Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

„Czarna Perła” - ta nazwa otrzymała jedną z najdroższych ras koni na świecie - fryzyjską. Pomimo faktu, że jest dość kosztowna pod względem treści, popularność tej rasy rośnie tylko na świecie, chociaż wcześniej była znana głównie w obu Amerykach.

Teraz te rewelacyjne i niewiarygodnie piękne zwierzęta odradzają się, mimo że kiedyś były na skraju wymarcia.

Historia powstania i rozwoju rasy

Rasa koni fryzyjskich ma tysiącletnią historię. To rodzima rasa holenderska. Pochodzi z regionu Fryzji (Królestwo Niderlandów). Pierwsze wzmianki o niej w kronikach historycznych pokazują, że wyglądała mało jak współczesne fryzy.

W tamtych czasach były to brzydkie wagi ciężkie, które były wykorzystywane w rolnictwie i na polach bitew europejskich. Z biegiem czasu, z powodu rozwoju technologii wojskowej i broni w Europie, pojawiła się potrzeba zupełnie innych koni - szybkich i odpornych, którzy mogliby nieść swojego jeźdźca bez większego wysiłku. W tym czasie rozpoczyna się historia współczesnych fryzów i innych ras koni w ogóle.

Koń fryzyjski

W dobie militarnego podboju, turniejów rycerskich i wizytujących załóg w Europie pojawiła się potrzeba pięknych, silnych, wdzięcznych koni. Koń Frieze rozpoczął swoją drogę do poprawy i stopniowo przybrał kształt, który pozostał taki sam do dziś. Krew tych zwierząt zawiera geny odpornych ras arabskich, które przybyły do Europy podczas wypraw krzyżowych. Koń fryzyjski otrzymał szlachetną postawę i ujeżdżenie od ras andaluzyjskich i berberyjskich.

To ważne! Charakterystyczną cechą fryzów z tamtej epoki była możliwość prowadzenia kłusa na duże odległości. W tym czasie takie umiejętności nie były charakterystyczne dla lokalnych ras, dlatego fryz koński stał się przodkiem wielu kłusaków.

Kiedy era królów i turniejów rycerskich pogrążyła się w zapomnieniu, potrzeba wdzięcznych zwierząt gwałtownie zanikła, chłopi woleli mocne, twarde i bezpretensjonalne utrzymanie wagi ciężkiej. Procesy te spowodowały gwałtowny spadek skał podobnych do fryzyjskich, dzięki czemu był on na skraju wyginięcia. Zwierzęta te przetrwały tylko dzięki wysiłkom hodowców koni, którzy w 1879 r. Stworzyli fryzyjską książkę hodowlaną dla koni.

Fryzy wciąż jednak ulegały zmianom na zewnątrz: miały ciężkie ciało i krótkie nogi. Ale zaoszczędziło im to na krótki czas. W latach 60-tych. w ubiegłym stuleciu zwierzęta te ponownie zaczęły doświadczać gwałtownego spadku zainteresowania sobą na świecie, dzięki czemu ponownie pojawiło się zagrożenie degeneracją. I tylko zainteresowanie sportem jeździeckim, które szybko rozwinęło się w tamtych latach, uratowało Fryzów przed wymarciem jako rasę czystej krwi. Dziś jest to bardzo popularny sportowiec uprawiający wiele rodzajów sportów jeździeckich i wykazujący niezwykłe wyniki.

Koń fryzyjski w sporcie jeździeckim

Charakterystyczny

Fryz rasy koni są małe, ale ułożone proporcjonalnie. Wysokość w kłębie sięga od 1, 5 do 1, 6 m. Ich waga wynosi 600 - 680 kg. Koń ma długą szyję, mocny grzbiet z szerokim lędźwiem, który zamienia się w potężny zad. Mała głowa z wyrazistymi oczami.

Kombinezon jest zwykle czarny. Są to spektakularne czarne konie, ale są też kolory mokrego asfaltu i ciemnoszarego. Rasowy koń fryzyjski, jak biały osobnik, nie istnieje w naturze. Na początku XXI wieku hodowcy bydła byli podekscytowani pojawieniem się białego fryzu na torze wyścigowym, ale w końcu okazało się, że było to specjalne skrzyżowanie fryzu z koniem arabskim, aby uzyskać zupełnie nowy wygląd.

To ważne! Charakterystyczną cechą fryzów są ich włosy, dzięki którym wyglądają bardzo efektownie. Ich nogi z dolnych nóg są również pokryte grubymi włosami, więc każda sesja fotograficzna z tym zwierzęciem tworzy prawdziwą sensację.

Cechy charakteru i charakteru

Te konie wyróżniają się spokojnym, zrównoważonym temperamentem. Szybko przyzwyczajają się do właściciela i łatwo je trenować. Są tak dobroduszni, że można im ufać, że rzucą dziećmi, ale za zewnętrzną równowagą kryje się energiczny charakter. Ogier fryzyjski jest odpornym zwierzęciem, które może rywalizować w typach sportów jeździeckich, które wymagają wspaniałego powrotu.

Ogier fryzyjski rzuca energię

Ale pomimo pozytywnych cech charakteru, konie te nie różnią się specjalną inteligencją. Dlatego często na prestiżowych konkursach, które wymagają pomysłowości zwierząt, preferowane są inne rasy koni.

Konserwacja i opieka

Fryz jest raczej bezpretensjonalny w swej treści, nie jest wrażliwy na zmiany warunków klimatycznych, więc łatwo się nimi opiekować, ale konieczne jest uwzględnienie specyfiki ich diety.

Główną uwagę należy zwrócić na fryzową linię włosów, biorąc pod uwagę kilka prostych zasad opieki:

  • po spacerze lub spacerze konieczne jest oczyszczenie linii włosów na nogach zwierzęcia i oczyszczenie kopyt;
  • grubą grzywę i ogon należy regularnie czesać, ale jeśli nie jest to możliwe, zaleca się skrócenie go.
  • konieczne jest regularne mycie ogona i grzywy specjalnymi detergentami;
  • jeśli we włosach uformowane są maty, należy je ostrożnie odciąć, ale zachowaj szczególną ostrożność, aby nie uszkodzić skóry konia.

Gdy kopyta rosną, muszą być czyszczone i smarowane, rosną szczególnie szybko u źrebiąt. U starszych osób proces ten jest nieco powolny.

Dieta

Konieczne jest podejście do karmienia Fryzów z pełną odpowiedzialnością, ponieważ zwierzęta te potrzebują dużych ilości białka, zwłaszcza klaczy, które niosą lub karmią źrebięta. Jeśli ten składnik nie wystarczy, doprowadzi to do braku masy mięśniowej. Ponadto żywność o wysokiej zawartości wapnia jest ważna dla zwierząt, ponieważ wpływa na kruchość kości, co może prowadzić do obrażeń.

To ważne! Fryzy są wspaniałymi słodyczami, więc cukier musi być obecny w ich diecie niezawodnie.

Zwykła dieta fryzyjska wygląda następująco:

  • owies pełnoziarnisty;
  • wysokiej jakości siano;
  • otręby;
  • surowe marchewki;
  • sól kuchenna;
  • suplementy mineralne.

Współczesny zakres stosowania fryzów jest dziś dość szeroki. Zwierzęta te są zaangażowane w prawie wszystkie sfery: w rolnictwie, w zawodach sportowych (głównie w jeździe, ujeżdżeniu i triathlonie), w sztuce cyrkowej. W tej chwili trwają prace selekcyjne z naciskiem na rozwój ich cech sportowych.

Holendrzy reklamowali tę rasę tak bardzo, że stała się ich skarbem narodowym. Ponadto konie te mają swój własny pomnik. Jednak dziś pasja do fryzów spadła, aw prywatnych gospodarstwach domowych są one zazwyczaj trzymane na wycieczki rekreacyjne.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Bydło