Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Zanim zaczniesz krowy na swoim podwórku, przyszły hodowca musi zdecydować, jakie powinno być działanie tego zwierzęcia: nabiał, mięso i nabiał lub nabiał i mięso. Jeśli dokonanie wyboru jest raczej trudne, lepiej jest założyć dowolną z uniwersalnych ras bydła. W takim przypadku od takich osób możliwe będzie otrzymywanie nie tylko mięsa i mleka, ale także produktów ubocznych, w szczególności skór, które są poszukiwane w przemyśle - toreb, portfeli i innych akcesoriów.

Krowa rasy Schwyz jest jedną z najpopularniejszych ras bydła wśród hodowców zwierząt w różnych krajach świata. Mleko i mięso wysokiej jakości, odporność na większość chorób dotykających bydło, dobra adaptacja do różnych warunków klimatycznych - jest to dalekie od pełnej listy pozytywnych cech przedstawicieli rasy szwajcarskiej.

Historia i opis rasy szwajcarskiej

Zwróć uwagę! Ze względu na nazwę (i ignorancję) ludzie czasami nazywają tę rasę „szwedzkimi krowami”. W rzeczywistości szwajcarska krowa to rasa pochodząca ze Szwajcarii, a nie ze Szwecji. Zwierzęta te żyły w górskim kanionie Schwyz, stąd nazwa tego bydła. Podstawa hodowli Schwyz służyła jako lokalne krowy o krótkich nogach i byki, szwedzkie rasy (Simmental, Holstein itd.) Nie były wśród nich. Selekcję prowadzono przez długi czas, wybrano osoby o określonych cechach, w wyniku czego uzyskano przedstawicieli rasy Schwyz.

Rasa Schwyz

Początkowo bydło hodowało nie tyle z powodu produktywności, co z powodu możliwości wykorzystania w gospodarstwie. Dopiero gdy traktory i inny zmechanizowany sprzęt zastąpiły zwierzęta, hodowcy zaczęli poprawiać produktywność mięsa i przetworów mlecznych osobników rasy Schwyz. Równolegle z pracą hodowlaną właściciele tych zwierząt poprawili warunki przetrzymywania, zmienili dietę na lepsze. W rezultacie osoby zaczęły szybciej przybierać na wadze, zwiększały się wydajności mleka i jakość mleka.

Ciekawe W XIX wieku rasa krów Schwyz była jedną z najbardziej produktywnych ras uniwersalnych, w wyniku czego zaczęto je hodować w wielu krajach kontynentu europejskiego, a także sprowadzono do niektórych krajów Ameryki Północnej.

Amerykańscy rolnicy polepszają łopaty mleczne i osiągnęli wielki sukces - krowy dają minimum 4900 litrów mleka o średniej zawartości tłuszczu co najmniej 4, 4% w okresie laktacji.

Na kontynencie europejskim głównym celem takich krów jest mleko i mięso. Ponadto Schwicz niemiecki i austriacki są małe, ich nogi są krótkie, a we Francji i we Włoszech - osoby o dużych rozmiarach, o dużej masie ciała, krowy dają dużo mleka o wysokim odsetku zawartości tłuszczu.

Austriacki Schwyz

Mleko i mięsne krowy Schwyz hodowane są tylko w południowych regionach. Byki wyróżniają się dużym rozmiarem, szybkim przyrostem wagi.

Rosja uprawia również te uniwersalne zwierzęta produkcyjne mięsa i nabiału. Byk Schwyz był często wykorzystywany w hodowli nowych ras rosyjskich bydła: Kostroma, brązowy, karpacki, Lebedin i kilka innych.

Opis szwajcarskich krów:

  • ciało - rozszerzone;
  • szkielet kości - silny;
  • szyja jest krótka, z dobrze rozwiniętymi mięśniami;
  • głowa jest mała z szerokim czołem i ciemnymi rogami;
  • płaskie plecy i lędźwie;
  • odpowiednio ustawione silne kończyny;
  • głęboka i szeroka klatka piersiowa;
  • wymię jest dobrze rozwinięte, jego kształt ma kształt miseczki, sutki są cylindryczne;
  • cienka i trwała skóra;
  • płaszcz krótki, ale gruby;
  • kolor - od brązowego do jasnoszarego, w górnej - jaśniejszy niż na brzuchu.

Charakterystyka szwajcarskiej rasy krów i byków

Dorosły mężczyzna shvitsy

Masa dorosłego mężczyzny wynosi nie mniej niż 900 kg, a samca nie mniej niż 600 kg. Noworodek ma masę ciała 32-35 kg. Wysokość w kłębie wynosi 1, 25-1, 35 m. Z jednego koguta w okresie laktacji można uzyskać 3500–3900 l mleka o zawartości tłuszczu 3, 7–4, 4%. Stopa zwrotu mleka - od 1 l na minutę. Zawartość białka wynosi co najmniej 3, 3%.

Przy odpowiednio dobranej diecie, dzienny przyrost wagi żywej wagi u młodych zwierząt może wynosić około 0, 9-1, 1 kg. W tym roku młody byk waży 240-245 kg i 1, 5 roku - do 350 kg. Produkcja produktów mięsnych podczas uboju wynosi 52-55%.

Hodowla i ogólne zasady opieki

Przedstawiciele rasy szwajcarskiej mogą być trzymani zarówno na straganach, jak i na pastwiskach. Trzymając to bydło przez cały rok w stodołach, rolnik musi stale zaopatrywać się w różne pasze, w tym zboże, kiszonkę, siano i zieloną masę, a także różne warzywa.

W prywatnych gospodarstwach rolnych, wraz z nadejściem wiosny, ich krowy wypędza się na pastwiska, oszczędzając w ten sposób paszę. Idealnie byłoby, gdyby w pobliżu były łąki, na których sadzone są wieloletnie trawy specjalnie do wypasu tych zwierząt.

To ważne! Główną cechą szwajcarskich krów jest bezpośrednia zależność produktywności od wysokiej jakości paszy. Dlatego właściciel tego bydła musi przygotować dietę, aby zawierała wszystkie niezbędne tłuszcze, białka i węglowodany. Menu powinno zawierać zieloną masę (głównie koniczyna, lucerna, wyka, groch), warzywa.

Przykładowe menu krów dla dorosłych:

  • śniadanie - karma, siano, woda w wystarczających ilościach;
  • obiad - siano, woda;
  • kolacja jest taka sama jak śniadanie.

Ilość podawanego siana i paszy zależy od wieku danej osoby, głównym kryterium nie jest przekarmianie.

W okresie letnim, podczas wypasu, zwierzętom podaje się tylko wodę, ponieważ zużywają one wystarczającą ilość zielonej masy podczas wypasu.

Wady i zalety w porównaniu z innymi rasami

Główne zalety tych zwierząt:

  • wysoka odporność na choroby, silna odporność;
  • wczesne dojrzewanie;
  • temperament - spokojny, zrównoważony;
  • dobra aklimatyzacja w różnych strefach klimatycznych;
  • dobrze rozwinięta funkcja rozrodcza u krów.

Shvitsy potomstwo

Wszystkie ich pozytywne cechy szwajcarskie są przekazywane potomstwu, dlatego są aktywnie wykorzystywane w hodowli nowych ras bydła.

Oczywiste wady tych krów obejmują:

  • krowy wymagają pewnych warunków przetrzymywania i karmienia;
  • u niektórych krów kształt wymion może być nieregularny, z sutkami blisko siebie, dlatego trudno jest stosować sztuczne maszyny udojowe;
  • zmechanizowany dojenie może być trudne ze względu na niski odrzut mleka u krów.

Porady i wskazówki od doświadczonych hodowców i lekarzy weterynarii

Doświadczeni hodowcy zwierząt gospodarskich zalecają wypędzenie krów na pastwiska w sezonie letnim, ponieważ soczyste trawy przyczyniają się do zwiększenia wydajności mleka i szybkiego przyrostu masy ciała u młodych zwierząt, zmniejszając koszty paszy dla rolników. Również codzienny pobyt na świeżym powietrzu, stały ruch przyczyniają się do rozwoju masy mięśniowej, wzmacniają zdrowie bydła.

Jeśli rolnicy zdecydują się założyć szwajcarską rasę krów w celu sprzedaży mięsa i produktów mlecznych w przyszłości, to taki biznes może być całkiem udany - mięso tych zwierząt jest chude, o dobrym smaku i można zrobić pyszny ser na sprzedaż z mleka.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Bydło