- Główne etapy
- Etap przygotowawczy
- Tworzymy diagram planu
- Znaczniki, obliczenia i zamówienia
- Obliczenia, wybór sprzętu i zakup
- Montaż
- Ostatni etap
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Instalacja okablowania elektrycznego w mieszkaniu jest dość dużym wydarzeniem, które wymaga odpowiedniego podejścia, więc jeśli nie jesteś pewien swoich umiejętności, lepiej nie próbować wykonywać tej pracy własnymi rękami. Tym, którzy zdecydowali się na tak poważny krok, postaramy się znacznie uprościć zadanie, opisując szczegółowo wszystkie kroki. Niestety, w ramach jednego artykułu problematyczne jest określenie wszystkiego, co jest konieczne, bez szkody dla percepcji, ale brakujące informacje można znaleźć w innych publikacjach na naszej stronie internetowej.
Główne etapy
Ten typ prac instalacyjnych jest zwykle przeprowadzany w trzech etapach:
- Etap przygotowawczy. Obejmuje:
- wybór rodzaju okablowania;
- opracowanie programu pracy;
- narzut
- obliczenia dotyczące wyboru sprzętu i kabla;
- zakup wszystkich niezbędnych.
- Instalacja To najbardziej czasochłonny etap pracy, który zajmuje większość czasu. Obejmuje:
- przygotowanie torów (odpryski ścienne lub instalacja skrzyniowa);
- tworzenie miejsc dla punktów elektrycznych;
- montaż puszek połączeniowych i układanie kabli;
- instalacja osłony (jeśli nie została wykonana wcześniej).
- Ostatni etap, który obejmuje:
- instalacja i podłączenie gniazd elektrycznych (gniazd, przełączników, opraw oświetleniowych itp.);
- montaż rozdzielnicy i podłączenie do niej linii wewnętrznych;
- połączenie z wejściem;
- sekwencyjne sprawdzanie wszystkich linii wewnętrznych.
Teraz szczegółowy w każdej sekcji.
Etap przygotowawczy
Najważniejszą częścią tej fazy jest planowanie. Przede wszystkim powinieneś zdecydować się na rodzaj okablowania. To znaczy, wybierz to, co będzie, wewnętrzne lub zewnętrzne. Pierwsza opcja jest bardziej pracochłonna i praktycznie nie podlega rekonfiguracji bez większych napraw (wykonywanych przed pracami wykończeniowymi), ale wygląda bardziej estetycznie. W drugiej wersji wszystko jest o wiele prostsze, można je wykonać bez poważniejszych zmian. Okablowanie może zostać ponownie skonfigurowane w pewnych granicach, na przykład, aby położyć dodatkową linię lub przesunąć (dodać) gniazda.
Jak pokazuje praktyka, zewnętrzne okablowanie w mieszkaniach nie jest popularne, jest kilka powodów: po pierwsze, salon zaczyna przypominać biuro, a po drugie pudełko jest doskonałym odpylaczem. Ponadto okablowanie to pośrednio wskazuje na trwałą naprawę, co zmniejsza koszt mieszkania na sprzedaż. W każdym razie ta opcja ma prawo istnieć, aw niektórych przypadkach nie ma alternatywy, ale ponieważ używany jest głównie ukryty typ księgowania, skupimy się na nim.
Tworzymy diagram planu
Dokonawszy wyboru, przystępujemy do opracowania schematu. Należy to zrobić z następujących powodów:
- system określi ilość niezbędnego sprzętu i obliczy przybliżony materiał filmowy kabla, biorąc pod uwagę koszt tego ostatniego, na przykład szkoda kupić dodatkowe 50 metrów drutu miedzianego;
- proces instalacji zajmie dużo czasu i możesz po prostu zapomnieć lub nie wziąć pod uwagę niektórych punktów, a po zakończeniu prac nie będzie można dokonać zmian
- Proces planowania pozwala wybrać najlepszą opcję dla tras kablowych i punktów punktów elektrycznych.
Konieczne jest rozpoczęcie od sporządzenia dokładnego planu ze wszystkimi pokojami, jeśli nie chcesz ćwiczyć za pomocą taśmy mierniczej, możesz wziąć za podstawę rysunek z paszportu technicznego mieszkania. Następnie wykonujemy kserokopię rysunku, alternatywnie skanujemy go lub przerysowujemy. Ponieważ robimy ten program dla siebie, wymagania GOST można zignorować. Miejsca pod punktami elektrycznymi są wskazane w przybliżeniu.
Wybieramy optymalne miejsce na urządzenia oświetleniowe i określamy ich liczbę. Po zdefiniowaniu wskazujemy te miejsca na schemacie. To samo robimy z przełącznikami. Następnie rysujemy linie linii oświetlenia i skrzynek połączeniowych na schemacie.
Wykonanie jednej linii dla każdego oświetlenia jest niepożądane, ponieważ w sytuacji awaryjnej możesz pozostać w ciemności. Nie zaleca się również dużego zainteresowania strefami, prowadząc osobną trasę do każdego pokoju. Zwiększa to zużycie kabla, wymaga większej liczby wyłączników, co prowadzi do wyższych kosztów projektu.
W powyższym planie wykonano dwie strefy: jedną obejmującą dwa pokoje i korytarz, drugą toaletę, łazienkę i kuchnię. Idealnie, oświetlenie powinno być zaplanowane w taki sposób, że gdy którakolwiek z linii zawiedzie, panel elektryczny zawsze pozostanie zapalony.
Teraz idź do jednostki mocy. Wybieramy miejsca na punkty elektryczne (w tym przypadku są to gniazda) i rysujemy ścieżki, w razie potrzeby dodaj skrzynki połączeniowe. Wszystko to powinno być wykonane z uwzględnieniem przyszłego układu, tak aby nie istniały „zamrożone” (nieodebrane) punkty sprzedaży, na przykład zamknięte meble. Opcja odwrotna, w której nie będzie punktów elektrycznych, jest również niepożądana (przewody przedłużaczy nie są najlepszą dekoracją pomieszczenia).
Tutaj trzeba zrobić kilka wyjaśnień. W schemacie przedstawionym na rysunku 4 cztery oddzielne linie są podłączone do gniazd. Zrobiono to, aby zapewnić, że w przypadku wyzwolenia ochrony na jednej z linii, tylko jedno pomieszczenie jest odłączone od zasilania. W rzeczywistości liczbę stref można zmniejszyć o połowę, łącząc pomieszczenia i korytarz w jeden łańcuch. Jeśli chodzi o kuchnię, zaleca się wykonanie osobnej linii.
Teraz pozostaje tylko umieścić na planie oddzielne ścieżki pod piecem i kotłem.
Znaczniki, obliczenia i zamówienia
Po zakończeniu planu planu uzbraja się w ołówek, linijkę z poziomem i sznur instalacyjny (picker), przechodzimy do oznaczenia. Zaczynamy od określenia dokładnych lokalizacji punktów elektro.
Tutaj trzeba dokonać dygresji i opowiedzieć o podstawowych zasadach i przepisach:
- Zaleca się instalowanie gniazd w salonach w odległości 30 cm od podłogi. Wyjątkiem jest łazienka i kuchnia. W pierwszym przypadku miejsce jest wybierane około 50 cm powyżej poziomu umywalki i wanny (z maksymalną odległością od nich). W drugim, poziom gniazd jest wybierany w zależności od charakterystyki kuchni i lokalizacji sprzętu.
- Przełączniki racjonalnie umieszczone w odległości 90 cm od podłogi, w pobliżu wejścia do pokoju.
- Trasa okablowania, a także punkty elektryczne nie powinny znajdować się w pobliżu źródeł ciepła (akumulatory, kuchenka elektryczna itp.), Minimalna odległość od nich wynosi 50 cm.
- Ścieżki w ścianach należy układać równolegle lub prostopadle do podłogi.
- Z okien konieczne jest wcięcie co najmniej 10 cm od sufitu - 15 cm.
Jeśli planujesz zainstalować sufit podwieszany, można wykonać podstawowe okablowanie, co znacznie upraszcza zadanie, ale stwarza problem z dostępem do skrzynek połączeniowych.
Możesz uruchomić okablowanie na podłodze, ale w tym przypadku będziesz musiał zwiększyć grubość jastrychu. W budynkach wielorodzinnych opcja ta praktycznie nie jest używana.
Obliczenia, wybór sprzętu i zakup
Po zakończeniu znakowania wykonujemy obliczenia dotyczące wyboru przekroju kabla i charakterystyki sprzętu ochronnego (wyłączniki, RCD lub difavtomaty). Wszystkie informacje niezbędne do rozwiązania tego problemu można znaleźć na naszej stronie internetowej. Istnieją również zalecenia dotyczące sprzętu.
Ponieważ zasady instalacji ukrytego okablowania wymagają zapewnienia jego obrotu, kabel w rowkach musi być ułożony w rurach lub materiałach falistych wykonanych z materiału niepalnego, więc nie zapomnij dodać ich do oszacowania.
Następnie dokonaj oceny sprzętu i kabla. Metryka ostatnio obliczona na trasach, liczba gniazd, przełączników i skrzynek połączeniowych, które uważamy za zgodne ze schematem. Liczba wyłączników odpowiada liczbie linii, na poszczególnych torach (kocioł, kuchenka elektryczna kuchenna) musimy zainstalować RCD. Ponadto uwzględniamy wprowadzające automatyczne i przeciwpożarowe UZO, jeśli to konieczne, dodaj kolejny licznik elektryczny.
Przy zakupie wszystko jest proste, bierzemy to tam, gdzie jest tańsze, nie zapominając o tym, że jesteśmy zainteresowani dostępnością niezbędnych certyfikatów dla sprzętu.
Montaż
Najtrudniejszą rzeczą w organizacji ukrytego okablowania jest prowadzenie ścieżek, zwłaszcza w domach panelowych. Ten proces jest pracochłonny i zakurzony. Możesz nieco ułatwić sobie zadanie, wykorzystując do tego specjalny sprzęt, a mianowicie bruzdę ścienną.
Ponadto potrzebujemy stempla, specjalnej dyszy do golenia i płaskiej dyszy, dłuta, wierteł i koron do betonu.
Zaleca się rozpocząć od przygotowania siedzeń do gniazd, przełączników i ruchomych skrzynek. Łatwiej jest działać zgodnie z następującym algorytmem:
- zainstaluj koronę o odpowiedniej średnicy na perforatorze;
- zrobić nadpilivanie głębokość 5 mm;
- zmień końcówkę wiertła;
- robić dziury w bruździe, trochę głębiej niż uchwyt na kubki;
- zmieniamy wiertło na koronę i pracujemy nad tym;
- wkładamy dłuto do dyszy i wybijamy beton.
Po przygotowaniu siedzeń przystępujemy do rozdrabniania, czyli wykonujemy rowki w ścianie nieco szersze niż zewnętrzna średnica pofałdowań lub rur o około 20-25 mm.
Instalujemy kabel (nie zapomnij umieścić go w fałdzie lub rurze). Najłatwiej „chwycić” kabel w korycie grubą zaprawą tynkarską.
Na tym samym etapie instalowana jest centrala, jeśli nie została wcześniej zainstalowana.
Zalecamy etykietowanie kabli, przynajmniej w tablicy rozdzielczej, aby uniknąć nieporozumień.
Na tym drugim etapie można rozpocząć prace wykończeniowe.
Ostatni etap
To najprostsza część pracy, instalujemy gniazda, przełączniki, urządzenia oświetleniowe i podłączamy je do okablowania. Następnie zbieramy centralę i podłączamy do niej wewnętrzne linie. Wszystkie informacje na temat tych procesów znajdują się na naszej stronie internetowej.
Wykonywane jest połączenie wejściowe, procedura ta jest wykonywana przez pracowników firmy elektrycznej, z którą zawarto umowę o świadczenie usług energetycznych.
Po podłączeniu osłony włącz naprzemiennie maszyny i sprawdź.
Podobne artykuły na stronie:
- Okablowanie domu
- Gniazdo zasilania do kuchenki elektrycznej
- Jak rozcieńczyć przewody w mieszkaniu?