Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Po raz pierwszy o takiej rasie koni, jak ciężka ciężarówka, przemawiał w Europie w średniowieczu w dobie turniejów rycerskich. Zwykłe konie nie mogły nosić rycerzy z wielokilogramową zbroją, a następnie zabrano miejsca dla koni i zastąpiono je ciągnikami umięśnionymi. Później zaczęto wykorzystywać je głównie jako siłę roboczą w rolnictwie, chociaż nadal są miłośnicy tej szczególnej rasy koni. Niektóre typy ciężkich samochodów ciężarowych są również wykorzystywane do wydajnej hodowli zwierząt gospodarskich, tj. Do produkcji mleka i mięsa. I chociaż ciężka ciężarówka jest znacznie wolniejsza niż zwykły koń, zdecydowanie nie jest wytrzymały i niezawodny.
Ciężkie: rasy koni
Ciężkie konie to najsilniejsze konie. Na świecie wyhodowano setki takich ras, ale tylko kilka z nich otrzymało powołanie:
Belgian Heavy Duty (Brabancon)
Konie te mogły rozmnażać się w Belgii pod koniec XIX wieku, wykorzystując jako podstawę odmiany Flandrii i Ardenu. Są to wytrzymałe ciągniki konne, raczej małe wśród ciężkich koni (160 cm i więcej w kłębie). Najczęstsze kombinezony są czerwone i zatokowe, czasami z pojedynczymi białymi włosami we włosach o zwykłym kolorze, to znaczy „pice”.
Belgijski Heavy Duty
Australian Draft
W starożytności w Australii nie było specjalnych ciężkich koni, do transportu różnego rodzaju ładunków używano zwykłych koni. Jednak szybko się zmęczyli, nie tolerowali nadmiernego wysiłku i byli trudni do poradzenia sobie z nietypowym australijskim klimatem. I tylko podczas kolonizacji Australii cudzoziemcy przywieźli na kontynent wyjątkowy gatunek - ciężki koń, przyczyniając się w ten sposób do rozpoczęcia hodowli w kraju.
Zwróć uwagę! Teraz australijska ciężarówka ciężka jest jedną z najbardziej popularnych i cennych ras. Wielu australijskich rolników całkowicie ignoruje zmechanizowaną pracę, wykorzystując te konie nie tylko do pracy w rolnictwie, ale także do sportów konnych, pojazdów, a nawet jako ulubione zwierzęta.
Shire
Przedstawiciele tej rasy, hodowani we Francji, są uważani za najbardziej masywne konie ciężkie. Jednak pomimo swojego starożytnego pochodzenia, rasa ma wiele różnych odmian. Przedstawiciele rasy Shire mogą być zarówno wielcy (często przekraczający wagę 1300 kg i wznoszący się do 190 cm w kłębie), niosący ciężkie ładunki i bardzo mały, nadający się tylko do lekkich spacerów.
Na zewnątrz te muskularne konie są również różnorodne, ale częściej mają łysą głowę i śnieżnobiałe „pończochy”, zazwyczaj tylko na tylnych łapach.
Percheron
Homer Percheron, jak sama nazwa wskazuje, to mała osada Pershe, położona w Normandii. Trudno jest ustalić, od kogo te konie pochodzą, wiadomo tylko, że wśród ich odległych przodków były klacze orientalne, głównie arabskie. Uważa się, że rasa ta została ostatecznie uformowana dopiero w XIX wieku. Wtedy to prace selekcyjne zaczęły poprawiać zewnętrzne i fizyczne cechy Perszerona.
Percheron
Współcześni perszeroni zachwycają harmonijną sylwetką o dość masywnych parametrach. Ich waga przekracza 130 kg, a długość ich ciała wynosi około 170 cm, a konie te mają raczej wysoką długość życia - ponad 25 lat, co jest dość dużym rozmiarem.
Irlandzka ciężarówka
Rasa konia irlandzkiego znana jest ze swojej spokojnej i uległej natury, co czyni go niezastąpionym asystentem w pracach polowych. Jest to prawdziwy koń ciężki, którego wytrzymałość pozwala na przenoszenie nawet najcięższych ładunków.
Irlandzki koń ma przeważnie monochromatyczny kolor, ale czasami źrebięta rodzą się z małymi plamkami, co nie oznacza czystej rasy. Tył „irlandzkiego” jest płaski, nie zakrzywiony z opadającym grzbietem. Ogon unosi się, gdy koń jest w stanie aktywności przez długi czas. Kończyny przednie i tylne są duże i ciężkie, kopyta są grube, ale są szczególnie wrażliwe.
Irlandzka ciężarówka
Francuskie ciężarówki Boulogne
Być może jest to najbardziej elegancki koń roboczy, jakiego możesz spotkać. Z powodu tej całkowicie nieodłącznej ciężkiej łaski koni, rasa Boulogne odmówiła uznania aż do XVII wieku. W rzeczywistości konie te pojawiły się znacznie wcześniej, w czasach Rzymu, co czyni je jedną z najstarszych odmian najpotężniejszych koni.
Wzrost mieszkańców o małej powierzchni wynosi tylko 150-160 cm, są to naprawdę małe ciężarówki. Jednak pomimo niewielkich rozmiarów konie te są dość wytrzymałe, tolerują duże odległości i są idealne do noszenia jeźdźców.
Niestety, taka rasa, jak ciężki koń Boonite, prawie zniknęła podczas pierwszej i drugiej wojny światowej, kiedy to była używana nie tylko do transportu wojska, ale także jako żywność w szczególnie głodnych dniach.
Francuskie ciężarówki Boulogne
Rasy hodowli domowej
Wśród rosyjskich hodowców jest coś, czym mogą się pochwalić cudzoziemcy:
Ciężkie Vladimirskaya
Ta rasa koni została wyhodowana w regionie Vladimir. Aby to uzyskać, hodowcy krzyżowali ciężkie rasy przywiezione z Europy. Początkowo celem hodowli była poprawa jakości ras europejskich, ale w rezultacie otrzymały zupełnie nową rasę, co było ogromnym osiągnięciem w hodowli krajowej.
To ważne! Charakterystyczną cechą charakterystyczną tylko tej rasy jest wczesny rozwój źrebiąt. Na przykład konie już w wieku 3 lat w pełni się rozwijają i są gotowe do ciężkiej pracy i hodowli.
Rasa ta ma jednak istotne wady. Na przykład długie i wąskie plecy, które zmniejszają wytrzymałość konia, a także wąską klatkę piersiową, co utrudnia oddychanie pod ciężkimi ładunkami.
Ciężar ciężarówki Vladimir wynosi około 700 kg, czyli prawie 2 razy mniej niż w Europie. Ten typ konia w pełni uzasadnia jego niską wagę. Są posłuszne, spokojne, idealne do uprawiania sportów konnych i wyścigów konnych, szybko dostosowują się do wszelkich warunków zatrzymania. Początkowo konie, jak każdy inny gatunek, mogą wykazywać charakter, ale uczucia i miłe słowa mogą sprawić, że te ogromne konie pociągowe będą prawdziwymi przyjaciółmi człowieka.
Rosyjski ciężki
Ta rasa koni jest może znana z bezpretensjonalności. Potrafi wykonywać ogromny wysiłek fizyczny, a jednocześnie nie wymaga warunków i karmienia. W przeciwieństwie do innych ciężkich samochodów ciężarowych, które służą głównie do przewozu ładunków, rosyjskie ciężkie konie mogą również produkować produkty mleczne, a raczej w dużych ilościach. Końskie mleko trafia do produkcji specjalnego napoju - koumiss, a także do produkcji sera.
Rosyjski ciężki
Wygląd takich klaczy jest dość typowy: krótka, muskularna szyja, duże, szerokie czoło, gruba grzywa i masywne, stabilne kończyny.
Bityug
Bityug to koń zimnokrwisty, który został wyhodowany na przełomie 18 i 18 roku w rosyjskich chłopach, pochodzący z okręgu Woroneż. Rasa ta została uzyskana w wyniku serii skrzyżowań ciężkich ras istniejących wówczas w Rosji, a także koni zagranicznych, które Peter Peter przywiózł do Petersburga z całego świata.
Bityugowie mieli wielkie znaczenie dla Rosji w tamtych latach, znacznie ułatwili chłopskiej pracy na polach. Ale mimo to rasa ta miała wiele istotnych wad, między innymi cienkie nogi, słabe plecy i niewystarczająco rozwinięte mięśnie.
Zwróć uwagę! Obecnie rasa ta całkowicie zniknęła. Czasami bityugowie są mylnie nazywani innymi ciężkimi nosicielami.
Pod koniec XIX wieku liczba przedstawicieli tej rasy zaczęła gwałtownie spadać. Było to spowodowane zmniejszeniem powierzchni gruntów, na których uprawiano rośliny pastewne. Konie spędzały dużo czasu w stajniach, nie wykonując ćwiczeń fizycznych, i jadły jedzenie, które nie nadawało się do ich fizjologii.
Pomimo obfitości technologii, we współczesnym świecie ciężkie samochody ciężarowe wciąż wiele znaczą. Są one stosowane w gospodarstwach jako nośniki ciężkich ładunków, są niezbędne w sportach jeździeckich, spacerach konnych, a także w produktywnym inwentarzu: uzyskiwaniu mleka i mięsa.