszące ciężar nie spadną na ziemię, ale dojrzewają bezpiecznie na łodygach.
Zapobieganie chorobom. W sezonie arbuzy mogą być dotknięte różnymi chorobami wywoływanymi przez grzyby (różne rodzaje zgnilizny, fusarium, antraknoza) i wirusy (mozaika). Wszystkie występują albo z niewłaściwą opieką, albo przy wysiadaniu z zainfekowanych nasion. Jako środek zapobiegawczy, konieczne jest wysiew nasion przed sadzeniem, w celu utrzymania płodozmianu podczas przygotowywania siedzenia, a podczas opieki należy zwrócić szczególną uwagę na odchwaszczanie, regulację warunków temperatury i wilgotności. Ponadto raz na dwa tygodnie zaleca się przeprowadzenie profilaktycznego opryskiwania krzewów środkami grzybobójczymi lub naparami ziołowymi.
Kontrola szkodników. Najczęściej arbuzy szklarniowe są atakowane przez przędziorka i mszycę melonową. Oba te szkodniki osiadają na spodniej stronie liści i powodują wielkie uszkodzenia roślin. Dlatego konieczne jest okresowe sprawdzanie arbuzów pod kątem ich wyglądu. W zależności od obszaru występowania szkodników można po prostu usunąć liście z rośliny, użyć naparów odstraszających z improwizowanych środków lub kupić specjalne środki chemiczne.
Żółty arbuz niezwykle słodki i vksny
Zalety i wady żółtych arbuzów miąższowych
Istnieje kilka zalet hybryd żółtego arbuza:
- niezwykły widok cięcia;
- bogata kompozycja witamin i mikroelementów;
- prawie całkowity brak dołów;
- mały rozmiar owoców o dość szybkich terminach dojrzewania;
Wady żółtych arbuzów w porównaniu ze zwykłymi czerwonymi są:
- słaba odporność na choroby;
- krótki okres trwałości owoców (1-2 miesiące);
- wysoki koszt materiału do sadzenia;
- umiarkowana słodycz owoców.
Ostatnia wada jest rekompensowana przez ciekawe nuty mango, cytryny, miodu itp., W zależności od konkretnego wyboru hybrydy.
Właściwe sadzenie i właściwa pielęgnacja pozwalają uprawiać takie egzotyczne przedmioty jak arbuz z żółtym miąższem na letnich domkach we wszystkich częściach kraju.