Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Żywotnik jest odporną na zimno, mało wymagającą i piękną rośliną. Mimo że jest iglasty, zamiast igieł ma liście. To prawda, że są bardzo podobne do igieł sosnowych. Liście tuji są na przemian nakładającymi się łuskami. Kolory igieł członków rodziny są najbardziej zróżnicowane. Są tui jasne, tui złote, kuliste i stożkowate. Najpopularniejszymi dwoma podgatunkami są Thuja Eastern i Thuja Western. Ze względu na obecność ogromnej liczby hybryd i bezpretensjonalności w treści, zachodnia tuja stała się powszechna na całym świecie.
Tuja Ogólna charakterystyka rodziny
Thuja western (po łacinie Thúja occidentális) jest wiecznie zielonym drzewem iglastym należącym do rodziny Cypress, rodzaju Thuja. Rośliny ojczyste są uważane za północne stany Ameryki i Kanady. Po raz pierwszy jego opis został wykonany w połowie XVIII wieku przez naukowca Karla Linneya. Chociaż jako kultura była znana znacznie wcześniej.
Tuja zachodnia
W Europie roślina pojawiła się w połowie XVI wieku i od tego czasu zaczęła wystawiać hybrydy - European Tui. Grecka nazwa oznacza „ofiarę” lub „kadzidło”, co tłumaczy zapach palącego się drewna. Uważa się, że tuja była używana podczas ofiar.
W zależności od gatunku drzewo może dorastać do 38 m. Korona może być piramidalna i owalna. Drewno jest miękkie, trwałe, pachnące i odporne na gnicie.
Drzewo zielonego stroju zmienia się co 3 lata. Igły opadają z gałęzi. Zjawisko to nazywa się vetkopadom.
Nasiona tui znajdują się w małych stożkach w kształcie jajek.
Tuja zachodnia
Dla każdej strefy klimatycznej występuje tuja. Przedstawiciele zachodnich gatunków Tui są dobrze przystosowani do klimatu centralnej Rosji, Uralu, Syberii i regionu Moskwy. Orientalne tuje są bardziej termofilne. Są też uniwersalne, które można uprawiać w pomieszczeniach lub w szklarniach. Wiele z nich jest szczególnie kochanych przez ogrodników. Czym są tuj?
Najpopularniejsze odmiany Tui. Charakterystyka każdego typu
Oto kilka odmian zachodniej tuji:
Aurea
Pod tą nazwą zbiera się kilka złotych odmian. Baza jest uważana za drzewo piramidy o wysokości do 2, 5 metra. Kolor korony jest żółty - złoty na słonecznym obszarze i zielonkawy w cieniu. W drugiej połowie sezonu wegetacyjnego kolor jest szczególnie jasny. Kultura wygląda świetnie w pojedynczych lądowaniach, w pobliżu innych gatunków (mieszanka kolorów i kształtu korony). Absolutnie spokojnie przenosi mróz i kataklizmy klimatyczne (śnieżyce, ulewy, silne wiatry).
Tuya zachodnia Aurea
Belokonchikovaya (Albospikata)
Żywotnik jest wysoki (do 2, 5 m wysokości), ze stożkową koroną, szeroką u podstawy, z powodu pędów rosnących u góry pod kątem rozwartym. Krótkie liście - srebrne igły na końcach. Kontrast jest szczególnie zauważalny w pierwszej połowie sezonu i bliżej zimna cała igła staje się bezbarwna.
Tuja zachodnia Belokonchikovaya
Zwróć uwagę! Odporny na zimę gatunek. Nadaje się do każdej kompozycji ogrodowej i solo. Niezwykle podatny na projekt korony, a zatem często używany do tworzenia żywopłotu i projektowania krajobrazu całej witryny.
Smaragd
Najbardziej pożądana rasa kolumnowych gatunków tui. Drzewo dorasta do 3 m. Zalety to:
- liście na całej długości pnia;
- niezmienne jasne zielone igły;
- odporność na mróz; uniwersalność w użyciu.
Różnorodność tui wschodniej, niebieskiej tuji, wygląda dobrze z Smaragd w nasadzeniach kompozytowych.
Thuja western Smaragd
Globoza
Niskie (1, 2 m) drzewo z okrągłą koroną. Krzew zostaje ostatecznie uformowany przez właściwą piłkę w wieku 7 lat, a do 20 roku życia nadal buduje swoją zieloną masę, rozszerzając się wszerz.
Drzewo rośnie nieco wyżej w cieniu. Kolor igieł różni się w zależności od sezonu. W ciepłym sezonie jest szmaragdowy, a zimą brązowy - brązowy. Różnorodność dobrze znosi zimę. Nie reaguje na zmiany warunków pogodowych. Użyj jako roślina ogrodowa, uniwersalna.
Tuja zachodnia Globoza
Globoza Nana
Mała, dekoracyjna, kulista tuja. Ma bardzo gęstą jasnozieloną koronę. Ze względu na swoją niewielką wielkość idealnie nadaje się do dekoracji granic, skalny, zjeżdżalni alpejskich. Może również ozdabiać drzewa iglaste mono. Zima trwa bez problemów, wymyka się chorobie.
Globoza Nana
Cristata (grzebień)
Dorosłe drzewo ma szeroką koronę piramidalną i dorasta do 3, 5 m. Gałęzie są w kształcie wachlarza, ze szmaragdowo-szarymi igłami.
Kristata jest hardy. Dobra fryzura. Pięknie wygląda sam, w grupach lub po bokach alei.
Kristat
Zolotoistokonchikovaya (odnosi się do odmian Tui Gold)
Wysokie drzewo osiąga dojrzałość w wieku 20 lat. W tym wieku osiąga wysokość do 4 m i średnicę 2 m u podstawy. Rosnące pędy brązowe lub żółte. Igły są zielone z ciemnymi złotymi końcami. Roślina jest dość stabilna i odporna na zimę. Używane przy tworzeniu żywopłotów, w pojedynczych nasadzeniach i przy projektowaniu kompozycji grupowych.
Zolotoistokonchikovaya
Reinhold (Thuja yellow)
Bardzo atrakcyjne igły do kolorowania. Od wiosny do jesieni kolor korony zmienia się z różowego na złoty, a jesienią staje się żółto-miedziany.
Metrowe drzewo w młodości ma kulistą koronę. Z wiekiem forma staje się nieco niejasna, ale gęsta. Bardzo wytrzymały i odporny na zmiany warunków klimatycznych. Służy do tworzenia ogrodu japońskiego, w grupach z innymi rodzajami drzew iglastych.
Reyngold
Danica
Najbardziej poszukiwana forma niewymiarowej tui. Wzrost drzewa osiąga 60 cm, ma gęstą kulistą gęstwinę składającą się z licznych wznoszących się płaskich gałęzi. Jest odporny na mróz i mało wymagający dla gleby.
Danica
Teddy
Formularz rodziny krasnoludów. Drzewo dojrzałości osiąga 5 lat. Preferuje słoneczne obszary ogrodu. Jest używany bardzo szeroko. W ogrodzie można go używać do zjeżdżalni alpejskich, mixborders, aby stworzyć kompozycję z innymi gatunkami drzew iglastych (aż do stworzenia iglastego trawnika, jak pełzająca tuja lub pełzająca tuja). Również, wyjątkowo wyhodowana jako roślina doniczkowa.
Teddy
Igły są miękkie, latem zielone i brązowe zimą. Mróz i jasne słońce nie szkodzą krasnoludowi.
Filiformis (nitkowata nitka)
Wyjątkowo osobliwa odmiana. W formie wstążki lub sznurka gałęzie zwisają łukiem od wierzchołka korony do dołu, przypominając wierzbę płaczącą. Wygląda też bardzo podobnie do kanadyjskiej tuji. Z wiekiem korona staje się gruba i kulista. Letni zielony kolor liści staje się brązowy zimą.
Filiformis
Ten typ żywicy jest bardzo zimowy. Jest on stosowany pojedynczo i w kompozycji z piramidalnymi gałęziami.
Elegancema (elegancki)
Wysokie, ze stożkową koroną, drzewo dojrzałości osiąga 40 lat. Igły są jasnozielone z białymi końcówkami. Wraz z nadejściem zimnej pogody biały kolor staje się trochę żółty, przyćmiony, a wiosną korona zwraca jasnozielony kolor. Bardziej dekoracyjne w otwartych przestrzeniach. Świetnie wyglądają pojedynczo i podczas nasadzeń grupowych. Drzewo jest mrozoodporne i odporne na zmiany w zjawiskach naturalnych.
Eleganckie światło
Elvanger Aurea
Drzewa metrowe ze spłaszczoną kulistą koroną. Liście są złote latem, a brąz zimą. Nadaje się do różnych klombów. Nie ma problemów z zimowaniem.
Elvanger Aurea
Erikoides (wrzos)
Niskie drzewo z kilkoma koronami. Ogólny widok drzewa przypomina niewłaściwą piłkę. Miękkie igły w lecie są dwukolorowe - gęsta zieleń poniżej, zielona z żółtym na górze i fioletowa bordowa zimą.
W jajowatych stożkach nasiona gatunku nie dojrzewają. Rozmnażanie jest możliwe dzięki sadzonkom. Dobrze wygląda w niższych warstwach wysokich drzew (jak poopushki).
Erikoides
Poważne mrozy w zimie i aktywne słońce na wiosnę mogą spalić wierzchołki łodyg i zepsuć wygląd.
Europa Złoto
Bardzo wysoki krzew tui. W wieku dorosłym osiąga wysokość 4 metrów. Młoda roślina jest piramidalna, bardzo gęsta i wąska. Z wiekiem korona staje się stożkowa. Ten gatunek ma niesamowity pomarańczowy kolor drzew iglastych, który zimą staje się złoty.
Odmiana służy do sadzenia alejek, pojedynczych nasadzeń i kompozycji. Doskonale toleruje przycinanie. Zimowy hardy
Europa Złoto
Sankist
Wysoka roślina (5 m wysokości) z szeroką stożkową koroną. Kolor igieł jest żółty ze złotym połyskiem. Roślina dobrze nadaje się do formacji. Nadaje się do samodzielnego lub w połączeniu z innymi roślinami iglastymi. Odporny na mróz
Sankist
Dumosa
Małe krzewy o okrągłej koronie i spiralnych łodygach. Uwielbia żyzną ziemię, jasne obszary i wilgotność. Najczęściej stosowany w projektowaniu ogrodów skalnych i ogrodów japońskich. Zimą zielone igły zmieniają kolor na szary. Krzewy zimą dobrze pod śniegiem.
Douglas Pyramidalis
Wygląda jak cyprys. Drzewo dorasta do 15 metrów. Wygląd cieniutki. To prawda, że wpływa to na jakość igieł bagiennych. Bez słońca szybko schnie i kruszy się. Zwłaszcza w strefie korzeniowej pnia.
Douglas Pyramidalis
Odmiana jest często używana do projektowania żywopłotu. Również często można to zaobserwować w nasadzeniach pojedynczych i grupowych.
To ważne! Zobacz zimowy, wytrzymały, dość elastyczny i odporny na warunki atmosferyczne.
Holmstrup
Wysoki krzew. Średnica korony sięga jednego metra. W sezonie letnim liście są zielone i gęste, a zimą zardzewiały. Odporny na mróz Często używany jako pojedyncza roślina, ale wygląda dobrze w kompozycjach.
Holmstrup
Dwarf Thuja Golden
Kulisty kształt jest utrzymywany bez częstego cięcia. Drzewo na wysokości i szerokości osiąga metr. Odmiana dobrze zimuje. Nadaje się do lądowań kompozytowych.
Tuya Bodhi
Wysokie drzewo (3 m) z koroną w kształcie stożka. Duże igły mają jasny zielony kolor. Bodhi jest bezpretensjonalna, zimowa. Jest dobry w pojedynczych lądowaniach i jako tło dla małych gatunków. Możesz posadzić je zaułkami.
Tuya Bodhi
Tuya Columna
Drzewo dorasta do 3-4 metrów. Jest odporny na mróz i nie jest narażony na oparzenia słoneczne. Krzew przez cały rok gęsty zielony kolor. Nadaje się do wszelkich lądowań.
Kultura agrotechniczna
Dbałość o wszystkie odmiany Tui jest taka sama. One też się mnożą, prawie tak samo. To sadzonka lub sadzonki.
Przy całej prostocie uprawy zboża warto przestrzegać pewnych zasad.
Miejsce lądowania
Jednym z głównych warunków jest wybór odpowiedniej gleby. Dla Tui jest to żyzna glina. Sandy są również odpowiednie. Tylko piasek musi być rozcieńczony gliną i próchnicą.
Jest to również ważne miejsce do sadzenia. Żywotnik może rosnąć w cieniu, ale do dekoracji potrzebuje jasnego obszaru. Aby uzyskać piękną i jednolitą formację korony, należy chronić drzewo przed silnymi wiatrami.
Zwróć uwagę! Kultura przeszczepów toleruje bez strat. Niemniej jednak, lepiej jest przeprowadzić procedurę ostrożnie, stosując metodę przeładunku.
Podlewanie
Gdy tylko ziemia rozgrzeje się i wyschnie wiosną, członkowie rodziny powinni być obficie podlewani. Jeszcze lepiej będzie całkowicie spryskać roślinę. Pomoże to wyeliminować zimowe śmieci i suche igły z korony. Zaleca się powtórzenie letniej procedury nawadniania dwa razy w miesiącu.
Podlewanie jałowca
Top dressing
Nawozy można stosować, ale nie robią tego często. Jak karmić humus, prikopanny w strefie korzenia. Ta rola może odgrywać i mulczować. Na przykład kompost torfowy, zgniłe liście, igły. Ściółka w tym samym czasie pomoże zachować wilgoć.
To ważne! Nadmierne karmienie może spowodować nieodwracalną szkodę dla rośliny.
Zalety i wady kultury
Zalety zachodniej tuj można rozważyć:
- bezpretensjonalność; odporność na mróz;
- uniwersalność użycia;
- odporność na choroby;
- odporność na zmiany pogody.
Jest kilka wad, ale jest kilka. To jest:
- wymagające gleby;
- potrzeba światła słonecznego;
- potrzeba regularnego podlewania.
Każdego dnia wzrasta moda na różnorodność kultury. Są piękne, łatwo łączą się z innymi roślinami, w tym ze sobą. Dobrze oczyść powietrze (jest to szczególnie ważne w ograniczonej przestrzeni mieszkania). Wreszcie są dostępne według dostępności w punktach sprzedaży detalicznej i nie są zbyt drogie. W razie potrzeby tuja może być uprawiana osobiście. Więc każdy, kto chce mieć okazję spróbować się w hodowli Tui.