- Skąd etykieta?
- Urządzenie
- Zakres zastosowania
- Najważniejsze funkcje
- Jak przechowywać
- Waga i wymiary zapakowanego kabla elektrycznego
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Większość przemysłowych i domowych urządzeń elektrycznych jest zaprojektowana do pracy z sieciami elektrycznymi do 1000V. Aby dystrybuować energię elektryczną w sieciach tego poziomu, potrzebujesz niezawodnych kabli zasilających. VVG w pełni spełnia te cele, jest powszechnie stosowany do okablowania i linii oświetleniowych.
Istnieje wiele typów VVG, różniących się podstawowymi charakterystykami, co pozwala wybrać najlepszą opcję dla konkretnego zadania.
Aby dokładnie określić typ produktów kablowych, jest on oznaczony zgodnie z normą krajową GOST 53769–2010.
Skąd etykieta?
Od 2010 r. W Federacji Rosyjskiej zastosowano jeden system do etykietowania produktów kablowych (660 V, 1000 V i 3000 V), jego zasadę przedstawiono na rysunku.
Poniżej znajduje się tabela, w której oznakowanie VVG jest odszyfrowane (pierwsze i drugie pole).
| A | B | B | R |
| Jeśli są obecne w oznaczeniu, wówczas przewody są wykonane z aluminium, gdy litera nie jest - z miedzi. | Wykonanie izolacji przewodów „B” - oznacza to, że stosuje się polichlorek winylu (PVC) | Materiał płaszcza zewnętrznego „B” - PVC | Brak warstwy ochronnej (pancerz) |
Po skrócie trzech lub czterech liter (VVG lub AVVG) w oznaczeniu wskazuje liczbę drutów i ich przekrój (w mm 2 ). Dalej są litery charakteryzujące rodzaj żył:
- „O” - wskazuje, że stosowane są monolityczne przewodniki (jednoprzewodowe);
- „M” - przewody składają się z kilku przewodów (przewodów wielożyłowych);
- Następnie określa się formę drutów: „C” - sektor lub „K” - okrągły.
Jeśli oprócz przewodów głównych występują przewody o mniejszym przekroju (drut PE i (lub) N), umieszcza się znak +, po czym wskazuje się liczbę takich przewodów i ich przekrój. Następnie cel takich przewodników podawany jest w nawiasach (uziemienie PE, N - zero).
Znakowanie jest zakończone wskazaniem napięcia nominalnego (kV), optymalnych warunków klimatycznych (opcjonalnie) oraz TU lub GOST.
Rozszyfrujmy na przykład oznaczenie VVG 3x25ms + 1x16ms (N) -1. Z oznaczenia wynika, że kabel ten nie ma pancerza (litera „G”), osłona i izolacja przewodów są wykonane z polichlorku winylu (oznaczenie „BB”).
Ma cztery sektorowe rdzenie wielożyłowe, trzy z nich o przekroju 25 mm 2 ( 3 x 25 ms) i jeden wykorzystywany jako zero - 16 mm 2 (1x16 ms (N)). Ten typ produktu kablowego może być stosowany w sieciach elektrycznych do 1000 V (ostatnim parametrem jest „1”).
Urządzenie
Rozważmy strukturę konwencjonalnego dwurdzeniowego VVG i jego modyfikację VVGng (spalanie bez rozprzestrzeniania)
Jak widać z rysunku, konstrukcja dwurdzeniowego VVG jest dość prosta, zawiera dwa druty miedziane „C”, z których każdy jest pokryty warstwą izolacji PVC „B”. Żyły są umieszczone w ochronnej osłonie z PVC „A”.
Zobaczmy teraz, jak działa trójrdzeniowy VVGng, pokazany na poniższym rysunku.
Legenda:
- A - przewody miedziane;
- B - bariera odporna na ciepło;
- C - powłoka izolacyjna z polichlorku winylu;
- D - kruszywo odporne na ciepło;
- E - osłona ochronna z polichlorku winylu.
Jak widać, główna różnica między dwoma rodzajami kabli elektrycznych polega na tym, że ten ostatni ma zabezpieczenie termiczne (nie biorąc pod uwagę liczby przewodów).
Zakres zastosowania
Zakres kabli elektrycznych VVG reguluje normę krajową - GOST R53769–2010, którego głównym kryterium jest zapewnienie wymaganego stopnia PB. Zgodnie z określonymi wymaganiami ta produkcja kabli może być stosowana przy organizacji linii jednego typu, do zasilania i oświetlenia. VVG można układać w wilgotnym pomieszczeniu.
Dopuszcza się stosowanie tego typu produktów kablowych i do układania grupowego, ale tylko w przypadkach, gdy linia jest wyposażona we wszystkie niezbędne urządzenia przeciwpożarowe.
Najważniejsze funkcje
Jedna z głównych cech wskazuje nominalną i minimalną grubość powłoki izolacyjnej, zależy ona od napięcia i przekroju przewodów.
| Napięcie progowe (V) | Ø drutu (mm 2 ) | Nominalna warstwa powłoki izolacyjnej (mm) | Minimalna dopuszczalna warstwa powłoki (mm) |
|
660 | 1, 00 do 2, 50 | 0, 62 | 0, 46 |
| Od 4.00 do 6.00 | 0, 71 | 0, 54 | |
| 10.00 do 16.00 | 0, 93 | 0, 72 | |
| Od 25.00 do 35.00 | 1.12 | 0, 90 | |
| 50, 00 | 1.32 | 1, 08 | |
| 1000.0-2500.0 | 0, 80 | 0, 64 | 0, 54 |
| Od 4.00 do 16.00 | 1.10 | 0, 82 | |
| Od 25.00 do 35.00 | 1.22 | 1, 02 | |
| 50, 00 | 1, 44 | 1.18 |
Kolejnym najważniejszym parametrem jest charakterystyka warstwy izolacyjnej powłoki, która zależy od całkowitego przekroju wszystkich przewodów kabla elektrycznego.
| Ø całkowita (mm 2 ) | Nominalna warstwa izolacyjna (mm) | Minimalna warstwa osłony izolacyjnej (mm) |
| Do 6.00 | 1.22 | 0, 94 |
| 6.00 do 15.00 | 1.54 | 1.20 |
| Od 15.00 do 20.00 | 1, 72 | 1.36 |
| 20.00 do 30.00 | 1.92 | 1.54 |
| 30.00 do 40.00 | 2.14 | 1, 70 |
Próg natężenia prądu elektrycznego, wskaźnik ten może zależeć od liczby osób żyjących w kablu i od tego, jaka jest ich sekcja. Ponadto wpływa na lokalizację kabla elektrycznego (linia napowietrzna lub podziemna). Zalecamy wyjaśnienie tej specyfikacji przy zakupie produktów kablowych. Poniższa tabela pokazuje próg prądu dla linii napowietrznych.
| Ø (mm 2 ) | Dopuszczalny próg prądu elektrycznego (A) | ||
| dwurdzeniowy | trzy-rdzeniowy | czterordzeniowy | |
| 1.50 | 24.00 | 21.00 | 19.00 |
| 2, 50 | 33, 00 | 28, 00 | 26, 00 |
| 4, 00 | 44, 00 | 37, 00 | 34, 00 |
| 6, 00 | 56, 00 | 49, 00 | 45, 00 |
| 10.00 | 76, 00 | 66, 00 | 61, 00 |
| 16.00 | 101, 00 | 87, 00 | 81, 00 |
| 25, 00 | 134, 00 | 115, 00 | 107, 00 |
| 35, 00 | 166, 00 | 141, 00 | 131, 00 |
| 50, 00 | 208, 00 | 177, 00 | 165, 00 |
Rezystancja drutu zależy od jego przekroju poprzecznego, parametr ten przedstawiono w poniższej tabeli (wskazano wartości stałego prądu elektrycznego)
| Ø (mm 2 ) | 1.50 | 2, 50 | 4, 00 | 6, 00 | 10.00 | 16.00 | 25, 00 | 35, 00 | 50, 00 |
| Rezystancja jednego drutu (Ohm / km) | 12, 0 | 7.40 | 4, 60 | 3.10 | 1, 80 | 1.20 | 0, 73 | 0, 52 | 0, 39 |
Jak przechowywać
Kabel zasilający powinien być przechowywany w pomieszczeniu, w którym nie ma dostępu do wietrzenia lub pod zadaszeniem. Przechowywanie jest dozwolone na terenie otwartym, pod warunkiem, że kabel znajduje się w osłoniętym bębnie.
Dopuszczalny okres trwałości:
- w pomieszczeniach (gdzie nie ma dostępu dla wpływów atmosferycznych) nie więcej niż 10 lat;
- powierzchnia zadaszona - 5 lat;
- otwarta przestrzeń - 2 lata.
Waga i wymiary zapakowanego kabla elektrycznego
Wymiary bębna lub wnęki, jak również ich waga, zależą od celu, w jakim opakowanie jest wykonane (przechowywanie lub transport). Parametry te można znaleźć na stronach producentów kabli lub ich regionalnych dealerów. Jak pokazuje praktyka, deklarowane wymiary i masa mogą mieć odchylenie w granicach 10%.
Warunki pracy:
- Pierwszym krokiem jest przestrzeganie reżimu temperaturowego. Zgodnie z charakterystyką techniczną VVG dopuszcza się pracę w zakresie temperatur od -50 ° C do 50 ° C Dopuszczalne jest krótkotrwałe ogrzewanie kabla do temperatury nieprzekraczającej 90 ° C.
- Przy układaniu kabla elektrycznego jego temperatura nie powinna być niższa niż -15 ° C, może to prowadzić do „kruchości” materiału PVC, z którego wykonana jest osłona ochronna i izolacja. W takim przypadku konieczne będzie wyprodukowanie ogrzewania.
- Próg wilgotności nie większy niż 98%.
- Podczas układania nie wolno wyginać mniej niż dziesięciu średnic kabla elektrycznego.
- Zgodność z warunkami pracy gwarantuje żywotność produktów kablowych VVG do 30 lat.