Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Historia rasy
Rasa koni arabskich ma bardzo bogatą i długą historię. Ma ponad 14 wieków. Rasa powstała w okresie ciągłych wojen na Półwyspie Arabskim. Arabowie odegrali dużą rolę w kształtowaniu cech koni, ponieważ to ta rasa wykorzystywała je do celów wojskowych przez kilka stuleci. W wyniku rygorystycznej selekcji koń zyskał wygląd, który jest dotąd obserwowany.
Przez bardzo długi czas Arabowie nie prowadzili żadnych eksperymentów z końmi. Nie krzyżowały się z żadnymi innymi rasami, właściciele nie eksperymentowali z warunkami przetrzymywania i opieki. Konie tej rasy były bardzo drogie i uważane były za wielkie bogactwo wśród nomadów i wojowników.
Koń arabski
Znacznie później konie arabskie zaczęły krzyżować się z innymi rasami, w wyniku czego hodowano nowe rasy, takie jak:
- Streletskaya;
- Kłusak Orła;
- Koń rosyjski;
- Barbary;
- Andaluzyjski;
- Lusitano (najczęściej koń arabski o białym kolorze);
- Lipitzan;
- Shagia;
- Orlovo-Rostopchinskaya;
- Koń;
- Streletskaya itp.
Po informacje. Rasa bardzo wytrzymała, muskularna, gęsta. Są używane do jazdy, do pracy w uprzęży, przy dużych obciążeniach.
Rozwój rasy w Rosji
W Rosji koń arabski przeszedł pod panowanie cara Iwana Groźnego. Natychmiast zyskała popularność wśród znanych hodowców koni. Bardzo często arabscy zawodnicy odbierali nagrody na różnych wystawach. W naszych czasach ogiery czystej krwi arabskiej uprawiane są w trzech najsłynniejszych stadninach w Rosji: Moskwie, Khrenovsky i Terek. Inne rasy są ulepszane poprzez krzyżowanie z koniami czystej krwi arabskiej.
Charakterystyka rasy
Rasa arabska ma cztery garnitury. Średnia wysokość konia wynosi około 1, 5 metra. Charakterystyka rasy ma małe, wyprostowane uszy, szerokie nozdrza. Szeroka, muskularna klatka piersiowa, długa szyja, wytłoczony tył, mocne nogi, długi, wysoki ogon. Grzywa jest błyszcząca i jedwabista.
Charakterystyka rasy
Najczęściej kłusaki arabskie są używane w wyścigach konnych. Wewnątrz rasy prowadzone są prace, aby nie zgrzytać i nie utracić swoich właściwości. Konie odznaczają się dobrym zdrowiem, zwiększoną wytrzymałością. Mogą pokonać ponad 150 km dziennie, bez konsekwencji dla ogólnego stanu zwierzęcia. Są znani z wysokiej żywotności. Przy odpowiednim utrzymaniu i opiece koń arabski żyje od ponad 30 lat. Klacz czystej krwi arabskiej jest w stanie rozmnażać potomstwo do starości.
Ponieważ rasa była hodowana na terytorium dzisiejszej Arabii Saudyjskiej, w gorących warunkach klimatycznych skóra koni czystej krwi arabskiej jest cienka. Ale, co zaskakujące, są w stanie wytrzymać raczej niskie temperatury powietrza. Aby żyć w klimacie Rosji, bardziej odpowiednie są pół-rasy, wynikające z krycia konia krwi arabskiej i konia bez rodowodu. Ogiery te nie różnią się pod względem rozwoju fizycznego, ale mogą ucierpieć cechy zewnętrzne.
Wygląd
Konie rasy arabskiej mają lekko wklęsły profil wschodni. Jest powszechnie nazywany szczupakiem. Jest to także cecha rasy. Konie mają 16 kręgów w ogonie, w odcinku lędźwiowym - 5 kręgów, 17 żeber. Duże piękne oczy, głównie brązowe lub ciemne, wysoka mocna szyja, plecy i klatka piersiowa z wyraźną muskulaturą. Gdy biegniesz szybko, ogon unosi się wysoko. Jest to typowe dla zestawu z wysokim ogonem.
Konie rasy arabskiej są lekko wklęsłe, profil wschodni
Najczęstsze odmiany koni arabskich to:
- Hadban. Sportowy koń, który jest uważany za najgęstszego i największego spośród swoich współplemieńców.
- Coheilan. Konie o wyraźnej muskulaturze. Mocny, wyścigowy, szybki, wytrzymały. Wspaniałe konie. Zdominowane przez zwierzęta w czarnym kolorze.
- Siglavi. Mieć średnią gęstość ciała. Gatunek ten wyróżnia się wyglądem. Wraz z jego usunięciem nacisk położono na piękno zewnętrzne, dlatego właściwości fizyczne nieco osłabły w tle. Są mniej odporne, mniej rozbrykane niż ich najbliżsi krewni.
- Cohelan-siglavi. Widoczność rasy i wytrzymałości Siglavi oraz rozwinięty stan fizyczny Coheilan pochłonęły jej wygląd. Bardzo sprawny. Uważany za najwyższy w tej rasie.
Rasa „Koheylan-siglavi”
Charakter i temperament
Konie arabskie są łagodne, ale jednocześnie kapryśne. Idealnie w kontakcie z osobą, dogaduj się z dziećmi. Miej wspaniałą pamięć, ostry wzrok i słuch. Bardzo mądry. Jeśli obrazisz Araba czymś, zapamięta go na długi czas. Trenować konia arabskiego może być tylko człowiekiem, który ma wspaniałe doświadczenie. Konie rasy arabskiej nie będą posłuszne osobie, która próbuje się ćwiczyć na zwierzętach. Czują bardzo subtelną moc i siłę charakteru.
Ciekawe Właściciele koni arabskich muszą być bardzo powściągliwi i rozsądni, a konie podziękują za lojalność i życzliwość. Narzucanie jakichkolwiek działań wbrew woli Arabów jest bezużyteczne. Są uparci, ale aby zaskarbić sobie przychylność człowiekowi, któremu udało się zdobyć szacunek tych dumnych zwierząt, spróbują.
Konie są w stanie ocenić i przemyśleć swoje działania, wybrać kierunek ruchu, ocenić sytuację.
Cechy konserwacji i opieki
W interesie finansowym przeważa opieka nad stadami koni arabskich. W stadzie wytrzymałość i wydajność są szybsze w ogierach. Wraz z rozwojem stad koni, zwierzęta hodowlane rosną znacznie szybciej niż przy hodowli pojedynczych osobników. W obecności stada istnieje kastowy podział koni. Ogiery sportowe, samce, młode konie trzymane są oddzielnie od klaczy, które rozmnażają potomstwo, ogiery karmiące i wychowujące, młode klacze.
Niezależnie od hodowli stada lub pojedynczej, konie potrzebują:
- Wysokiej jakości i zrównoważone odżywianie;
- Stragan z wystarczającą ilością miejsca dla konia;
- Codzienne spacery po obszernej przestrzeni;
- Szczotkowanie wełny i grzyw. Konie są bardzo czystymi zwierzętami, które kochają porządek.
Ciężarny koń
Ciężarne klacze są trzymane oddzielnie od głównej ławicy. Ciąża trwa około 340 dni. Nie zaleca się karmienia konia, który niesie płód w pierwszej połowie ciąży. Możesz zwiększyć ilość pokarmu w ciągu ostatnich trzech miesięcy ciąży. Tuczna klacz będzie trudniejsza i dłuższa do porodu. Ostatnie trzy miesiące należy dodać do suplementów witaminowych dla koni. Przed porodem klacz próbuje przejść na emeryturę. W większości przypadków ogiery rodzą się w nocy. Jeśli koń już urodził, a poród odbył się bez komplikacji, klacz jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z tym procesem, bez interwencji lekarza weterynarii.
Układ stajni powinien uwzględniać wszystkie cechy zachowania koni arabskich. Stajnia powinna być czysta, ciepła, przytulna, powinny być zapewnione wygodne wskaźniki wilgotności. Koryta powinny znajdować się w odległości jednego metra od podłogi, ich głębokość nie powinna przekraczać 50 cm, a wybieg tworzy się w bezpośrednim sąsiedztwie stajni. Powierzchnia powinna być obliczona od średnio 15 m² na osobę. Koń arabski musi biec dwa razy dziennie.
Zwróć uwagę! Pastwiska do chodzenia arabskich koni pełnej krwi powinny być ogrodzone. Zwierzęta te normalnie tolerują niskie temperatury, ale nie warto ponownie przechładzać. W temperaturze, która spada poniżej -15 stopni, zwierzę zaleca się chronić przed długimi spacerami na świeżym powietrzu, a także zwiększać aktywność fizyczną.
Ogier arabski musi mieć stały dostęp do czystej wody pitnej. W gorącym sezonie ilość płynów konsumowanych przez konie wynosi 50 litrów, w zimnie - 30 litrów. Po aktywnej aktywności fizycznej zwierzętom nie zaleca się pozostawienia wody na 30 minut.
Miejsce do podlewania
Czyszcząc grzywy i wełnę koni arabskich, należy użyć niezbędnego sprzętu, takiego jak:
- Szczotki do fiszbin i włosów;
- Szczotka z tworzywa sztucznego i gumy;
- Drewniany przegrzebek;
- Hak kopyt.
Uwaga! Konie arabskie mają silną odporność, ale nadal istnieją choroby, które mogą spowodować wielkie szkody dla dobrostanu tych zwierząt. Najczęstszą chorobą są skurcze żołądka.
Zapobieganie tej chorobie to następujące działania:
- Jakość spożywanej żywności musi być wysoka;
- Nie przekarmiaj;
- W paszy powinna znajdować się wystarczająca ilość żywności zawierającej błonnik;
- Nowa pasza powinna być wprowadzana stopniowo, mieszając się z poprzednimi.
Występuje również uraz wynikający z obrażeń. To się nazywa ochwat.
Główne objawy choroby to:
- Brak szybkiego ruchu;
- Temperatura wzrasta;
- Obrzęk stawów kończyn dolnych.
Lekarze weterynarii mogą wyleczyć ten uraz. Najważniejsza jest szybka i prawidłowa diagnoza.
Konie w określonym wieku podlegają obowiązkowym szczepieniom.
Szczepienie koni
Wykonuje się szczepienia na takie choroby:
- Tężec;
- Wąglik;
- Pozbawić;
- Wścieklizna;
- Grypa;
- Zapalenie płuc.
Raz na sześć miesięcy pobiera się próbki koni w celu zdiagnozowania różnych powszechnych chorób.
Dieta i karmienie koni arabskich
Nie możesz ograniczać koni w jedzeniu. Zawsze powinni mieć siano w podajniku. Ponieważ sok żołądkowy jest stale wydzielany przez układ trawienny, żołądek musi trawić coś przez cały dzień. Również dla koni ważna jest jesień. Działanie to zmniejsza głód dzięki ciągłemu połykaniu powietrza.
Karmienie koni
Jeśli z jakiegoś powodu ogier zostanie przeniesiony na inną dietę, należy to robić powoli. W ciele konia powstają bakterie, które są w stanie rozkładać niektóre pokarmy, a jeśli ta żywność się zmienia, bakterie również muszą się zmienić. Tworzenie bakterii trwa około 2 tygodni. Oznacza to, że nowa dieta powinna być wprowadzana stopniowo, przez półksiężyc.
To ważne! Zaleca się, aby aktywność fizyczna konia nie była wcześniejsza niż 1 godzina po jedzeniu. Jeśli ćwiczysz wcześniej, istnieje ryzyko zakłócenia przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego.
Siano - główne pożywienie konia przez całe życie. Owies, muesli, inne pasze działają jako pokarmy uzupełniające. Żywność powinna być wolna od toksycznych dodatków, świeżych, wolnych od kurzu i pleśni. Zwierzę przyzwyczaja się do karmienia w określonym czasie i do tego czasu wytwarza ilość soku żołądkowego potrzebną do strawienia pewnej ilości pokarmu. Każda nagła zmiana w czasie karmienia może niekorzystnie wpłynąć na pracę przewodu pokarmowego.
Biorąc pod uwagę wytrzymałość w biegu długodystansowym tego zwierzęcia, jego zdolność uczenia się, stanie się niekwestionowanym liderem we wszystkich rasach, zwycięzcą na różnych wystawach. Koń tej rasy nie potrzebuje specjalnej opieki. Ich silna odporność chroni przed powszechnymi chorobami. Po zdobyciu konia arabskiego właściciel otrzymuje w życiu wiernego przyjaciela.