- Co to jest zielona taryfa i czy jest akceptowana?
- Jak uzyskać zieloną taryfę?
- Jak sprzedawać energię elektryczną państwu?
- Czy sprzedaż energii elektrycznej państwu jest opłacalna?
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
W wielu rozwiniętych krajach świata istnieje specjalny rządowy program „zielona taryfa”, stymulujący rozwój mikrogeneracji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Jakie jest znaczenie tego programu, jak się z nim połączyć i jak opłacalne jest sprzedawanie nadwyżek energii słonecznej lub wiatrowej? Znajdź odpowiedzi na te i inne problemy tematyczne w naszej publikacji.
Co to jest zielona taryfa i czy jest akceptowana?
W ogłoszeniu artykułu wspomnieliśmy, że zielona taryfa jest w rzeczywistości stymulującym programem mającym na celu rozwój małej alternatywnej energii. W tym przypadku stymulator jest specjalną taryfą, w której państwo kupuje nadwyżkę energii.
Biorąc pod uwagę wysoki koszt alternatywnych generatorów energii i związanych z nimi urządzeń, w tym urządzeń dopasowujących do połączenia z ogólną siecią elektryczną, zielona taryfa musi być wyższa niż obecne stawki, aby móc odzyskać koszty, a następnie uzyskać zysk netto.
Główne zadanie zielonej taryfy.
W dłuższej perspektywie wprowadzenie zielonej taryfy powinno zmniejszyć zużycie nieodnawialnych źródeł energii (ropa, węgiel, gaz ziemny) poprzez stymulowanie rozwoju alternatywnych źródeł energii i przyciąganie inwestycji w tym obszarze. Teoretycznie koncepcja jest dość rozsądna, ale nieatrakcyjna ze względu na duże inwestycje początkowe, jednak koszt sprzętu (paneli słonecznych, baterii, konwerterów energii itp.) Jest dość wysoki.
I tu dochodzimy do głównej idei tego projektu - zmniejszenia kosztów rozruchu poprzez wprowadzenie specjalnej (podwyższonej) taryfy, zgodnie z którą państwo kupuje energię elektryczną od prywatnych producentów (a dokładniej jej nadwyżki). Teoretycznie koncepcja jest całkiem rozsądna, teraz spójrzmy na jej implementację.
W Rosji
Jak wspomniano powyżej, dziś rząd Rosji nie zatwierdził jeszcze ustawy o przyjęciu zielonej taryfy. Planuje się, że zostanie uruchomiony w drugiej połowie 2018 roku. Obecnie zatwierdzono zasady, zgodnie z którymi właściciele minigeneratorów zainstalowanych w prywatnych gospodarstwach domowych mogą sprzedawać nadwyżkę energii elektrycznej do państwa, jeśli są wydobywane ze źródeł odnawialnych. Pozostaje czekać na publikację Regulaminu, która wskaże, na jakich warunkach przewidziana jest taryfa preferencyjna.
Z opublikowanych punktów planu działania na rzecz wprowadzenia mikrogeneracji można założyć, że w celu uzyskania zielonej taryfy muszą zostać spełnione następujące wymagania:
- Maksymalna moc stacji (źródło energii) jest ograniczona do 15 kilowatów.
- Alternatywne źródło powinno znajdować się tylko w prywatnym domu, jeśli jest zainstalowane w budynku mieszkalnym, taryfa nie ma zastosowania do takiego urządzenia. Oznacza to, że instalacja paneli słonecznych powinna być wykonana tylko na dachu prywatnego domu.
- Przedsiębiorstwa Energosbyt nie mogą odmówić odkupienia nadwyżki energii elektrycznej wytworzonej przez baterię słoneczną lub inne rodzaje mini-generatorów.
- Przy ustalaniu wielkości zielonej taryfy uwzględnia się średni koszt energii elektrycznej z alternatywnych źródeł na regionalnym rynku energii elektrycznej.
- Właściciele elektrowni słonecznych i turbin wiatrowych są zwolnieni z podatku dochodowego, gdy osiągają zyski na poziomie zielonym.
Należy wziąć pod uwagę, że powyższe warunki mogą zostać zmienione w momencie przyjęcia dekretu rządowego w sprawie rozwoju alternatywnych źródeł energii. Zmiany mogą również wpływać na warunki, w których nastąpi połączenie małych urządzeń wytwórczych z państwową siecią dostaw energii i ich uruchomienie. W takim przypadku, z dużym prawdopodobieństwem, zasady rejestracji liczników energii elektrycznej zostaną zmienione.
Na Ukrainie
Ukraina podpisała Traktat Karty Energetycznej prawie dziesięć lat temu, który na poziomie legislacyjnym „powiązał” zieloną taryfę z euro. Po dewaluacji lokalnej waluty z powodu niestabilnej sytuacji gospodarczej, z powodu ostatnich wydarzeń, National Electricity Regulatory Commission (NERC) została zmuszona do ponownego obliczenia (w tym przypadku niższych) taryf w 2016 r. (Ustawa Ukrainy nr 5129). Ponadto planuje się zmniejszenie mocy małych zakładów produkujących energię elektryczną z 30 do 15 kW.
W naszym artykule wielokrotnie będziemy odwoływać się do doświadczeń Ukrainy we wdrażaniu zielonej taryfy, szczególnie w kwestiach zwrotu sprzętu i zysku.
W Europie i USA
Stany Zjednoczone można uznać za przodka „zielonej energii”, w tym kraju w 1978 r. Na poziomie legislacyjnym po raz pierwszy wprowadzono mechanizm przyciągający inwestycje w rozwój alternatywnych technologii energetycznych. Decyzja ta została podjęta z powodu kryzysu energetycznego, któremu udało się zwiększyć wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych dzięki wprowadzeniu zielonej taryfy i właściwemu programowi oszczędzania energii.
Pomimo faktu, że Europa jest uważana za lidera we wprowadzaniu alternatywnych źródeł energii, program przyciągania inwestycji w rozwój „zielonych technologii” pojawił się tutaj 13 lat później niż w Stanach Zjednoczonych. Pierwszym europejskim krajem, który poparł ideę rozwoju zielonej energii, były Niemcy (w 1991 r.). Rok później do programu przystąpiła Szwajcaria, a rok później Włochy.
Obecnie różne programy państwowe stymulujące rozwój małej energii ze źródeł odnawialnych działają w ponad 45 krajach na całym świecie. Poniższa tabela pokazuje zależność zwiększenia mocy wytwórczej „zielonej” energii elektrycznej po wprowadzeniu państwowych programów wsparcia.
Jak uzyskać zieloną taryfę?
Ponieważ Rosja nie przyjęła jeszcze programu wsparcia państwa dla rozwoju technologii wykorzystujących alternatywne (odnawialne) źródła, mechanizm uzyskiwania zielonej taryfy nie jest jeszcze w pełni zrozumiały. Jest całkiem prawdopodobne, że nie różni się ona zbytnio od wersji ukraińskiej, gdzie w celu aktywacji taryfy jednostka musi działać zgodnie z algorytmem pokazanym na rysunku.
Oznaczenia do rysunku dotyczącego procedury rejestracji zielonej taryfy:
- Sprzęt do pozyskiwania energii słonecznej lub wiatrowej.
- Zainstaluj zakupiony sprzęt na miejscu.
- Przygotuj pakiet niezbędnych dokumentów, a następnie prześlij go do Oblenergo do rozpatrzenia. Oprócz dokumentów potwierdzających własność terenu, konieczny jest projekt techniczny mini-elektrowni, w tym kopie technicznych paszportów dla wszystkich urządzeń. Jest to dość trudny etap i sądząc po opiniach wnioskodawców, niewielu udało się rozwiązać wszystkie problemy z biurokratyczną maszyną na własną rękę.
- Otwórz rachunek bieżący w dowolnym banku.
- Zainstaluj specjalne mierniki dwukierunkowe, wcześniej koordynując ten proces z Oblenergo.
Dwukierunkowe liczniki zielonej taryfy - Podpisanie umowy i potwierdzenie odbioru z przedstawicielami Oblenergo.
Po wykonaniu wszystkich powyższych punktów możesz sprzedać prąd państwu.
Jak sprzedawać energię elektryczną państwu?
W chwili obecnej, dopóki rząd nie przyjął odpowiedniej rezolucji, trudno powiedzieć, w jaki sposób zorganizowane zostanie wsparcie dla rozwoju alternatywnej energii w Rosji. O ile wiadomo, rozważane są dwie opcje:
- System wzajemnych rozliczeń, w tym przypadku właściciel mini generatora elektrycznego, w razie potrzeby, może zużywać energię elektryczną ze wspólnej sieci. Na przykład w okresie słabej aktywności słonecznej moc elektrowni (na panelach słonecznych) znacznie spadnie, produkcja energii elektrycznej nie będzie wystarczająca na własne potrzeby. Jeśli zgodnie z wynikami okresu sprawozdawczego wytworzona energia jest mniejsza niż zużyta energia, wówczas różnica jest płacona zgodnie z ogólnie przyjętą (zwykłą) taryfą. Jeśli występuje nadwyżka energii elektrycznej, różnica jest zapisywana na następny okres rozliczeniowy lub wypłacana jako rekompensata pieniężna (w zależności od warunków umowy).
- Producenci energii elektrycznej sprzedają swoją nadwyżkę państwu po cenie wyższej niż cena na lokalnym rynku energii. Prawdopodobnie będzie ograniczenie mocy generatora energii słonecznej i wiatrowej (planowane 15, 0 kW). Sprzedaż energii elektrycznej bezpośrednio do konsumentów nie jest przewidziana, ponieważ w tym celu konieczne jest posiadanie statusu przedsiębiorstwa energetycznego, co narzuca zupełnie inne wymagania.
Która z dwóch opcji zostanie wybrana jest nadal nieznana.
Czy sprzedaż energii elektrycznej państwu jest opłacalna?
Ponieważ nie wprowadziliśmy jeszcze zielonej taryfy, korzystamy z doświadczeń naszych sąsiadów. W tym celu dokonamy obliczeń, które pokażą, jak opłacalne są takie inwestycje.
Wybierz typową mini-elektrownię słoneczną o mocy 10 kW. Sprzęt z instalacją „pod klucz” będzie kosztował około 12 000 USD. Przy skali taryfowej 0, 18 euro za kilowat, biorąc pod uwagę wydatki na własne potrzeby (200 kW), roczny dochód wyniesie odpowiednio około 1650 USD (za liczbę dni słonecznych odpowiadających przeciętnemu pasmu), okres zwrotu wyniesie około 7, 5 roku. Następnie sprzedaż energii elektrycznej po specjalnych stawkach przyniesie zysk netto.
Pozytywne i negatywne strony.
Wprowadzenie zielonej taryfy z pewnością będzie korzystne dla tych, którzy posiadają małe elektrownie wytwarzające energię słoneczną lub wiatrową. W tym przypadku korzyści zostaną odzwierciedlone w postaci dodatkowych zysków w budżecie rodzinnym. Ponadto wprowadzenie zielonych technologii pozytywnie wpływa na środowisko.
Jeśli chodzi o negatywną stronę medalu - jest to wzrost linii wydatków budżetu państwa. Ponadto należy pamiętać, że energia słoneczna, a także inne rodzaje energii odnawialnej, okazały się kosztowną przyjemnością. Teraz Niemcy są zmuszone kupować energię elektryczną po zielonych stawkach, zawartą w cenie kilowata 0, 5 euro. Jednocześnie bieżący koszt (a nawet minimalny) energii słonecznej wynosi około 0, 12 euro. Jak widać, zakup „zielonej” energii elektrycznej może być poważnym obciążeniem dla budżetu kraju.
Powiązane artykuły:
- Atmosferyczna energia elektryczna zrób to sam
- BTG zrób to sam: wzór pracy 3-5 kW
- Minipower stacja do prywatnego domu