- Jak one wyglądają
- Gdzie oni mieszkają
- Gatunki
- Gdzie zima
- Żądło pszczół leśnych
- Jak znaleźć dzikiego ula w lesie
- Jak wygląda gniazdo pszczoły leśnej?
- Jak oswoić pszczoły leśne, pszczelarstwo leśne
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dzikie pszczoły są jednym z najstarszych owadów na świecie. Odgrywają ważną rolę w ekosystemie, ponieważ zapylają rośliny. Ze względu na urbanizację ich liczba drastycznie spadła, a jeśli tempo wyginięcia dzikich pszczół nie zwolni, do 2035 r. Całkowicie znikną.
Jak one wyglądają
Jaka jest różnica między dzikimi pszczołami i rojami, które niedawno odleciały od swoich właścicieli:
- Kolorowanie dzikich okazów nie jest tak eleganckie, jak u ras hodowanych przez ludzi. Zależy to od klimatu i siedliska ludności. Brzuch ma kolor ciemnych, stonowanych odcieni od jasnoszarego do czarnego. Paski są prawie niewidoczne. Skromna kolorystyka przyciąga mniej drapieżników - szerszenie lub ptaki.
- Na klatce piersiowej jest ciasna skorupa. Bardzo grube włosy nie zamarzają na zimno. Bardzo wytrzymały, rzadko choruje.
- Różna agresywność. Jeśli przeszkadzają, są atakowani przez cały rój.
- Pszczoły leśne są zwykle małe, około 3 mm wielkości, bardzo szybkie i wybredne.
- Różnią się wysoką wydajnością. Zimą rój pszczół może umrzeć tylko z głodu, więc duże rezerwy pasz są kluczem do udanego zimowania.
To jest interesujące! Najmniejsza karłowata minima Perdita mieszka w Ameryce Północnej: jej rozmiar jest mniejszy niż 2 mm. W Azji Południowo-Wschodniej żyją olbrzymie pszczoły Megachile: samice osiągają rozmiar 3, 9 cm, ich rozpiętość skrzydeł jest większa niż 6 cm.
Gdzie oni mieszkają
Do niedawna można je było znaleźć w prawie każdym lesie. Obecnie jest mniej miejsc odpowiednich dla siedliska tych głównych zapylaczy dzikich kwiatów i roślin. Nic dziwnego, że czasami pszczoły wybierają miejsce do budowy gniazda obok mieszkania danej osoby.
Dzikie pszczoły
Pszczoły w naturze żyją tam, gdzie jest to dla nich wygodne, a nie dla ludzi. Roy osiada w zagłębieniu, szczelinie skały, na strychach domów.
Ziemne pszczoły kopią głębokie dziury, połączone tunelami w jeden duży ul. Ich podziemne miasta można znaleźć w ścianach piaszczystych klifów i opuszczonych nor zwierząt.
Pszczoły leśne wolą urządzić swój dom w cichym zakątku lasu, wybierając puste drzewa - lipy, dęby lub klony. Czasem tworzą gniazda bezpośrednio na silnych gałęziach wielkich drzew.
Miejsce wybierz zacieniony, osłonięty od wiatru. W pobliżu musi być zbiornik i wiele roślin, roślin miodowych. Mogą latać po łapówkę na odległość do 15 kilometrów i osiągnąć prędkość lotu do 70 km / h.
Tam, gdzie zachowały się lasy z pierwszego tłoczenia i lasy klonowy - źródła masowego zbierania miodu są ciemne leśne (środkowo-rosyjskie lub europejskie ciemne) pszczoły. Ten podgatunek pszczoły miodnej ma unikalny genotyp. Owady są duże, odporne, łatwo tolerują mroźne zimy.
Zwróć uwagę! Największe masywy dzikich pszczół zachowane są w dziewiczych lasach południowego i środkowego Uralu, głównie w regionie Burzyansky w Baszkirii. To naturalne środowisko dzikich pszczół zostało uznane za rezerwat od 1958 roku.
Gatunki
Wśród 21 000 gatunków opisanych przez naukowców, przedstawiciele rodziny pszczół są najważniejszymi zapylaczami roślin i dostawcami miodu. Obejmują one:
- pszczoły miodne;
- trzmiele;
- bezwzględni meliponi.
Większość z nich to publiczne pszczoły żyjące w dużych rodzinach. Każda pszczoła w rodzinie zajmuje swoją pozycję i wykonuje pewne funkcje:
- najmłodszy karmi macicę, podkreślając mleczko pszczele;
- po 10 dniach zaczynają produkować wosk i rozpoczynają budowę;
- 15 dnia pracują jako padlinożercy;
- najstarszy zbiera łapówki.
Znacznie mniej badane są gatunki półpubliczne, które mają małe kolonie i roczny cykl rozwojowy.
Istnieją gatunki, które prowadzą jeden styl życia, na przykład osm. Nie produkują wosku i miodu, ale dobrze zapylają rośliny.
Trzmiele
Wśród gatunków należących do samotników są owady pasożytnicze - kreptoparasitov lub pszczoły z kukułką, składające jaja w gniazdach innych pszczół.
Gdzie zima
Dzikie pszczoły spędzają zimę w swoich gniazdach. Przed nadejściem zimnej pogody dokładnie czyszczą dom z odpadami, pozbywają się dronów i uszczelniają komórki woskiem. Aby zabezpieczyć się przed wilgocią i zimnymi wiatrami, zakryj szczelinę propolisem.
Pod koniec upadku rój pszczół wpada do dużego pomieszczenia, a im niższa temperatura, tym silniej się kurczy. Jego zewnętrzna powłoka składa się z osiadłych owadów, ale wewnątrz ruchu nieustannie. Aktywnie poruszające się jednostki centralne kosztem energii wytwarzają ciepło. Temperatura wewnątrz takiej śpiączki wynosi 35 stopni. Stopniowo pszczoły, które są na zewnątrz, poruszają się do wewnątrz, nagrzewają się, stając się źródłem energii do ogrzewania. Jedząc zapasy miodu, rój powoli przesuwa się w górę plastra miodu, przesuwając się z jednej płyty na drugą.
Najważniejsze dla udanego zimowania:
- duża silna rodzina;
- wystarczająca podaż paszy;
- brak pęknięć w ulu;
- cisza i spokój wokół chaty.
Metabolizm pszczół zwalnia w tym czasie. Aby przetrwać zimę i oszczędzać energię na wiosnę, jedna osoba potrzebuje od 3 do 10 mg miodu na półtora dnia.
Żądło pszczół leśnych
Dzikie pszczoły są bardzo drażliwe i agresywne, więc mogą ugryźć każdego, kto stanowi zagrożenie. Atak może wywołać nawet hałas i nieprzyjemny zapach. Ze względu na specjalną strukturę gruczołów, po uwolnieniu żądła, skoncentrowana i bardzo toksyczna trucizna wydzielana stopniowo wchodzi do ciała.
Żądło pszczół leśnych
Ugryzienie jest bardzo bolesne, towarzyszy mu obrzęk, czasem wzrasta temperatura. Skutkiem ugryzienia może być reakcja alergiczna, objawiająca się trudnościami w oddychaniu, obrzękiem naczynioruchowym, ciężkim kaszlem. Ukąszenia są szczególnym zagrożeniem dla alergików i dzieci.
Jeśli masz dziką pszczołę, musisz podjąć następujące kroki:
- Natychmiast usuń żądło. Wyciśnij truciznę, aż pojawi się krew.
- Umyć ugryzienie alkoholem lub środkiem dezynfekującym (Miramistin, Chlorhexidine).
- Pij dowolne leki przeciwhistaminowe - Suprastin, Tavegil, Fenkrol, Kestin. Dołącz zimny kompres z żelem przeciwhistaminowym.
- Pij tyle płynu zawierającego witaminę C.
Uwaga! Kiedy atakujesz rój, gdy ukąszenia są liczne, aby uniknąć śmierci, należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli niebezpieczni sąsiedzi wybrali miejsce na swoje gniazdo w pobliżu domu, lepiej się ich pozbyć.
Jak znaleźć dzikiego ula w lesie
Pszczoły w lesie - rzadkość, ale znając ich zwyczaje, możesz spróbować znaleźć ich ul.
Do budowy plastrów miodu owady koniecznie potrzebują wilgoci, więc poszukiwania zaczynają się nie dalej niż 2 kilometry od źródła wody. Widząc picie dzikich pszczół, możesz podążać w kierunku ich lotu i spróbować znaleźć drzewo z zagłębieniem lub gniazdem wysoko w gałęziach. Zazwyczaj jest to stara lipa lub osika. Kiedy stukasz kijem, drzewo zaczyna „śpiewać”. Silne brzęczenie powie, że gniazdo jest gdzieś blisko.
Możesz śledzić drogę do ula, obserwując dzikie pszczoły pracujące na roślinach miodowych. Inną opcją jest nakarmienie ich miodem lub syropem cukrowym.
Innym sposobem na znalezienie gniazda: wczesną wiosną, kiedy śnieg w lesie jeszcze się nie stopił, ale pierwsze rośliny miodu zaczęły kwitnąć, dziura z ulem może być wykryta przez odchody pszczół na śniegu.
Jak wygląda gniazdo pszczoły leśnej?
Jak wygląda gniazdo pszczoły leśnej?
Dolne wejście zwykle znajduje się na wysokości 5-7 metrów. Gniazdo najczęściej znajduje się po południowej stronie drzewa.
Rodzina pszczół buduje mieszkanie według „planu generalnego”, ściśle odpowiadającego rozmiarowi i kształtowi wgłębienia oraz położeniu wejścia.
Spraw, by pszczoły domowe zaczęły się od dołu. Odbuduj 5-7 płyt woskowych, a odległość między nimi wynosi dokładnie 12, 5 mm. Plaster miodu ściśle przymocowany do boku i góry. Są wydłużone na bokach i owalne na dole. Wielkość zależy od liczby pszczół w rodzinie, miejsca, czasu budowy. Wraz ze wzrostem rodziny wielkość gniazda wzrasta do 2 metrów średnicy. Pszczoły zamkną otwór zbyt duży, a zbyt duży otwór zostanie sfazowany.
Jak oswoić pszczoły leśne, pszczelarstwo leśne
Jeśli chcesz znaleźć miejsce, które chciałoby się znaleźć u pszczół, musisz najpierw przygotować dla nich mieszkanie: wydłubać dziury w odpowiednich drzewach lub pokładach.
Istnieje kilka sposobów na złapanie roju:
- W okresie roju w maju - na początku czerwca, kiedy młode rodziny rozłąki szukają mieszkania. Aby to zrobić, umieść specjalne pułapki z przynętami i pustymi plastrami miodu wysoko na drzewie w odosobnionym miejscu. Po złapaniu roju zabierają go do nowego miejsca zamieszkania.
- Wczesną wiosną, kiedy łatwo jest stracić potomstwo podczas przenoszenia, plastry miodu są pobierane z dzikiego ula i przenoszone do nowego domu. Zdobądź plaster miodu może tylko wstępnie palić mieszkańców.
- Jeśli nowy dom znajduje się w odległości mniejszej niż 5 km od drzewa, w którym znajdowało się zagłębienie, owady mogą powrócić, dlatego stara dziura jest zamknięta czymś.
- Najbardziej czasochłonną metodą jest wycięcie wgłębienia wraz z pniem.
Dzięki pokładowej metodzie hodowli pszczoły żyją w naturalnych warunkach, więc nie muszą być siłą usuwane z gniazda.
To ważne! Aby poradzić sobie z pszczelarstwem leśnym - dużo miejsca, potrzebujesz dużego doświadczenia i wiedzy. Zabieranie miodu z dzikich pszczół jest pracochłonną i niebezpieczną pracą, wymagającą ogromnej wiedzy o przyrodzie i zwyczajach owadów.
Prawdziwe drzewa bortovye - to duża rzadkość. Ten rodzaj produkcji miodu na skalę przemysłową jest obecnie realizowany tylko w rezerwacie Baszkir Shulgan-Tash. Doświadczeni pszczelarze wiedzą, jak znaleźć pszczoły w lesie i zbierać plony bez rujnowania rodziny pszczół. Miód jest pobierany tylko z dna planszy, pozostawiając 2/3 rezerw pszczół na zimę. Z jednej rodziny można zabrać około 1 kg miodu, w bardzo rzadkich przypadkach - do 10 kg.
Miód zbierany przez pszczoły burzyanka uważany jest za najbardziej uzdrawiający i przyjazny dla środowiska. Zbierz go tylko raz w roku pod koniec lata, kiedy miód już stał i w pełni dojrzały, a nadmiar wilgoci odparował. Dlatego jest ciemny, gęsty, pachnący, ale lekko gorzki.
Dzikie pszczoły są unikalnymi owadami wymienionymi w Czerwonej Księdze, dlatego bardzo ważne jest zachowanie ich puli genowej i zapobieganie ich wyginięciu. I to nie tylko ich rola w ekosystemie, ale także w wytwarzanym miodzie, który ma niesamowite właściwości lecznicze.