Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Znajomość wszystkich ziemniaków odnosi się do powszechnych upraw ogrodowych, które uprawiano przez prawie wiele lat w prawie każdej działce ogrodowej lub wiejskiej. Jedna z jego odmian nazywa się ziemniakami Alvar, których cechy uprawy i opieki zostaną szczegółowo omówione w tym przeglądzie.
Prehistoria
Odmiany ziemniaka Alvaro, które omówiono w następnym rozdziale, wyhodowane przez dwóch hodowców z Niemiec (bracia Lange). Oboje otrzymali wykształcenie biologiczne i od najmłodszych lat zajmowali się hodowlą nowych kultur.
Ich długim i cenionym marzeniem było wprowadzenie nowej, średnio wczesnej odmiany, przewyższającej wszystkie poprzednie. W 1975 r. Dzięki wysiłkom tych ludzi skrzyżowano dwie bulwy doświadczalne matki. Następnie, w ciągu 10 lat ciągłej selekcji stopniowej, wybrano pojedynczy korzeń ziemniaka, który pomyślnie przeszedł wszystkie testy.
Ziemniaki Alvar
W 1985 r. Ziemniaki Alvar zostały pomyślnie zarejestrowane w niemieckim rejestrze odmian znanych w Europie. W Rosji ten rodzaj upraw ogrodowych bardzo szybko się przyzwyczaił, z każdym rokiem wzrasta zapotrzebowanie na nie wśród ogrodników amatorów. Ta popularna odmiana ziemniaka rośnie i rozmnaża się na prawie każdej glebie, nawet nieodpowiedniej do jej uprawy.
Opis
Rozważany odmianowy ziemniak Alvar, którego opis można znaleźć w tej sekcji, odnosi się do średniej wielkości gatunków uniwersalnych o okresie dojrzewania około 80-90 dni. Zawartość głównego składnika odżywczego (skrobi) wynosi około 12-14 procent. Opis owoców tej odmiany można przedstawić następująco:
- Masa poszczególnych bulw osiąga około 90-100 gramów, ich liczba na krzew najczęściej przekracza jeden tuzin (parametr ten waha się od 8 do 14 sztuk).
- Wszystkie mają w przybliżeniu taki sam owalny kształt z płytkimi oczkami małego rozmiaru.
- Kolor skórki w tej odmianie jest lekko różowy, jej miąższ ma żółtawy odcień.
Zwróć uwagę! Ze względu na wysoką płodność plon tego typu wynosi 300-500 centów na hektar (innymi słowy około 500 kg na sto metrów kwadratowych).
Na wysokim (do jednego metra) krzaku ziemniaka Alvar rośnie dość gęste liście, wśród których wyraźnie wyróżniają się kwiaty o fioletowo-czerwonym odcieniu. Wraz ze wzrostem bulw tej kultury są umieszczane w ziemi nie jest bardzo głęboka i wystarczająco zwarta.
Odmiana ta jest odporna na prawie wszystkie znane rodzaje chorób, jej stosowanie nie ogranicza się do jednego prywatnego gospodarstwa (ten rodzaj ziemniaka jest uprawiany na skalę przemysłową). Dlatego, jeśli sobie tego życzysz, możesz je swobodnie kupić na dowolnym sklepie spożywczym lub na rynku spożywczym.
Cechy uprawy
Specjaliści od ziemniaków ostrzegają, że cechą roślinności tej odmiany jest konieczność wykiełkowania wybranych bulw. Jednocześnie skład gleby w strefie podmiejskiej nie jest tak ważny dla sadzonych kęsów, które pięknie kiełkują zarówno na glebach gliniastych, jak i na glebach piaszczystych lub torfowych.
Torfowisko
Obecna instrukcja sadzenia ziemniaków nakazuje rozgrzanie bulw bezpośrednio przed ich umieszczeniem w otworach, dzięki czemu kiełki są lekko wyciągnięte na długość.
To ważne! Nie wolno im rosnąć więcej niż 2 cm, ponieważ długie pędy podczas sadzenia mogą łatwo pęknąć.
W celu przedłużenia i intensywnego oświetlenia młodych pędów pod sadzeniem bulw należy umieścić je w kierunku od południowej strony stanowiska do jego północnej krawędzi. Optymalna odległość między sąsiednimi rzędami sadzenia powinna wynosić co najmniej 65-75 cm, między poszczególnymi otworami z bulwami - około 35 cm.
Jeśli na tym terenie występują ubogie i zubożone gleby, należy je nawozić niewielką ilością torfu, a także dodać próchnicę lub nawozy organiczne. Dobre kiełkowanie i roślinność mogą być również wspomagane przez terminowe nawozy mineralne rozmieszczone równomiernie na całym obszarze sadzenia.
Dodatkowe informacje. Eksperci nie zalecają nadmiernego angażowania się w nawozy azotowe stosowane przed rozpoczęciem kwitnienia w standardowej dawce.
Dbałość o tę odmianę sprowadza się do jej regularnego hilling, prewencyjnego przetwarzania i podlewania, produkowanego tylko wtedy, gdy jest to konieczne (przy silnym wysuszeniu gleby pod krzewami). Aby zachować zgodność z zasadami płodozmianu, ziemniaki należy sadzić na obszarach, na których wcześniej uprawiano rośliny psiankowate lub strączkowe.
Odmiana jest odporna na większość znanych chorób ogrodowych, takich jak:
- Późna zaraza wierzchołków i bulw.
- Niebezpieczne choroby wirusowe.
- Strup i nicienie złote.
Szczególnie niebezpieczny szkodnik, który może wyrządzić mu największe szkody, jest tradycyjnie uważany za stonkę ziemniaczaną.
Mocne i słabe strony
Ziemniaki są dobrze zachowane
Ziemniaki tego typu mają jedną atrakcyjną właściwość, mianowicie są bardzo dobrze zachowane przez długi czas, nie kiełkują i całkowicie nie ulegają gniciu. Jednak podczas przechowywania produkt dobrze zachowuje swój smak, który utrzymuje się do następnego wysiewu. Jego zalety obejmują również:
- Wysoka wydajność.
- Doskonały smak.
- Mrozoodporność i odporność na choroby różnego rodzaju.
Wraz z wysokimi plonami ten typ ziemniaka wcale nie obawia się susz, a także gwałtownej zmiany warunków klimatycznych.
Jego jedyną wadą jest szczególna podatność na tak powszechną chorobę jak zaraza późna, najczęściej dotykająca górnej części. Uważa się, że jej bulwy są znacznie bardziej odporne na działanie fitofthory.
Odporny na fitoforę
W ostatniej części należy zauważyć, że popularna odmiana ziemniaków pod nazwą „Alvar” jest w stanie zaspokoić potrzeby ogrodników w smacznym i pożywnym produkcie roślinnym. Aby jednak uzyskać dobre wyniki, należy przestrzegać powyższych zaleceń.