- Plusy i minusy
- Cechy instalacji elektrycznej w podłodze
- Wymagania i normy PUE
- Stopniowa technologia okablowania
- Instrukcje wideo i samouczki
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Nowoczesna nieruchomość jest nasycona dużą liczbą stacjonarnych i mobilnych urządzeń elektrycznych, których działanie jest możliwe tylko po podłączeniu do sieci elektrycznej. W większości przypadków ta funkcja jest wykonywana przez gniazda. Są one połączone z panelem elektrycznym za pomocą kabli, dla których ułożenia konieczne jest utworzenie odpowiednich kanałów, które działają na różne sposoby. Jednym z nich jest ułożenie przewodów w części bagażnika systemu kablowego w podłodze, skąd już jest prowadzone okablowanie do poszczególnych gniazd i stacjonarnych odbiorników.
Plusy i minusy
Podczas wykonywania instalacji elektrycznych w praktyce stosuje się kilka rozwiązań tego zadania, które są co najmniej porównywalne. Brak wyraźnego lidera wśród nich wyraźnie pokazuje, że każda z dostępnych opcji ma swoje zalety i wady. Tak więc każdy konkretny przypadek okablowania opiera się na tym, który zapewnia największe korzyści dla tych warunków lokalnych. Nieuniknione wady wybranej metody powinny mieć drugorzędne znaczenie.
Godność.
- zastosowanie jastrychu betonowego jako podstawy kanałów kablowych zapewnia wysokie bezpieczeństwo elektryczne i przeciwpożarowe; drut w takim kanale jest otoczony materiałami niepalnymi, a większość odmian nowoczesnych podłóg jest doskonałym dodatkowym izolatorem;
- minimalizuje ryzyko uszkodzenia izolacji;
- możliwość wyboru optymalnej trasy zmniejsza zużycie kabla, tj. zmniejsza koszty napraw;
- odwołanie się do podziemnego układania pozwala porzucić czasochłonne głaskanie ścian;
- względna łatwość tworzenia kanałów;
- dopuszczalny ruch metalowych pofałdowań podczas wylewania betonu.
Wady instalacji ukrytej podłogi stanowią w istocie kontynuację zalet. Są wyrażone
- w złożoności lokalizacji uszkodzonego kabla;
- w przypadku kanału z dużą liczbą zwojów pojawiają się problemy z usunięciem uszkodzonego kabla, a następnie wprowadzeniem do niego nowego.
- czasami wady obejmują konieczność stosowania dość drogich zwykłych lub falistych rur metalowych.
Cechy instalacji elektrycznej w podłodze
Preferowane zastosowania.
Ułożenie kabla w podłodze jest najbardziej odpowiednie dla nowej konstrukcji ze stanem „gołych ścian” pomieszczenia, tj. w rzeczywistości w nowych budynkach (jak pokazano na rysunku 1). Pozwala to zminimalizować czas i wysiłek wymagany do wykonania instalacji elektrycznej ze względu na dużą wolną przestrzeń i możliwość rezygnacji z odpryskiwania ścian.
Rysunek 2 pokazuje, że daje to największe korzyści w obszarze w pobliżu centralnej tablicy rozdzielczej.
W przypadku domów drewnianych, w których układanie desek podłogowych odbywa się na masywnych kłódach, jest wystarczająco dużo wolnego miejsca na kanały rozpatrywanego wariantu wraz ze skrzynkami przyłączeniowymi. Pozwala to na zastosowanie tego typu układu również przy dużych naprawach.
Zasady formowania kanałów i przeciągania kabli.
Podczas formowania kanałów zaleca się zminimalizowanie liczby zwojów. Chociaż zgodnie z obowiązującymi przepisami dozwolone są dwie lub nawet trzy tury, wskazane jest przeprowadzenie nie więcej niż jednego.
Maksymalna długość odcinka prostego nie powinna przekraczać 15 m.
Podczas układania kilku kanałów powinny one być ustawione równolegle, podczas pokonywania zakrętów nie jest dozwolone skrzyżowanie (ta reguła pokazuje rysunek 2).
Przykład nieprawidłowego planowania systemu kanałów z dużą liczbą skrzyżowań pokazano na rysunku 4.
W położonym kanale zaleca się pozostawić linkę ciągnącą z drutu, kabla lub pręta z tworzywa sztucznego, który służy do dokręcania kabli.
Aby ułatwić ciągnięcie i wymianę drutów, nie powinny one wypełniać więcej niż 50% przekroju kanału „na otwartej przestrzeni” (0, 6 średnicy rury).
Aby zminimalizować siły przyłożone do kabla podczas układania w nieprostoliniowym kanale, jego kierunek powinien być tak dobrany, aby obrót znajdował się bliżej początku kanału, a nie na jego końcu. To postanowienie w formie schematycznej pokazuje szkic na fig. 5.
Wymagania i normy PUE
Ułożenie kabla w podłodze jest oficjalnie zatwierdzone przez siódmą edycję OES i odnosi się do ukrytego okablowania. W rozdziale 2.1 niniejszych zasad należy zauważyć, że podczas tworzenia tras kablowych można je stosować
- okrągłe rury, pudełka różnych typów o prostokątnym przekroju, a także elastyczne metalowe lub inne niepalne rękawy;
- nie jest wykluczone ułożenie struktury budynku w bruździe utworzonej w tym celu z późniejszym przykryciem kitem lub tynkiem;
- Dopuszcza się układanie drutów w strukturze konstrukcji pod warstwą betonu bezpośrednio w fabryce podczas jej wytwarzania.
Zaciskanie, zaciski śrubowe różnych typów, lutowanie może być używane do łączenia przewodów. W miejscach tworzenia splotów należy przewidzieć instalację kabla wystarczającego na co najmniej jedno dodatkowe połączenie. Muszą być dostępne punkty połączeń dla wymagań punktu 2.1.23, co pozwala na naprawę lub konserwację. Ponadto w pkt 2.1.24 przedstawiono wymóg braku efektów mechanicznych na obszarach połączonych.
Układanie może być wykonane jako elastyczny kabel wielożyłowy i sztywny jednoprzewodowy. Samymi rdzeniami mogą być zarówno miedź, jak i aluminium. Minimalny przekrój zależy od materiału, sposobu łączenia i wykonania. Przy podłączaniu za pomocą zacisków śrubowych minimalny przekrój przewodu miedzianego wynosi 1 mm 2 przy wzroście do 2 mm 2 przy przełączaniu na aluminium. Przewody miedziane umożliwiają także lutowanie o minimalnym przekroju 0, 5 mm 2 dla przewodu jednożyłowego i 0, 35 mm 2 dla przewodu wielodrutowego. Dokładna wartość przekroju jest określona przez obliczenie mocy konsumenta na etapie realizacji projektu.
Jest osobno wskazane, że podczas układania w kanale, niezależnie od jego wykonania, powinno być możliwe zastąpienie okablowania elektrycznego, gdy zajdzie taka potrzeba.
Stopniowa technologia okablowania
Uwagi wstępne
Warunek instalacji kabli zasilających w podłodze - obecność projektu, który obejmuje schemat okablowania jednego z komponentów. Dokument o wymaganym stopniu szczegółowości powinien zawierać
- sposoby układania elementów formowania tras kablowych,
- obliczyć kable pod kątem zgodności z oczekiwanym obciążeniem.
Podczas planowania tras kablowych konieczne jest ustawienie ich równolegle do linii architektonicznych pomieszczenia.
Aby zwiększyć niezawodność działania, okablowanie pomieszczeń jest podzielone na kilka sekcji: jeśli jedna z nich zostanie uszkodzona, pozostałe zachowają swoją wydajność.
Głównym środkiem formowania kanału w podłodze jest falista rura z tworzywa sztucznego. Konwencjonalne metalowe rury są niewygodne ze względu na złożoność zakrętów, a metalowa falista rura, która jest wolna od tej wady, jest zbędna pod względem zapewnionej ochrony.
Rury metalowe powinny być używane podczas układania w drewnianych domach.
Krawędzie metalowych rur przed dokręceniem w nich kabli sprawdzają, czy nie ma zadziorów.
W betonowej podłodze
Najczęściej odnosi się to do podziemnej opcji formowania przewodów za pomocą falistych rur. Tworzenie systemu kanałów kablowych odbywa się w następującej kolejności.
- Po pierwsze, zgodnie z projektem, oddzielne rury faliste z umieszczonymi w nich kablami są układane na podłodze. Jednocześnie przestrzegają zasad ich instalacji, jak podano w pkt 2.3.
- W miejscach zmiany kierunku ułożenia rury mocuje się przy wejściu do zakrętu i wychodzi z niej.
- Przed rozpoczęciem układania rury zaleca się znakowanie zgodnie z symbolami przyjętymi na rysunkach projektu. Najlepszym narzędziem do tego jest specjalistyczny marker.
- Rozłożone rury muszą być przymocowane do podstawy. Do tego możesz
- patrz taśma dziurkowana, która jest przymocowana śrubami do podstawy (przykład pokazano na rysunku 6);
- nałożyć taśmę tekstylną;
- używaj plastikowych opasek (możliwe tylko, jeśli jest siatka).
- W odpowiednich miejscach ustaw skrzynki zaciskowe. Krany sieci dystrybucyjnej do wylotów są wykonywane za pomocą krótkich segmentów pofałdowań, które są umieszczane pod pionowym rowkiem lub nawet częściowo w nim ułożone w przekroju pionowym, jak pokazano na rysunku 7.
- Po tym możesz zacząć wypełniać podłogę. Niezależnie od rodzaju wybranego kanału podziemnego, minimalna grubość warstwy zaprawy jastrychu cementowego powyżej górnej powierzchni kanału wynosi 30 mm. Jeśli to możliwe, zaleca się wzmocnienie siatki metalowej.
W drewnianej podłodze
Układanie w konstrukcji drewnianych podłóg jest skomplikowane przez fakt, że jest produkowany w środowisku stwarzającym zagrożenie pożarowe. Biorąc pod uwagę tę specyfikę, do instalacji należy stosować produkty kablowe, których powłoki nie propagują spalania. Najlepiej według tego kryterium są kable, których część znaku jest uzupełniona symbolami „ng” - niepalnym.
Najlepsze wyniki uzyskuje się za pomocą metalowych rur, które również chronią przed uszkodzeniami mechanicznymi. Załóżmy również głuchą metalową tacę.
Tworzenie systemu kanałów kablowych odbywa się w następującej kolejności:
- Najpierw uformuj trasę rury. Aby przejść przez lagi, wykonaj w nich otwory technologiczne, które można zastąpić cięciami
- Rury metalowe poszczególnych kanałów są instalowane zgodnie z projektem, a następnie mocowane do belek poprzecznych. Głównym sposobem mocowania rur jest perforowana taśma, do mocowania stosowane są wkręty samogwintujące.
- Przy dużej szczelinie w miejscach przejścia przez belki, jest ona uszczelniona pianką montażową.
- Oddzielne kawałki rur połączone ze sobą przez skrzynki zaciskowe. Przykład takiego połączenia pokazano na rysunku 8.
- Niezależnie od rodzaju metalowej rury, muszą być uziemione, aby utworzyć kanały.
- W uformowanych kanałach rurowych dokręcić kable zasilające.
Dzięki przejściu kanałów kablowych przez konstrukcje drewniane, stosowanie tulei ochronnych i krótkich odcinków rur nie jest konieczne.
Odnosząc się do systemu podziemnego układania kabli elektrycznych, biorąc pod uwagę wysokie zagrożenie pożarowe konstrukcji drewnianych, konieczna jest ich dodatkowa obróbka środkami zmniejszającymi palność.
Wniosek
Układanie kabla w podłodze ma wiele zalet, ale ze względu na pewne trudności technologiczne związane z jego wdrożeniem, wskazane jest wykorzystanie go w procesie budowy nowych mieszkań miejskich. W przypadku domów drewnianych ograniczenie to przenosi się na poziom napraw kapitałowych.
W procesie tworzenia okablowania pożądane jest zapewnienie systemu skrzynek instalacyjnych, a rury między poszczególnymi skrzynkami powinny mieć minimalną liczbę zwojów.
Proces formowania przewodów elektrycznych za pomocą uszczelki w samej podłodze nie jest wysoce technologiczny, z wykorzystaniem nowoczesnych materiałów budowlanych może być przeprowadzony bez pomocy z zewnątrz przy początkowych kwalifikacjach i bez użycia specjalnych narzędzi.