Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Winogrona julijskie są znane wielu letnim mieszkańcom i ogrodnikom. Bardziej poprawne jest nazywanie tego hybrydą, ponieważ odmianę uzyskuje się przez przekroczenie Talisman i Rizamata. Jest to bardzo różowo-zielona odmiana o słodkim smaku. Ma swoje wady i zalety.
Ogólne informacje
Ta odmiana pochodzi od V. Kapelyushny, słynnego hodowcy i hodowcy amatorów z Rostowa, któremu udało się uzyskać zupełnie nowy wygląd, łącząc w sobie najlepsze cechy „rodziców”. Do atrakcyjnego wyglądu róży Talisman hodowca dodał cechy rizamaty środkowoazjatyckiej do słodyczy i soczystości południowych winogron. Złożona odporność tej odmiany dała takie cechy techniczne, które umożliwiają jej uprawę nawet na Syberii, gdzie ostatnio uprawa winorośli rozwija się w szybkim tempie. Ale Julian jest bardziej powszechny w centralnej Rosji, w tym na przedmieściach.
To są eleganckie gromady, które daje Julianowi
Dziś jest to jedna z najpopularniejszych odmian niepokrywających, która łączy w sobie wysokie właściwości konsumenckie. Julian jest nie tylko smaczny, ale także płodny. Ponadto należy do odmian wczesnego dojrzewania, co jest bardzo ważne w krótkim lecie głównej części Rosji. Winogrona są w stanie ozdobić każdą winnicę ze względu na duże rozgałęzione klastry, z których każda osiąga 1 kg, a nawet więcej.
Duży dojrzały klaster - prawdziwy prezent dla ogrodnika
Winogrona podłużne 15-20 g każde, gęste, chrupiące, ale nie twarde. To gęstość skóry oszczędza winogrona przed osami, ale prawie nie wpływa na smak. Jagody są pachnące i słodkie, ponieważ odmiana ma wysoką zawartość cukru i wyraźne nuty owocowe. Ponadto kiście winogronowe przez długi czas zachowują wygląd, który w połączeniu z wysokimi właściwościami smakowymi sprawia, że odnoszą sukcesy w handlu.
Grape Julian: opis odmiany
Dojrzewanie następuje w ciągu 3 miesięcy, pierwsze zbiory można usunąć na przełomie lipca i sierpnia. Podczas dojrzewania winogrona początkowo są żółtawe, a następnie różowawe z przyjemnym żółtym odcieniem.
Krzewy są wysokie, mocne z silnym systemem korzeniowym. Mając biseksualne kwiaty, w każdą pogodę, doskonale zapylają pszczoły.
Odmianę można nazwać bezpretensjonalną do warunków pogodowych i dość prostą w utrzymaniu. Nieotwarty Julian w południowych regionach praktycznie nie potrzebuje ochrony winorośli w zimie i jest odporny na suszę latem. W regionach północnych jest w stanie wytrzymać temperatury do -23 ° C, ale doświadczeni ogrodnicy zalecają nadal pokrywanie winogron słomą z obornikiem i folią, ponieważ nawet najbardziej odporne na mróz odmiany w tych warunkach nie zawsze tolerują zimę bez ochrony.
Julian
Uprawa
Charakterystyka działki do lądowania Juliana powinna odpowiadać następującym parametrom:
- oświetlenie Jak każdy inny gronowy szczep, ten gatunek potrzebuje dużo słońca. Idealnie będzie to południowe zbocze terenu lub najbardziej słoneczna strona. Od północy lepiej pokryć winorośl plastikową osłoną od wiatru i przeciągów, ponieważ winogrona ich nie tolerują i zranią.
- ziemia. Odmiana dobrze rośnie i owocuje na glebach średnio kwaśnych i słabo kwaśnych. Jeśli gleba jest nadmiernie zakwaszona, pomaga wapnowanie (200 g proszku wapiennego na 1 metr kwadratowy;
- nawóz. Julian kocha nawożoną ziemię, więc w razie potrzeby należy stosować nawozy mineralne i organiczne (obornik lub kompost).
Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu odmiana korzeni jest raczej prosta, a zatem nie powoduje problemów z sadzeniem. Zasadniczo ta odmiana jest sadzona w taki sam sposób, jak inne odmiany uprawianych winogron.
To ważne! Niezależnie od regionu, można sadzić winogrona tylko wtedy, gdy gleba ogrzewa się o co najmniej 10 ° C
Ale terminy są dostosowywane w zależności od regionu. Tak więc dla południowych regionów optymalny czas lądowania będzie wynosił od października do marca, ponieważ zimy są tam ciepłe i łagodne. W centralnej Rosji i innych bardziej północnych rejonach najlepiej sadzić winogrona po pączkowaniu na drzewach.
Opieka nad Julianem polega na podlewaniu, przycinaniu i szybkim karmieniu. Podlewanie sadzenia winogron jest zalecane w sezonie kilka razy:
- pierwsze podlewanie - przed kwitnieniem;
- drugi - pod koniec kwitnienia;
- regularnie w okresie suszy.
Winogrona tej odmiany uwielbiają wysoką wilgotność, gdy są dojrzałe, ale boją się moczenia.
Odmiana bardzo dobrze reaguje na opatrunek korzeniowy lub powietrzny (opryskiwanie liści). Nawozy są dla niego niezbędne, ponieważ winogrona wydają dużo siły na owocowanie. Lepiej podawać preparaty fosforanu potasu do nawożenia. Podczas sezonu wegetacyjnego, w tym dojrzewania klastra, dobrze jest spryskać winogrona siarczanem magnezu co 2 tygodnie (250 g na 1 wiadro wody).
Zapobiegawcze rozpylanie koloidalnych odmian siarki pomoże chronić winogrona przed chorobami: oidium i mączniakiem rzekomym, lepiej znanym wśród winiarzy, jako pleśń.
Cięcie należy przeprowadzać wiosną i jesienią, tworząc łapy winogron. Latem, zanim dojrzeją jagody, konieczne jest zerwanie liści pokrywających gromady przed światłem słonecznym. Przyspieszy to dojrzewanie i zwiększy rozmiar winogron.
Odmiany za i przeciw
Podsumowując powyższe, możemy śmiało powiedzieć, że odmiana przedstawiona w artykule jest dość wygodna w uprawie w różnych warunkach klimatycznych. A nawet początkujący może go uprawiać, biorąc pod uwagę zalety:
- odporny na suszę i mróz (pod warunkiem odpowiedniego schronienia w zimnych regionach);
- rzadko podatny na choroby grzybowe i odporny na szkodniki;
- atrakcyjny wygląd i aromatyczny smak;
- jest przenośny, ma dobrą jakość utrzymania, utrzymuje swoją prezentację przez długi czas.
Miejsce lądowania
Wśród niedociągnięć niektórzy winiarze zwracają uwagę na wymagania dotyczące wyboru miejsca lądowania: słoneczna, bezwietrzna strona. Nie we wszystkich miejscach takie warunki są możliwe, ale nawet w tym przypadku ogrodnicy znajdują wyjście, wznosząc sztuczne ściany i schronienia dla krzaków.