- Historia odmiany
- Charakterystyka i opis odmiany arbuza Astrachań
- Sadzenie i uprawa arbuza Astrachań
- Zalety i wady odmiany
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Nie wystarczy spotkać ludzi, którzy nie lubią tej największej, słodkiej i soczystej jagody - arbuza. Jedną z najsmaczniejszych odmian o wysokiej zawartości cukrów w pulpie aromatycznej jest arbuz z Astrachania. Ze względu na doskonałe właściwości owoce są cenione przez kupujących w różnych regionach naszego kraju.
Historia odmiany
Pierwsze wzmianki o uprawie tej największej jagody znajdują się w egipskich rękopisach z około 2000 rpne. er Z czasem owoce i nasiona tego smacznego owocu zaczęły rozprzestrzeniać się na inne kraje - wraz z karawanami handlowymi. Arbuzy zostały sprowadzone do naszego kraju na początku XII wieku przez kupców z Persji. Nowa roślina została wyhodowana w południowych regionach Rosji, gdzie z czasem ta roślina melonowa zajmowała coraz więcej powierzchni.
A pisemna wzmianka o arbuzach z prowincji Astrachań pochodzi z 1560 roku, a wielki Piotr 1 tak bardzo spodobał się owocom tej kultury melonowej, że nakazał wystawić pamiątkowy medal na cześć arbuza. Nagrodę towarzyszyły uroczyste fajerwerki. Ponadto nagroda otrzymała dokładnie arbuzy uprawiane w Astrachaniu.
Arbuz Astrachań
Od tego czasu smak tej jagody nie pogorszył się, ale tylko się poprawił, poprawił i inne cechy tej odmiany. Do tej pory Astrachań słynie z uprawy tej kultury melonowej.
Jako odrębną odmianę arbuz w Astrachaniu został opisany i wprowadzony do rejestru państwowego ZSRR dopiero w drugiej połowie ubiegłego wieku. Hodowcy Ogólnounijnego Instytutu Badawczego Warzyw Nawadnianych i Hodowli Melonów badali i opisywali odmianę.
Charakterystyka i opis odmiany arbuza Astrachań
Plaga - długa, wygląd pędów bocznych - średnia. Lepiej przy formowaniu rzęs zostaw 2-3 pędy boczne, a na każdym rzędzie nie więcej niż dwa jajniki dla lepszego dojrzewania owoców.
Jagody przyprawowe mają klasyczny kształt kuli (lub lekko wydłużony). Miąższ jest lekko kruchy, soczysty i słodki, jego kolor jest nasycony na czerwono. Skóra jest gładka, nawet około 2-2, 5 cm, jej kolor jest typowy dla arbuzów: od jasnozielonych i ciemnych szmaragdowych podłużnych pasków. Waga dojrzałych owoców waha się od 8 do 10, 5 kg.
Uwaga! Łatwo jest rozpoznać dojrzały owoc - jego ogon zaczyna wysychać, co łączy owoc z batem, a po dotknięciu dojrzały arbuz tworzy charakterystyczny pierścień.
Dojrzałe arbuzy wyróżniają się doskonałym smakiem i doskonałą prezentacją, dobrze tolerowanym transportem, bez pękania i bez utraty smaku. Zbiory można przechowywać bez utraty prezentacji i smaku do 60-70 dni.
Ciekawe Wysoka wydajność tego gatunku arbuza jest uderzająca - z 10 hektarów melona można zebrać do 12 ton dojrzałych owoców.
Ze względu na wysoką odporność arbuzy w Astrachaniu są odporne na antraknozę i fusarium, a także na większość chorób dotykających melony i tykwy.
Odmiana jest mało wymagająca dla warunków uprawy i daje wysokie plony z roku na rok. Ta odmiana jest najbardziej popularna wśród kupujących w różnych regionach naszego kraju. Od momentu, gdy arbuzy dojrzewają w Astrachaniu i docierają do lady targowej i sklepów, za nimi stoją kolejki miłośników tego słodkiego i smacznego melona.
Kiedy arbuzy tej odmiany piją w Astrachaniu i innych regionach? Pod względem dojrzewania arbuz Astrachań należy do gatunków średnio wczesnych - od momentu pojawienia się pierwszych pędów do jednolitego dojrzewania owoców, zajmuje około 2, 5 miesiąca.
Sadzonka arbuza w szklarni
Możesz uprawiać różnorodne gatunki na otwartym polu, a także w warunkach szklarniowych w regionach o krótkim okresie letnim: na Uralu, w regionie Moskwy lub na Syberii.
Sadzenie i uprawa arbuza Astrachań
Arbuzy można sadzić na dwa sposoby:
- bezpośrednio na łóżkach;
- sadzonki w domu z późniejszym przeszczepem do stałego miejsca w szklarni.
Pierwsza metoda stosowana jest do uprawy arbuzów w południowych regionach, gdzie okres letni trwa długo, a owoce tej rośliny melonowej mają czas na pełne dojrzewanie.
Druga metoda stosowana jest w warunkach krótkiego lata i trudnych warunków klimatycznych w takich regionach, jak region moskiewski, Ural, Syberia Wschodnia i Zachodnia.
W pierwszym przypadku można wysiać suche nasiona bezpośrednio na ziemię i można je wstępnie moczyć przez kilka dni, owijając je wilgotną szmatką. Tkanina nie powinna wysychać! Po kiełkowaniu nasiona można sadzić w przygotowanych łóżkach.
Przygotowanie nasion arbuza
Dzięki metodzie siewek sadzonki należy najpierw uprawiać w domu, a następnie przewozić do szklarni. W tym przypadku nasiona są najpierw przechowywane przez pół godziny w słabym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie są myte i moczone w mokrej gazie, aż pojawią się kiełki. Jednocześnie przygotuj pojemniki i glebę do dalszego sadzenia nasion.
Gleby można kupić w wyspecjalizowanym sklepie, a sam możesz gotować. Aby to zrobić, biorą w równych częściach próchnicę, piasek rzeczny i ziemię darniową, dokładnie mieszają i rzucają ze słabym nadmanganianem potasu (do dezynfekcji). Gdy podłoże odżywcze jest suche, jest gotowe do użycia. Ta mieszanina składników odżywczych jest układana w pojemnikach i sadzone kiełkują. Muszą być zakopane o 3-4 cm, a rośliny są podlewane, pokryte polietylenem i umieszczane w dobrze oświetlonym, ciepłym miejscu. Przy prawidłowym sadzeniu nasion pierwsze pędy pojawią się w ciągu 5-7 dni.
To ważne! Po pojawieniu się sadzonek na co najmniej 2-3 trwałych liściach, można je przesadzić do stałego miejsca w szklarni lub na otwartym terenie.
Gleba i szklarnie do sadzenia arbuzów powinny być przygotowane z wyprzedzeniem. I powinieneś zacząć od jesieni. Wszystkie pozostałości blatów są usuwane, wprowadzane są nawozy organiczne i mineralne, które podczas kopania są osadzane w glebie na głębokość 8-9 cm Ściany szklarni powinny być dezynfekowane siarczanem miedzi lub mieszanką Bordeaux.
To ważne! Najlepszą podstawą hodowli arbuza są żyzne piaskowce lub gliny.
Powinieneś również przestrzegać zasad płodozmianu i na tym samym obszarze rosnąć melony co 4-5 sezonów. Nie można sadzić arbuzów po dyni (lub melonie), kapuście i ogórkach. Najlepszymi poprzednikami tej uprawy melona są groch, fasola, soja, ziemniaki i kukurydza.
Aby uzyskać dobre zbiory arbuzów, najpierw trzeba wybrać odpowiednie miejsce do ich sadzenia: musi być słonecznie, chronione przed silnymi wiatrami z luźną żyzną glebą, w której wilgoć nie stagnuje. Kwasowość gleby powinna być neutralna (lub lekko zasadowa). Jesienią podczas kopania mąkę dolomitową lub wapno należy dodawać do zbyt kwaśnej gleby.
To ważne! Miejsce na nizinie z leżącymi wodami gruntowymi do hodowli arbuza nie będzie działać.
Podczas sadzenia nasion bezpośrednio w ziemi, odległość między roślinami w rzędzie powinna być utrzymywana na poziomie około 0, 8 m, a między rzędami powinna wynosić do 1 m. Nasiona są zakopywane 4 cm w glebie; Gleba powinna ogrzać się do temperatury 15 ° C
Aby owoc dojrzał na otwartym terenie, nasiona są sadzone w maju. W tym przypadku zbiory dojrzałych arbuzów można zbierać od połowy sierpnia do początku września. W chłodniejszych regionach, kiedy arbuzy są uprawiane przez sadzonki, te melony mogą dojrzewać nawet wcześniej.
Dzienne temperatury uprawy i dojrzewania arbuzów na otwartym polu wynoszą 29-31⸰С. A noc - około 19-20.
To ważne! Arbuz może wytrzymać nawet cieplejszą pogodę - do 34-35 ⸰С, a jego liście nie blakną, ponieważ ma właściwość samoczynnego chłodzenia.
Najważniejszą rzeczą przy uprawie arbuza w Astrachaniu jest obserwacja reżimu nawadniania. Rośliny te potrzebują dużej ilości wilgoci w okresie wzrostu i kwitnienia (w tym czasie powinny być podlewane co najmniej raz na 7 dni), podczas pojawiania się jajników i rozpoczęcia dojrzewania owoców, ilość podlewania jest zmniejszona, a podczas aktywnego dojrzewania nawadnianie jest całkowicie zatrzymane. Brak podlewania w czasie dojrzewania arbuzów pomaga zwiększyć ich zawartość cukru, a także przyspieszyć ten proces.
Inne niezbędne środki do pielęgnacji arbuzów:
- regularne spulchnianie gleby;
- wykonanie warstwy ściółki;
- usuwanie chwastów;
- Wykonywanie dwóch - trzech opatrunków na sezon.
Zalety i wady odmiany
Ten gatunek melona ma wiele niewątpliwych zalet w porównaniu z innymi odmianami arbuzów:
- doskonały smak dojrzałych arbuzów;
- doskonała prezentacja;
- możliwość uprawy nie tylko na otwartym terenie, ale także w szklarni;
- wysoka odporność na choroby charakterystyczne dla arbuzów i melonów;
- doskonale transportuje transport na duże odległości;
- dobra wydajność;
- może być przechowywany do 2-2, 5 miesiąca;
- roślina jest bezpretensjonalna do warunków wzrostu;
- wysoka tolerancja na suszę.
Ta odmiana nie ma praktycznie żadnych wad.