- Opis kultury
- Sorta
- Siew nasion
- Troska
- Przydatne właściwości i przeciwwskazania
- Choroby i szkodniki
- Wideo
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
W procesie planowania lądowań na jego osobistej działce każdy ogrodnik jest zainteresowany uczynieniem go nie tylko pięknym, ale także zróżnicowanym. Ci, którzy próbują znaleźć odpowiedź na pytanie, jaką ciekawą i pożyteczną kulturę można uprawiać bez większych problemów, stanowczo zalecamy zwrócenie uwagi na chard. Dowiedz się więcej o chardach roślinnych i co może wydawać się interesujące dla wielu.
Opis kultury
Ojczyzna chard to sałatka śródziemnomorska. W naszym kraju dziś to wspaniałe warzywo nie jest zbyt powszechne i jest całkowicie niezasłużone. Być może ktoś, dowiedziawszy się o chard i jak go uprawiać, będzie chciał posadzić pyszne sałatki w swoich łóżkach. Kultura to prawdziwy magazyn składników odżywczych, minerałów i witamin.
Chard jako roślina ogrodnicza to dwuletnia roślina, którą wielu uważa za odmianę takich popularnych warzyw, jak buraki. Historia buraka ćwikłowego ma ponad trzydzieści stuleci. W czasach starożytnego Rzymu prawie żadna uczta nie była kompletna bez szkarłatnego chard. Był integralną częścią ogromnej liczby różnorodnych potraw.
W naszych czasach wiele korzystnych właściwości warzyw jest znanych. Ale popularność lodu mango jest nie tylko jako warzywo, ale także jako roślina ozdobna. Dzięki jasnemu podłożu często używa się go do sadzenia na rabatach kwiatowych. W zależności od odmiany kolor rośliny może być zielony, czerwony, żółty, a nawet srebrny.
Mangold
Zwróć uwagę! Pomimo faktu, że korzenie kultury są południowe, chard nadaje się do sadzenia w prawie każdym regionie naszego kraju, czy to w regionie Moskwy, na Uralu czy Syberii.
Jako warzywo ogrodowe chard rośnie głównie z powodu ogonków i liści. To liść tej rośliny zawiera większość składników odżywczych. Chard istnieje w dwóch głównych odmianach:
- petiolate;
- arkusz.
Ten pierwszy charakteryzuje się pogrubionymi i szerokimi ogonkami liściowymi, które są używane w przybliżeniu w taki sam sposób jak szparagi - parzone, smażone w głębokim tłuszczu, przygotowane do przygotowania różnych potraw.
Drugi rodzaj - liść, różni się szczególnie soczystymi i użytecznymi liśćmi, które można stosować tak samo jak kapusta, na przykład do przygotowywania nadziewanych kapust i sałatek witaminowych. Słynny angielski kucharz Jamie Oliver ma wiele ciekawych przepisów, które wymagają użycia chard.
Sorta
Istnieje kilka odmian boćwiny, które są bardzo popularne wśród ogrodników.
Szkarłatna
Posadzić odmianę chard Scarlet, co oznacza, że już maksymalnie 40 dni po pojawieniu się pędów zebrać pierwszy plon użytecznej rośliny. Końcowe sprzątanie trwa średnio trzy miesiące. Wysokość kultury może osiągnąć ponad pół metra. Liście są dość duże, bardzo rozległe i mają interesujące zielone liście o purpurowym odcieniu. Długość ogonków o intensywnym szkarłatnym kolorze może wynosić do 30 cm, średni plon odmiany Alye wynosi od 3 do 5, 5 kg na metr kwadratowy sadzenia. Jeśli sadzenie nie będzie używane do ogrodnictwa, ale dla szklarni, łatwo jest uzyskać wskaźnik 10 kilogramów z tego samego obszaru.
Szkarłatna mangolda
Piękna kobieta
Odmiana Belle jest dość zwartą rośliną z pionową rozetą i dużymi liśćmi ciemnozielonego koloru. Długość ogonków osiąga 40 centymetrów. Mają czerwony kolor (zbliżony do odcienia rubinu) i są bardzo soczyste. Średnio pojedyncza roślina na sezon zbiera niewiele poniżej kilograma ogonków liściowych. Starzenie się trwa 2 miesiące od momentu pojawienia się pierwszych pędów.
Mangold Beauty
Szmaragd
Szmaragd to kolejna bardzo zwarta forma chard. Jego wysokość sięga zaledwie 45 centymetrów, rozeta liści znajduje się pionowo. Trawa jest odmianą jasnozieloną, liście są średniej wielkości. Długość zielonych korzeni - do 30 centymetrów. Można je zebrać około jednego kilograma z jednego zakładu.
Szmaragd
Zielony
Zwykle zieloną odmianę zasiewa się przed nadejściem zimy (tzw. Siew zimowy). Okres między kiełkowaniem a zbiorem waha się od 3, 5 do 4 miesięcy, w zależności od regionu uprawy. Liście rośliny są zielone i błyszczące, z półpionową rozetą, mogą rosnąć do 60 centymetrów. Długość ogonków - 25 centymetrów. Z jednym krzakiem średnio zebrać do kilograma ogonków liściowych.
Zielony
Siew nasion
Dowiedziawszy się, czym jest chard, nadszedł czas, aby zapoznać się z tym, jak wyhodować go z nasion.
Ponieważ jest to dość odporna na zimno kultura, wczesna wiosna jest odpowiednia do rozpoczęcia siewu. Pędy nasion mogą pojawiać się w temperaturze powyżej + 5 ° C, a pierwsze siewki zaczynają dziobać w ciągu kilku tygodni po posadzeniu.
To ważne! Im wyższa temperatura ziemi i środowiska, tym szybciej zasieje ziarno.
Aby poprawić kiełkowanie, zdecydowanie zaleca się namaczanie materiału sadzeniowego w wodzie i umieszczenie go w chłodnym miejscu na jeden dzień, na przykład na parapecie. W ciągu jednego dnia nasiona wylęgną się i mogą być nieustannie sadzone w stałym miejscu wzrostu.
Do sadzenia nasion umieszcza się we wcześniej przygotowanych rowkach, których głębokość musi wynosić co najmniej trzy centymetry. W przypadku odmian stalked odległość między rowkami powinna wynosić co najmniej 35 centymetrów, a dla odmian liści następny rząd można umieścić po 30 centymetrach. Nasiona należy wysiewać w odległości 2-4 centymetrów od siebie. Po tym, gdy roślina rośnie, konieczne będzie kilkakrotne jej rozrzedzenie. Usuń słabe kiełki. Podczas tego ostatniego przerzedzenie między gatunkami ogonków powinno wynosić 40 centymetrów, a między liściem - 30.
Dorastanie
Ogrodnicy, którzy doskonale wiedzą, co buraki ćwikłowe dobrze wiedzą, że pogrubienie nie powinno być dozwolone w żadnych okolicznościach. Takie podejście do uprawy i pielęgnacji boćwiny nieuchronnie doprowadzi do niewystarczającego wzrostu liści i zwiększonego ryzyka chorób grzybowych.
Ostatnio sadzone nasiona tolerują niewielkie przymrozki bez żadnych problemów. Ale jeśli wskaźnik temperatury spada przez długi okres czasu, nasiona są uszkodzone, a rozwój spowalnia. Ponadto, gdy rośliny są ugryzione przez mróz, zamiast rosnących liści, są bardziej skłonne do sadzenia strzały kwiatowej i zbyt wcześnie związują nasiona. W związku z tym wskaźnik rentowności obniży się i będzie dość znaczący.
To ważne! Jeśli prawdopodobieństwo zimnych nocy z ujemnymi temperaturami po posadzeniu nasion jest wysokie, przykryj sadzonki agrofibre. Najważniejsze - nie zapomnij otworzyć ich wraz z nadejściem dnia.
Nie byłoby zbędne instalowanie nad łóżkiem przy lądowaniu łuku i przykrywanie go polietylenem, który należy ostrożnie napełnić, aby nie było żadnych luk. Schowek można usunąć po tym, jak średnia temperatura nie będzie niższa niż + 15 ° C.
Po zapoznaniu się z chardem, jakim rodzajem rośliny jest i rozumiejąc, jak prawidłowo sadzić chard, wszystko, co pozostaje, to zapewnić roślinie odpowiednią opiekę.
Troska
Pomimo faktu, że w przypadku uprawy chard, sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu nie stanowią szczególnej trudności, konieczne będą pewne wysiłki w celu uzyskania plonu.
Ci, którzy mają domek, do sadzenia roślin, nie potrzebują dużo miejsca. Każda odmiana chard ma wysoką wydajność. A w przeciętnej rodzinie w zasadzie wystarcza zasadzenie nie więcej niż 7 krzewów. Jeśli uprawa i pielęgnacja za pomocą chard są przeprowadzane prawidłowo, na jesieni można uzyskać przydatny produkt, którego przygotowanie i zastosowanie jest w stanie udekorować niemal każdą recepturę potraw.
Dozwolone jest uprawianie buraków liściowych na każdym rodzaju gleby. Jedynym przeciwwskazaniem jest nadmierna suchość i ubijanie ziemi. Gleba musi być mokra i luźna. Ale nie powinieneś wybierać miejsca, w którym po opadach deszczu woda również zastyga.
To ważne! Mangold ma tendencję do gromadzenia azotanów w sobie. Szczególnie często dzieje się tak, gdy nawozy są stosowane w nadmiarze, a nawadnianie odbywa się nieregularnie.
Miejsce lądowania, między innymi, powinno być dobrze oświetlone przez cały dzień - cień jest niepożądany nawet przez krótki czas.
Jeśli mówimy o kompatybilności chard z innymi roślinami, należy zauważyć, że w żadnym przypadku nie należy sadzić uprawy w miejscu, które poprzednio zajmowało szpinak, buraki lub kapusta.
Wiosną, przed sadzeniem chard, zaleca się nałożenie kompleksu nawozów na ziemię.
Pielęgnacja po posadzeniu polega głównie na okresowym rozluźnianiu gleby, usuwaniu chwastów i regularnym podlewaniu.
Jeśli chodzi o zbiory, należy rozpocząć po około półtora miesiąca po pojawieniu się pierwszych pędów. Należy to robić regularnie, ponieważ stare liście stają się szorstkie i mniej soczyste, a ogonki liściowe w niektórych rodzajach kultury stają się włókniste.
Oderwij liście powinny być bezpośrednio przed użyciem. W lodówce (jeśli umieścisz liście w plastikowej torbie) można je przechowywać przez dwa lub trzy dni.
Przydatne właściwości i przeciwwskazania
Korzyści z chard są oczywiste. Zawiera duże ilości witamin z grup A, C, B1, B2, PP i takich przydatnych składników jak żelazo, fosfor, wapń i magnez.
Wykorzystanie buraków ma wiele przydatnych właściwości:
- poprawia widzenie (dzięki obecności w składzie zeaksantyny i luteiny);
- czyści ciało (dzięki obecności w ogonkach pigmentów, które mają działanie przeciwzapalne i oczyszczające na ludzki organizm);
- normalizacja poziomu cukru we krwi (z powodu obecności kwasu liliowego i dużej ilości błonnika);
- zapewnia zapobieganie niedokrwistości (ze względu na obecność w składzie składników poprawiających krzepliwość krwi);
- wzmacnia zęby, paznokcie i kości (dzięki wapniu).
Kultura jest szeroko stosowana w medycynie tradycyjnej. Od niej robisz różnego rodzaju ekstrakty i napary. Osoby otyłe doceniają chard na niskokaloryczne, z powodzeniem połączone z odżywianiem.
Tak jak w przypadku każdego produktu, istnieją pewne przeciwwskazania do stosowania buraków liściowych. Przede wszystkim mówimy o indywidualnej nietolerancji.
Nie zaleca się stosowania chard i osób cierpiących na żylaki. Wynika to z właściwości rośliny do zwiększania lepkości krwi.
Ponadto wysoka zawartość witaminy K może szkodzić ludziom, którzy przyjmują kompleksy witaminowe. Może wystąpić hiperwitaminoza.
Jest przeciwwskazany dla wszystkich, bez wyjątku, do picia świeżo wyciśniętego soku z buraków liściowych. Substancje lotne uwalniane przez kulturę mogą powodować zawroty głowy, nudności, a nawet wymioty.
To ważne! Ogólnie rzecz biorąc, instalacja jest bardzo przydatna i nie zaleca się jej ignorować w żadnych okolicznościach.
Chard nie tylko zapewni organizmowi niezbędne witaminy i minerały, ale także będzie doskonałą dekoracją działki ogrodowej.
Jest całkiem możliwe, aby zebrać kulturę na zimę, na przykład zamrozić lub zachować. Marynowanie warzyw można wykonywać zarówno indywidualnie, jak iw połączeniu z innymi warzywami, na przykład w formacie lecho lub sałatkowym.
Na notatce. Nawet jeśli nie masz daczy, chard jest całkiem możliwy do wyhodowania na balkonie budynku mieszkalnego.
Choroby i szkodniki
Jak każda inna kultura, chard wpływa na szkodniki i choroby. Pod wieloma względami przyczynia się to do niewłaściwego sadzenia lub nieodpowiedniej opieki. Najczęściej chard jest zakażony mączniakiem prawdziwym. Zazwyczaj choroba rozwija się z powodu nadmiaru wilgoci. Głównym objawem choroby jest mączista płytka pojawiająca się na liściach. Jako zapobieganie mączniakowi prawdziwemu, skutecznie stosuje się nawożenie fosforanem, potasem i nawozami azotowymi, a także traktowanie roztworem siarki. Jeśli choroba zaczęła się już rozwijać, rozpyl środki grzybobójcze, a jeśli to nie pomoże, dotknięte pędy zostaną usunięte.
Oprócz mączniaka prawdziwego, chard jest podatny na choroby grzybowe. W szczególności nie jest niczym niezwykłym, że grzyb wywołuje chorobę czarnej nogi. Do jego objawów należą więdnięcie liści, zaczerwienienie łodyg i wysuszenie korzeni. Zwłaszcza gwałtowna śmierć rośliny z czarnej nogi występuje w czasie upałów. Czasami choroba zabija chard w ciągu zaledwie 5-6 dni. Zapobieganie chorobie to terminowe jesienne czyszczenie łóżek i umiarkowany reżim nawadniania.
Wśród owadów, które mogą zaszkodzić kulturze, należy zauważyć korzenie, robaki, broshku buraka, a także mszyce buraczane. W przypadku pasożytów najskuteczniejsza jest walka metodami prewencyjnymi, przestrzeganie technik rolniczych, podstawowych zasad opieki. Nie zaleca się stosowania środków owadobójczych, ponieważ nadziemna część rośliny jest używana jako żywność nie w podziemiach. Ich stosowanie jest dopuszczalne tylko jako środek ostateczny, gdy niszczenie szkodników zaczyna być szeroko rozpowszechnione. Preferowanie wyboru leków powinno dotyczyć kompozycji biologicznych, które nie szkodzą zdrowiu ludzkiemu.