Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Burak pastewny - roślina, która znajduje szerokie zastosowanie w rolnictwie. Chodzi na pasze dla zwierząt, ponieważ w dużych ilościach zawiera błonnik pokarmowy i błonnik, które zwiększają wydajność mleczną u krów i kóz.
Opis buraka pastewnego
Burak pastewny to dwuletnia kultura rodziny Marevykh. W pierwszym roku życia roślina ma pogrubienie korzenia, a także rozety korzeniowe liści, aw drugim miejsce uśpionych pąków zastępuje się pędami, które kwitną, a następnie rodzą owoce i nasiona.
Buraki pastewne - wspólna pasza w naszym kraju
Burak pastewny powstaje na skutek półkolistego kolana. Pasza zawiera między innymi pektyny i sole mineralne, które poprawiają wchłanianie i trawienie kiszonki zwierzęcej u zwierząt. Kolor korzenia może być żółty różowy lub biały.
Popularne odmiany
Najczęściej rosyjscy rolnicy wolą uprawiać buraki pastewne z następujących odmian.
Popularne odmiany
Ekkendorfskaya żółty
Krajowa hybrydowa pszczoła pastewna Ekkendorfskaya żółta to Niemcy. Różnorodność odnosi się do połowy sezonu. Czas trwania okresów wegetacji buraka Eckendorf może wynosić od 110 do 135 dni, w zależności od regionu sadzenia. Burak ma dość duże owoce, długość od 15 do 20 cm i wagę od 900 do 1700 g. Kolor korzenia jest żółty, miąższ jest biały. W trakcie zbioru bez problemów wyciągnięto go z ziemi. Ten gatunek buraka pastewnego należy do odpornych na zimno. Możesz sadzić w prawie każdej glebie - pod względem żyzności gleby i zawartości gleby roślina jest bezpretensjonalna. Kultura paszowa została wpisana do Państwowego Rejestru Federacji Rosyjskiej od 1943 roku.
Ursus poly
Pasza hybrydowa buryak polskich hodowców jest typu pół-cukrowego. Barwa buraczana Ursus Poly ma barwę żółto-pomarańczową, ma kształt cylindryczny. Poszczególne korzenie mogą osiągnąć 5 lub 6 kg. Ciało jest białe i soczyste. Ponieważ powierzchnia korzenia jest gładka i nie jest zanieczyszczona, łatwo jest zebrać plon ręcznie. Roślina jest bardzo odporna na choroby. Okres wegetacji waha się od 125 do 145 dni, w zależności od regionu, w którym odbywa się uprawa. Klasa paszowa dla roślin Ursus może znajdować się w prawie każdym regionie.
Ursus poly
Łada
Klasa paszowa buraka Lada należy do wysoko wydajnych. Świetnie nadaje się do karmienia bydła. Zawiera od 11 do 13% cukru. Ponieważ rośliny okopowe są zanurzone w ziemi średnio o 50%, podczas zbiorów są one wyciągane z wielką trudnością, ale nie ma potrzeby angażowania sprzętu do zbioru.
Kultura pasuje do niemal każdego kraju. Jedynym warunkiem jest to, że musi być płodny. Odmiany siewu można prowadzić w niemal każdym regionie.
Lada w swoich cechach jakościowych przewyższa większość innych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych odmian buraków pastewnych.
Centaur
Odmiana Centaur została wyhodowana przez hodowców z Polski. Odnosi się do wielocukrowego pół-cukru. Rośliny korzeniowe mają biały kolor i podłużny, owalny kształt. Ta roślina korzeniowa nadaje się do karmienia zwierząt domowych, czy to krów, kóz, królików itp.
Masa buraków - od 1, 3 do 2, 9 kg. Główną cechą tej odmiany jest szybki wzrost liści i korzeni, a także brak bocznych gałęzi w korzeniach.
Każda gleba nadaje się do sadzenia roślin okopowych, kultura nie wymaga specjalnej opieki. Roślina jest odporna na większość chorób, na które podatne są buraki. Okres wegetacji może wynosić od 130 do 145 dni.
Dorastanie
Aby zebrać przyzwoity plon buraków pastewnych, należy go odpowiednio posadzić na otwartym terenie. Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, aby uprawiać buraki na paszę dla zwierząt, nie należy mylić z wyborem działki. Powinien być gładki, bez kamieni i wystarczająco oświetlony. W żadnym wypadku nie powinno być drzew i krzewów w pobliżu miejsca siewu, które mogłyby go zasłaniać. Reszta buraków pastewnych nie jest zbyt kapryśna w sąsiedztwie. Można go sadzić obok innych roślin.
Odmiany buraka pastewnego są zazwyczaj sadzone w polu, a nie na łóżkach
Pomimo ogólnej bezpretensjonalności rośliny w stosunku do gleby, właściwym wyborem jest uprawa kultury w glebie neutralnej lub lekko kwaśnej.
W przypadku płodozmianu buraki pastewne najlepiej sadzić po uprawach, grochu lub kukurydzy.
Przygotowanie strony
Przygotuj się do sadzenia terenu z wyprzedzeniem, jesienią. Wykopują go, eliminują chwasty i stosują nawóz (z reguły organiczny).
To ważne! Świeży obornik do nawożenia buraków pastewnych lepiej nie stosować - przyczynia się do zakwaszenia gleby.
Kiedy nadejdzie wiosna, będziesz musiał ponownie zaorać teren, stosując równolegle nawozy mineralne. Gleba, gotowa do sadzenia, powinna być mokra i luźna. Nie dopuszczaj do obecności dużych grud ziemi.
Sadzenie roślin pastewnych odbywa się wczesną wiosną, od końca marca do połowy kwietnia, w zależności od regionu. Głównym warunkiem jest, aby ziemia rozgrzała się średnio do 5 stopni do głębokości 10 metrów.
Na notatce. Niektórzy ogrodnicy używają specjalnego kalendarza księżycowego, aby określić korzystne daty sadzenia buraków pastewnych.
Lądowanie
Sadzonki do sadzenia buraków pastewnych prawie nigdy nie były używane. Nasiona wchodzą do biznesu, które nie są trudne do kupienia.
Przed rozpoczęciem siewu należy je myć dowolnym roztworem dezynfekującym, np. Nadmanganianem potasu. To narzędzie pomaga wyeliminować grzyby, wirusy i bakterie. Przetwarzanie materiału sadzeniowego i stymulatora wzrostu nie będzie zbędne.
Po zaprawianiu nasion należy pokroić je na rowki w odległości około 60 cm od siebie. Ta odległość wystarczy, aby zapewnić roślinie niezbędną opiekę i normalny wzrost.
Podobnie jak w przypadku cukru, buraki pastewne powinny być sadzone niezbyt często, do głębokości 3 cm, aby nasiona szybko rosły i bez problemów, rzędy są dodatkowo zalecane do zrzucania z wodą i umieszczania materiału do sadzenia w wilgotnej glebie. Najlepsze nasiona należy posypać ziemią.
Do sadzenia buraków pastewnych często stosuje się specjalistyczny sprzęt rolniczy.
W przypadku prawidłowo wykonanego sadzenia można oczekiwać, że pędy pojawią się za dwa tygodnie.
To ważne! Pędy powinny być chronione przed silnymi mrozami, pomimo ogólnej odporności kultury na zimno - roślina może umrzeć.
Po posadzeniu rowki należy sproszkować popiołem drzewnym z dodatkiem nawozów mineralnych. W przyszłości szczególna troska o kulturę nie jest wymagana. Wystarczy regularnie chwastów i wody. Miesiąc przed zbiorami podlewanie powinno być prawie całkowicie zatrzymane, aby uniknąć pękania korzenia. Pęknięte uprawy będą nie tylko źle wyglądać, ale także będą przechowywane gorzej. Aby uniknąć gnicia korzenia, należy jak najszybciej nakarmić bydło.
Kiedy i jak zbierać
Bliżej września burak pastewny przestaje produkować nowe ulotki. Jednocześnie starcy zaczynają okresowo żółknąć i ginąć. Zatrzymuje się również wzrost roślin okopowych. W tym czasie ważne jest, aby nie podlewać rośliny.
Burak pastewny jest zbierany przed początkiem pierwszych mrozów, mniej więcej w pierwszej dekadzie października. Jeśli nieznaczny spadek temperatury, średnio do -2 ° C, będzie w stanie wytrzymać, ale nie fakt, że zamrożony korzeń może być przechowywany przez długi czas.
Żniwa powinny być trochę podkopane łopatą lub widelcem. Jeśli planowane jest długotrwałe przechowywanie, należy dokładnie oczyścić roślinę pastewną z przylegającej gleby i odciąć resztki wierzchołków. Te korzenie, które zostały uszkodzone podczas procesu montażu, należy najpierw karmić bydłem.
Zbieranie buraków pastewnych jest zazwyczaj wydarzeniem na dużą skalę.
Przechowywanie buraków pastewnych powinno odbywać się w temperaturze od +3 do +5 stopni. Do tego celu optymalnie nadają się ziemne otwory, piwnice i piwnice.
W okresie zimowym kultura będzie prawdziwą pomocą podczas karmienia zwierząt.
Choroby i szkodniki
Buraki pastewne, jak zwykły burak cukrowy, są narażone na szereg chorób i szkodników w okresie wegetacji.
Buraki podlegają różnym szkodnikom i chorobom.
Zarówno pierwszy, jak i drugi powodują znaczną szkodę dla kultury. W zwalczaniu szkodników stosuje się dwie główne metody:
- profilaktyczne;
- wojownik.
Różnica między nimi jest oczywista. Metody profilaktyczne obejmują zmianę upraw w procesie płodozmianu, wybór zdrowych komórek królowej, czyszczenie upraw z zainfekowanych roślin, zaprawianie nasion, terminowe usuwanie chwastów itp.
Działania myśliwców ograniczają się głównie do przetwarzania chemikaliów - pestycydów. Powinny być stosowane z wielką ostrożnością, ściśle przestrzegając dawkowania i czasu. Ostatnia obróbka roślin powinna być przeprowadzona nie później niż 20 dni przed rozpoczęciem zbiorów.
Najczęściej na buraki wpływają następujące szkodniki i choroby.
Osaczony
Jest wywoływany przez grzyby glebowe i wpływa na sadzonki buraków. Najczęściej choroba rozwija się na glebach kwaśnych. Zakażenie utrzymuje się w glebie przez długi czas i jest przenoszone z nasionami. Objawem choroby jest brązowienie, a także próchnica. Aby nie dopuścić do infekcji, zaleca się przeprowadzenie wapnowania gleby i wykonanie boru przed rozpoczęciem siewu. Wystarczy skutecznie wytrawiać nasiona fentiuramem w ilości 4 g na 1 kg nasion.
Pchła buraków
Pchła buraczana jest dość powszechnym pasożytem, który jest czarnym chrząszczem o odcieniu koloru zielonego lub brązowego. Szkodliwy owad zimuje na etapie chrząszcza i zaraża roślinę na wiosnę, gdy tylko temperatura zacznie przekraczać 8 stopni. W gorącej i wietrznej pogodzie szkodliwość owadów jest szczególnie duża, pchła zjada dziury w roślinie. W rezultacie uszkodzone ulotki z czasem zanikają.
Najłatwiejszym sposobem zaradzenia szkodnikowi jest jego hibernacja, bezpośrednio na terenach zimowania. Zapylane są kurzem. Posadzone nawozami skutecznie dodadzą heksachloran jako środek zapobiegawczy.
Pchła buraków
Wołek buraczany
Gdziekolwiek roślina rośnie: w południowym klimacie, niedaleko od Moskwy lub w północnych regionach, pozostaje narażona na atak wołka buraka, chrząszcza o szarawo-brązowym kolorze.
Błędy uszkadzają głównie liście, ale mogą również przegryzać korzenie boczne i przegryzać wydłużone korzenie w warzywach korzeniowych. Wszystko to niekorzystnie wpływa na roślinę i pogarsza plon.
W miejscach masowego niszczenia ryjka stosuje się system pułapkowania rowków co 5 metrów, którego dno jest spryskane HCH. Ponadto bardzo skuteczne jest przetwarzanie heptachloru przed siewem.
Mszyce buraczane
Ten pasożyt jest dwojakiego rodzaju: bezskrzydły i skrzydlaty. Mszyce wpływają na liście, które zaczynają się zwijać i tracą na wzroście. Szypułki, uszkodzone przez mszyce, zaczynają wysychać, zasypiać. Wszystko to nieuchronnie prowadzi do zmniejszenia plonu nasion.
W celu zwalczania mszyc buraka opryskiwanie nikotyną lub anabazyną jest szczególnie skuteczne.
Mszyce buraczane
Fly Beet Mining
Ten pasożyt zaraża jądra, a także rośliny pierwszego roku. Szkodliwy owad zimuje zwykle w glebie w postaci poczwarki. Muchy zaczynają latać pod koniec maja. Składają jaja na spodzie liści w rzędach po kilka. Dosłownie kilka dni później larwy wylęgają się z jaj, które są osadzone w miąższu liści i żywią się nim. W rezultacie na liściach pojawiają się nadęte plamy (kopalnie). Uszkodzone liście wysychają z czasem. Larwy drugiego pokolenia pojawiają się w sierpniu, a trzecie - we wrześniu. Więc ogrodnik musi sobie z nimi radzić przez cały sezon wegetacyjny.
Możliwe jest zniszczenie muchówki buraka ćwikłowego nie tylko poprzez staranne oranie ziemi w celu zniszczenia poczwarek. Gdy pojawiają się larwy, zaleca się, aby rośliny były traktowane chloroformem i pyłem.